Θα μπορούσε να είναι κοινωνική φοβία?
Οταν περνάω από μέρη με πολύ κόσμο έχω την εντύπωση πως με παρατηρούν και με σχολιάζουν αρνητικά ή με κοροιδεύουν.
Έχω την εντύπωση πως όλοι με κοιτάνε (όχι με την καλή την έννοια,αλλά με το άλλο μάτι το υποτιμιτικό και νιώθω άσχημα) Ειδικά στο σχολείο το πάθαινα περισσότερο! Θυμάμαι πως κλεινόμουν στα διαλείμματα στις τουαλέτες ή μέσα στην τάξη για να μη με κοιτάνε μόνη μου,καθώς δεν είχα και ΤΙΣ παρέες.
Αυτό με κάνει πολλές φορές να αλλάζω δρόμο και να αποφεύγω να περνάω από μέρη με πολλά άτομα,ή αν περάσω κατεβάζω το κεφάλι. Όταν είμαι σε κλειστό χώρο,να γυρίζω από την άλλη μεριά.
Με λίγα λόγια,φοβάμαι ότι γίνομαι στόχος από όλους ή έστω σχεδόν όλους.
Στις σχολικές εκδηλώσεις όποτε ήταν να πω ποίημα ή να διαβάσω κάποιο χρονικό, αγχωνόμουν τόσο πολύ (ότι με κοιτάνε όλοι καλά καλά και πως θα διαβάσω κάτι λάθος και θα γελάσουν) που έτρεμαν κυριολεκτικά τα πόδια μου και νόμιζα πως θα πέσω κάτω ή στη χειρότερη πως θα λιποθυμήσω. Αφήστε που με το παραμικρό φοβάμαι πώς κάτι έκανα/είπα λάθος και θα με σχολιάσουν κρυφά.
Δεν είναι συμπτώματα που με έπιασαν 5 και 6 φορές,αλλά με απασχολούν εδώ και 3-4 χρόνια.
Με πιάνει όταν τριγυρίζομαι από άτομα που με ξέρουν και είναι στη δική μου ηλικία,ενώ δεν το παθαίνω όταν π.χ βρίσκομαι μέσα σε ένα πλοίο με άγνωστα άτομα ή όταν πηγαίνω που και που στην εκκλησία της δικής μου ενορίας όπου δεν βρίσκονται πολλά άτομα κοντά στην ηλικία μου(19) αλλά αρκετά μεγαλύτερα.
Θα μπορούσε αυτό να αποτελέσει ένδειξη κοινωνικής φοβίας ?? Η συχνότητα είναι καθημερινή, αλλά εξαρτάται και απο τον αριθμό των ατόμων που θα βρίσκονται έξω. Αν είναι σε μια καφετέρεια 2-3 π.χ,δεν είναι τόσο έντονα τα συμπτώματα. Θεωρώ επίσης πως ΑΝ περάσω σε κάποιο πανεπιστήμιο υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να με πιάσει.
