Άσχημη σχέση γονιών, μετέπειτα προβλήματα.
Καλησπέρα σε όλους και θα μπω γρήγορα στο θέμα αν και μου είναι πολύ δύσκολο να το περιγράψω...Ειμαι 21 χρονών και δεν είχα ποτέ σχέση με κανένα αγόρι πέρα από φιλικες συναναστροφες αισθάνομαι οτι ειμαι περίεργη ίσως ακόμα και προβληματικη γι αυτό το γεγονος, δεν θεωρώ οτι δεν ειμαι εμφανίσιμη και ειλικρινά το γεγονος οτι δεν ειχα ποτε σχεση με θλίβει ιδιαιτερα ειδικά οταν ολες οι φιλες μου συζητουν τα προσωπικα τους και γω δεν εχω να πω τιποτα. Υποπτεύομαι οτι ισως να φταιει γι αυτο το γεγονος η σχεση με τον πατέρα μου. Η αληθεια βεβαια ειναι οτι πραγματικα δεν έχω καμια σχεση μαζι του ,ποτε δεν με επαιξε σαν παιδακι ,ποτε δεν συζητησαμε ποτε γενικα δεν καναμε τιποτα μαζι ζουμε στο ίδιο σπίτι αλλα ππραγματικα αυτος δεν ξέρει τιποτα για μένα προσωπικα .Οπως λέω παντα είναι καλώς πατερας αλλα ποτε δεν υπήρξε μπαμπας . Δεν μπορω να πω λεφτά μου έδινε πάντα, κάλυπτε παντα τισ αναγκες του σπιτιου
όπως κανει ενας οικογενειαρχης και καμια φορά αισθάνομαι ασχημα και λέω στον εαυτό μου οτι είμαι αχάριστη. Από παιδι θυμάμαι οτι αν δεν υπάκουα μετα την δευτερη φορα έτρωγα ξύλο μάλιστα το θεωρούσε την καλύτερη λύση μαλιστα , θυμαμαι πολλα περιστατικα που ακομα και οταν μετα υποστιριξε οτι απλα μου έδωσε μια σφαλιαριτσα ηταν πολυ πιο σοβαρο δεν θα ξεχασω ποτε οταν με ειδε να βλεπω ενα θριλερ με τον ξαδερφο μου και μπηκε στο δωματιο και με κλώτσησε στην μέση, ο ξαδερφος μου ειχε μεινει αφωνος η μανα απλα ηρθε μεσα και εκανε να με παρηγορήσει ,πραγμα εντελως αχρηστο, θυμαμαι ποτε δεν πηρε το μερος μου η δεν με υπερασπιστηκε μπροστα του, η μεση μου με πόναγε για μια ολόκληρη βδομάδα . Δεν μπορω να πω οτι ετρωγα ξύλο καθημερινα όμως πάντα υπηρχε αυτη η απειλη . Ακομα και σε περιστατικα που διαφωνουσαμε σαν έφηβη πλεον οταν δεν μπορούσε να μου δικαιολογίσει κατι με τα λογια μου ελεγε να σκασω για να μην τις φάω. Ομως το περιστατικο που ποτε δεν θα ξεχάσω στη ζωή μου ήταν οταν μια μερα διαφωνουσε με την μανα μου και την χτυπησε και την πέταξε στο πατωμα και την πατουσε, πραγματικα αυτο δεν το πιστευα οταν εγινε κοκαλωσα και στην συνεχεια ετρεξα και μπηκα στην μεση , είχαν βριστει με την μανα μου αλλα ποτε δεν πιστευα οτι θα το εβλεπα αυτο . Έτρεμα ολόκληρη... Η μανα μου εκλαιγε και πηγε διπλα στην αδερφη της εγω δεν ηξερα τι να κανω. Μετα απο εκεινη την μερα φοβομουν να φυγω απο το σπιτι για να μην αφησω την μανα μου απροστατευτη. Κατι τετοιο δεν ειχε ξανασυμβεί ουτε εχει ξανασυμβεί μεχρι σημερα . Βεβαια η σχεση τους ειναι απαισια μεσα στους τσακωμούς και τα βρισίδια. Δεν θέλω να κανω σχεση ουτε να παντρευτω ποτε μου, σκέφτομαι οτι αργα η γρηγορα θα καταληξουμε σαν τους γονεις μου. Κανεις στην οικογενεια μου (θειοι και θειες) δεν πιστευουν οτι ο πατερας μου θα μπορουσε ποτε να ειναι βιαιος εκτός βεβαια απο τον ξαδερφο μου, ολοι πιστευουν οτι απλα μου εριχνε κανα χαστουκακι οτι και να λεω εγω. Μαλιστα μια φορα με ειχαν πει και καλομαθημενο . Δεν λεω οτι ετρωγα ποτε καθημερινα ξυλο αλλα δεν νομιζω οτι αξιζα μια τετοια συμπεριφορα τοσο σαν παιδι οσο και σαν εφηβη .Βεβαια προς υπερασπίσει του θα ηθελα να πω οτι δεν μου έλειψε ποτε κατι υλικο και οτι παντα προσπαθουσε να πραγματοποιει τις επιθυμειες μου και εχει δουλέψει σκληρά στην ζωη του για να αποκτήσουμε οτι έχουμε σήμερα. Το προβλημα μου εμενα είναι οτι πραγματικα δεν μπορω να κανω σχεση με καποιο αγορι ακομα και οταν με εκλυει καποιος ειναι λεσ και γυριζει ενας διακοπτης μέσα μου και δεν μπορώ να δεθω μαζι του.
