Καλησπερα σας κ παλι! Αποφασισα να σας μιλησω για ενα πολυ κοινοτυπο θεμα στο οποιο εχω κουραστει παρα πολυ στην ζωη μου παρα τα 27 μου χρονια κ νιωθω πλεον οτι σ ολα εχω δυναμη να κανω κατι αλλα σ αυτο ειδικα δεν εχω δυναμη να παλεψω περισσοτερο,Οταν πηγα δημοτικο αρχισε το κακο εως την τεταρτη δημοτικου ημουν ολομοναχη κ παρακολουθουσα ολους του αλλους σε παρεα κ το μονο που εκανα ηταν να λυπομονουν τον εαυτο μου,ειχα δυο "φιλες" εκτος σχολειου που ομως δεν νοιαζοταν για μενα πραγματικα κ ασχολουνταν με αλλη παρεα,Στην τεταρτη δημοτικου μαζεψα οσο θαρρος ειχα κ πλησιασα δυο κοριτσια κ μπηκα στην παρεα τους,η μια προτιμουσε την αλλη κ το δειχνανε ανοικτα κ γενικοτερα εγω εκανα τα παντα για αυτες κ αυτες στον κοσμο τους,Οταν πηγαμε γυμνασιο η μια αρχισε να μας σνομπαρει ανοικτα κ εκανε παρεα με αλλες που ηταν πολυ δημοφιλεις κ η αλλη ηταν πολυ ψωνισμενη με τους βαθμους κ με εκανε παρεα μονο για να της λεω ποσο καλη μαθητρια ειναι κ ποσο αξιζει,Εγω της εκανα ολα τα χατηρια αυτη τιποτα κ ουτε ηθελε να βγαινουμε επειδη διαβαζε κ δεν ανεχοταν να την διακοπτω ουτε οταν δεν ημουν καλα,Μετα στο λυκειο ηρθε κ μια καλη φιλη για μενα που επισης ειχε οικονομικα προβληματα κ δεν μπορουσε να βγαινουμε κ ολο διαβαζε κ μου αφιερωνε πολυ λιγο χρονο,με αυτην ειμαστε ακομα φιλες κ καταλαβαινω ποσο ζοριζονταν,Αυτη δεν ηταν απο την πολη μου κ λιγο αργοτερα μετακομισε μονιμα στην πατριδα της,Μετα εγω κ η αλλη η κολλημενη με τα μαθηματα περασαμε σε παρομοιες σχολες κ καναμε καποια κοινη παρεα απο καλες φιλες,Η κοπελα αυτη αρχισε να ψωνιζεζεται ολοκ περισσοτερο με τα μαθηματα κ αρχισε να μας αποφευγει ανοικτα κ να μας θεωρει κατωτερες με αποτελεσμα να μαλωσουμε κ να παψουμε να κανουμε παρεα,Οι αλλες κοπελες που με γεμιζουνε απιστευτα πηρανε πτυχιο κ φυγανε κ εμεινα ολομοναχη,Μετα εγινε μια παρεξηγηση κ παραλιγο να χαθουμε με μια απο αυτες αλλα εγω την ελυσα με κοπο την παρεξηγηση κ επικοινωνουμε,Μετα συνεβει ενα πολυ σοβαρο προβλημα κ εχασα μια απο αυτες κ πονεσα παρα πολυ,Αυτες οι κοπελες κ το αγορι μου ειναι οι μονοι ανθρωποι που με γεμιζουνε στην ζωη μου περα απο τους δικους μου κ ειναι ολοι σε αποσταση,εχω ταλαιπωρηθει απιστευτα στην ζωη μου με τοσες αποτυχημενες φιλιες κ πραγματικα νιωθω οτι δεν μπορω να δω φιλικα αλλον ανθρωπο περα απο αυτες,λαθος η σωστο μπορειτε να μου πειτε την γνωμη σας,Παρεα μπορω να κανω να επικοινωνω με κοσμο αλλα φιλια νιωθω οτι εχει στερεψει καθε δυναμη που διεθετα οτι τα εδωσα ολα κ δεν εμεινε τιποτα για κανεναν αλλον σε φιλικο καθαρα επιπεδο,Θελω μονο να κανουμε οικογενεια με το αγορι μου κ τιποτα αλλο στον κοσμο,δυστυχως ειμαι τοσο κουρασμενη στο θεμα φιλια που νιωθω δεν εχω περισσοτερο περιθωριο
