Θέλω να φύγω αλλά δεν ξέρω πως...
Καλημέρα σας,
Ονομάζομαι Αλέξανδρος είμαι 35 ετών παντρεμένος 10 χρόνια και με ένα παιδάκι 4ων ετών. Ο λόγος που γράφω στο forum είναι για να λάβω απόψεις - συμβουλές για κάποια πράγματα που με βασανίζουν τον τελευταίο καιρό.
Το βασικό μου θέμα είναι πως θέλω να χωρίσω αλλά δεν ξέρω πως. Όπως προείπα ειμαι σε γάμο με ένα παιδάκι, εδώ κ πάρα πολλούς μήνες δεν έχω καμία ερωτική επαφή με τη σύζυγο μου και ο λόγος είμαι εγώ. Όταν λέω εγω εννοώ πως δεν έχω καμία ερωτική διάθεση μαζί της κ συνεχώς παρά τις προσπάθειες της εγώ δεν μπορώ να ανταποκριθώ. Κατα τ' άλλα η σύζυγος μου είναι μια καλή σύζυγος οσο αφορά σπιτι κ συμπεριφορά κ μια πολύ καλή μητέρα και την αγαπάω πολύ. Δεν έχουμε φωνές κ φασαρίες κ ακόμα αν υπάρξουν μια στο τοσο φροντίζουμε να μην είναι μπροστά το παιδί. Το μοναδικό μας πρόβλημα είναι οικονομικό το οποίο θεωρώ πως είναι σχεδόν για όλο τον κόσμο. Παλαιότερα λιγο μετα τη γέννηση του παιδιού είχαμε έρθει πάλι σε ένα τελμα κ αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε ξανά. Τώρα όμως είναι διαφορετικό. Έχω γνωρίσει μια άλλη γυναίκα η οποία ξέρει επ ακριβώς την κατάσταση μου. Πριν κάποιες μέρες έκατσα να κουβεντιάσω με τη σύζυγο μου. Μου είπε ότι δεν της δείχνω κανένα ενδιαφέρον αλλά θέλει να προσπαθήσουμε. Σαφώς κ της απέκρυψα την ύπαρξη κάποιας άλλης κ εκεί που ίσως είχα την "ευκαιρία" μου να το σπάσουμε, δίστασα κ μείναμε στην "προσπάθεια".. Οι λόγοι που με κολλάνε να το κάνω είναι οι εξής, 1) Το παιδί. Με το παιδί είμαστε αυτοκόλλητοι κ περνάμε πολύ καλά παρέα. Της Έχω κ μου έχει μεγάλη αδυναμία. 2) στεναχωριέμαι αν τους αφήσω γιατί δεν θέλω να τις πληγώσω. Η γυναίκα μου είναι ευαίσθητος άνθρωπος κ δεν αντέχω να την στεναχωρώ κ να κλαίει. Δεν ξέρω κατα ποσό θα μπορέσει να τα καταφέρει μόνη της με ένα παιδί. 3) το παιδί πρέπει κ θέλω να το βλέπω συνέχεια. Δεν ξέρω πως... 4) στεναχωριέμαι για τον κύκλο μας. Οι δικοί μας άνθρωποι (γονείς) που μας έχουν στηρίξει σε κάθε δυσκολία μας, θα τους στεναχωρισει πάρα πολύ κάτι τέτοιο και δεν θέλω να χαλάσει η πολύ καλη σχέση και το δέσιμο που έχω μαζί τους.
Όπως θα έχετε καταλάβει ψάχνω ανώδυνες λύσεις. Ίσως γιατί νοιώθω ενοχές απεναντι σε όλους. Γυναίκα, παιδί, κύκλος. Ίσως γιατί δεν θέλω το παιδί μου να στιγματιστεί ως παιδί χωρισμένων. Ίσως γιατί πλέον νοιώθω ερωτευμένος με μια άλλη γυναίκα. Η ουσία είναι πως θέλω να μείνω για να μη χάσω το παιδί και στεναχωρήσω κόσμο φευγοντας και από την άλλη νοιώθω ένα πνίξιμο, ενα βάρος μεγάλο όταν είμαι στο σπίτι μας και ειδικά όταν είμαστε στον ίδιο χώρο μαζί που με κάνει να βρίσκω συνεχώς δικαιολογίες για να βγω έξω είτε για να αναπνεύσω, είτε για να πάρω κάποιο τηλέφωνο να ηρεμίσω.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας
