Δίλημμα – Χάλια ψυχολογική κατάσταση
Καλησπέρα σας!
Το θέμα αφορά τις σπουδές μου και επιρροή αυτών στη ψυχολογική μου κατάσταση. Πριν 2 χρόνια έδωσα Πανελλήνιες, έγραψα καλά και αποφάσισα έτσι να σπουδάσω στη Γερμανία νομική. Η αποφάση δε μου ήρθε ουρανοκατέβατη, καθώς έχω γεννηθεί Γερμανία και έχω περάσει τα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας μου εδώ.
Σπούδασα ένα έτος νομική, αλλά επειδή δε μου άρεσε το αντικείμενο αποφάσισα να σπουδάσω ψυχολογία, πράγμα το οποίο ήθελα από τα 15 μου. Πλέον βρίσκομαι στο β’ εξάμηνο. Το αντικείμενο αυτό μου άρεσε απο την αρχή και γι’ αυτό διάβαζα καθ’ όλη τη διάρκεια του εξαμήνου. Τα αποτελέσματα της εξεταστικής δυστυχώς όμως δεν ήταν τα αναμενόμενα. Από τα 6 μαθήματα πέρασα με την 1η τα 2. Ένα το περασα με την 2η. Σε 2 κοπηκα 2 φορές και έχω άλλη μια ευκαιρία, η οποία είναι προφορική. Το τελευταίο μάθημα δε το έδωσα καθόλου γιατί δεν είχα χρόνο, καθώς έπρεπε να διαβάσω και για τα μαθήματα που κόπηκα. Αυτό το δίνω για 2η φορα σε 1,5 εβδόμαδα περίπου. Όλο αυτό με οδήγησε να έχω χάλια ψυχολογική κατάσταση, καθώς στα 3 μαθήματα δε το περίμενα καθόλου να κοπώ. Είχα αφιερώσει πολλές ώρες διαβάσματος χωρίς το ανάλογο αντίκτυπο. Έφτασα μάλιστα στο σημείο να κλαίω μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, το οποίο έχει να μου συμβεί χρόνια.
Το τελευταίο καιρό, λοιπόν, μεγάλο μέρος της ημέρας βρίσκομαι σε θλίψη. Έχω να πάω στην Ελλάδα από τα Χριστούγεννα και προβλέπεται να ξαναπάω τον Αύγουστο. Από τον Ιανουάριο διαβάζω εντατικά με ελάχιστα μικρά διαλείμματα ενδιάμεσα. Συνεχίζω το διάβασμα για να περάσα τα υπόλοιπα μαθήματα. Μέχρι τέλη Ιουνίου θα έχω περάσει με το καλό και τα προφορικά. Αλλά μέχρι τότε θα πρέπει να διαβάζω. Δηλαδή 6 μήνες ασταμάτητο διάβασμα. Πώς να μην έχει αυτό επιπτώσεις στην ψυχική μου υγέια... Εκτός αυτού θα πρέπει να συνεχίσω το διάβασμα για την εξεταστική του Ιουλίου. Εννοείται ότι δε θα μπορέσω να τα περασω ολα. Και γι’ αυτό θα πρέπει να διαβάσω με τακτική. Δηλαδή να πάρω δικαιολογητικό από ιατρό κλπ.
Μεγάλο μέρος της εβδόμαδας το περνάω διαβάζοντας. Το βράδυ να βγω το πολύ 1 φορά την εβδομάδα. Γυμναστήριο έχω να πάω από τα Χριστύγεννα και βλέπω να αυξάνονται τα κιλά μου, το οποίο επίσης έχει αρνητικό αντίκκτυπο στη ψυχολογίας μου, καθώς δεν αισθάνομαι καλά με το σώμα μου. Να φανταστείτε ότι δε πηγαίνω στο πανεπιστήμιο για να διαβάσω!
Στο πίσω μέρος του μυαλού μου σκέφτομαι να γυρίσω Ελλάδα για να πάρει ένα τέλος όλο αυτό το βασανιστήριο που περάω. Στην Ελλάδα είμαι εγγεγραμμένος στη Γερμανική Φιλολογία. Δεν με ενθουσιάζει το αντικείμενο, αλλά δεν θα έχω προβλήματα να βγάλω τη σχολή. Το πρόβλημα είναι ότι θα ασχοληθώ στο υπόλοιπο της ζωής μου με κάτι που δεν με ενθουσιάζει. Από την άλλη η ψυχολογία μου αρέσει. Εκτός αυτού θα πρέπει να ξαναγυρίσω στη Γερμανία για μεταπτυχιακό, το οποίο θα είναι μια τραυματική για εμένα εμπειρία πλέον. Η ιδέα ότι θα περάσει το υπόλοιπο μέρος της ζωής μου εδώ με την πάροδο του χρόνου όλο λιγότερο με ενθουσιάζει. Παρόλο που αρχικά μου άρεσε πολύ σαν ιδέα. Επίσης η ποιότητα ζωής μου θα ήταν καλύτερη στη Γερμανία.
Από την άλλη δε θέλω να πάνε χαμένα τα λεφτά των γονιών μου αυτών των 2 χρόνων. Και επίσης αηδιάζω στην ιδέα όταν θα πρέπει να δικαιολογηθώ σε γνωστούς και φίλους, γιατί επέστρεψα στην Ελλάδα.
