Καταρχας γεια σε ολους..
Θελω να μοιραστω μαζι σας καποιους προβληματισμους.. Και ζητω εκ προοιμιου συγγνωμη για το μεγαλο ποστ.
Ωρες ωρες τοσο μα τοσο χαζη, αφελης και αργοστροφη..
Νιωθω οτι ειμαι ο περιγελος στη δουλεια, στη σχολη (οταν πηγαινα), ακομα και στο τραινο που δεν ξερω αυτους που ειναι μεσα.
Με νοιαζει η γνωμη τους. Φοβαμαι οτι θα με κατακρινουν (θες τι φοραω, πως στεκομαι, πως ειμαι)
Πραγματα που λιγοι θα κατσουν οντως να ασχοληθουν και δεν θα επρεπε να με νοιαζουν και τοσο, εμενα με αγχωνουν καθημερινα.
Φταιει σιγουρα το γεγονος οτι εχουν υπαρξει ανθρωποι αρκετοι π μ εχουν κοροιδεψει και κατακρινει (αλλοι στα μουτρα μου και αλλοι πισωπλατα).
Αλλα ετσι ειναι η ζωη δεν μπορω να αφηνω αυτη τη κατασταση να με παει πισω.
Θελω να μπορω να απαντησω κατι σ αυτους που με υποβιβαζουν, να υπερασπιστω τον εαυτο μου.
Θελω να νιωσω δυνατη και ικανη να σταθω στα ποδια μου.
Δεν ειμαι δα και 15 χρονων για να εχω ακομα τετοιες ανυσηχιες.
Νιωθω λες και οι αλλοι με περναν συνεχως απο μικροσκοπιο... Για ολα. (πραγμα που ξερω οτι δεν ισχυει γιατι δεν γυρναει ο κοσμος γυρω απο μενα)
Επισης θα ηθελα πολυ να ερωτευτω και να κανω μια σχεση πιστευω θα επερνα μια επιβεβαιωση απο αυτο και θα ηρεμουσα.
Δεν εχω κανει ποτε αξιοσημειωτη σχεση. 3 μηνες περιπου η πιο μεγαλη και απο αυτη παει καιρος.
Σεξουαλικα με οσους εχω κανει κατι δεν εχω φτασει ποτε σε οργασμο...
Και γενικα σχεδον με οσους εχω ολοκληρωσει δεν εχω ξανακανει κατι...
Περιττο να πω οτι δεν ερωτευτηκα κανενα απο αυτους
και αυτους που ηθελα δεν με θελαν...
Τωρα εχω πολυ καιρο να κανω σεξ 3-4 χρονια ισως, γεγονος π μ κανει να νιωθω ακομα πιο ασχημα για τον εαυτο μου..
Και ξερω οτι οι φιλοι μου το συζητανε μεταξυ τους και ψαχνονται να μου κανουν κονε
με κατι ατομα οτι να ναι κουκουρουκου...
Απο τη μια λεω οκ θελουν να βοηθησουν, αλλα απο την αλλη δεν γουσταρω ουτε τον οικτο τους, ουτε τα παρακμιακα κονε τους,
ουτε το να καθονται να συζητανε τα προσωπικα μου με τους γκομενους τους... (γιατι οντως το κανουν)
Και πλεον εχω αποκτησει και καινουριο φοβο, πες γνωριζω καποιον και μ αρεσει, και βγαινουμε...
Θα με ρωτησει για το παρελθον μ, τι θα τ πω; Θα καταλαβει και στο δυα ταυτα ποσο κομπλεξικια ειμαι και παει...
Μονο αν γινω τυφλα μπορει να νιωσω πιο κουλ, αλλα και παλι τι να το κανεις περιμενα τοσο καιρο
για να κανω κατι με καποιον π θα μ αρεσει και λοιπα και στο τελος θα ειμαι σουρα... Δεν λεει..
Τελος παντων κλασικα το παρασκεφτομαι το θεμα...
Αν ειναι κανεις που συμπασχει σε κατι απ ολα η σε ολα... Ας πει κατι.. Οτιδηποτε :Ρ