Προσωπικά βιώνω ένα πιο βαρύ απο το φυσιολογικό επίμονο αίσθημα θλίψης χωρίς κάποιο λόγο-αιτία (το οποίο μπορεί να διαρκέσει κάποιες ώρες) το οποίο με κάνει να θέλω να απομονωθω συνήθως στο PC και γενικά να μην έχω επαφη με κόσμο . Εχω εκνευρισμό και δεν έχω υπομονή εκείνες τις στιγμές και συνήθως καταλήγω να κοιμάμαι και περνάει ...
Καλησπέρα αιρετικε. Καταρχάς σε ποια αίρεση ανήκεις διαολε?? :p
Μπορεί να έχεις τάση για κατάθλιψη αλλά να μην σου έχει σκάσει ακονα χοντρά ως επεισόδιο . Καλό είναι που ανησυχείς και αντιλαμβανεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά οπότε εγώ σαν Σοφία θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεια (αν δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα μπορώ να σου πω τρόπους για καλούς ψυχοθεραπευτες τσάμπα στην Αθήνα αλλά θα χρειαστεί να περιμένεις κάποιο καιρό μέχρι να μπεις στο πρόγραμμα ) . Εγώ την κατάθλιψη την βίωσα ως επεισόδιο ξαφνικά και με σχετικά χαζή αφορμή. Απελπισία ,κλάμα ασταμάτητες σκέψεις καταστροφολογιας , ενοχές, πόνος στο στήθος , ανορεξία και αϋπνία, μαζί είχα και κάποιες κρισεις πανικού, αίσθημα Ματαιοτητας και γενικά άστα να πάνε. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω και ήμουν ανέκφραστη όλη μέρα. Δεν ήμουν λειτουργική, δεν έβρισκα ενδιαφέρον σε τίποτα , δεν ήθελα να ζω . Δεν έλεγχα το μυαλό μου είχα χάσει κάθε έλεγχο του εγκεφάλου μου φτερό στα χέρια μιας μαυριλας. Το επεισόδιο μου ήταν βαρύ και το δεύτερο επίσης βαρύ. Με τα φάρμακα όμως είμαι καλυτερα.
Αν κάνεις ψυχοθεραπεια εγκαίρως μπορεί να προλάβεις ένα βαρύ καταθλιπτικο επεισόδιο και πίστεψε με αξίζει τον κοπο
Υπερ υπνια εγω συν ολα τα παραπανω για 1.5 μηνα, χειροτερευε και ειχαν ερθει και οι σκεψεις για αυτοκτονια σε μεγαλυτερο βαθμο. Οποτε απευθυνθηκα στο γιατρο. Με φοβισε πολυ αυτη η περιοδος. Δεν ειναι πολυ μακρινη αλλά δεν ειναι χθες. Παρ ολα αυτα νιωθω οτι ακομη μου κοβει τα φτερα, το επεισοδιο συν ολα την προιστορια παθολογικου αγχους:(Quote:
Originally Posted by Cicada
Αιρετικός σε μια αιρετική νοοτροπία την οποία υποστήριζα με ζήλο για χρόνια και στο τέλος πληγώθηκα ο ίδιος απο αυτήν !!! Τραγικό ε ?
Δεν το άντεξα και σε μια γεμάτη ανθρώπινες δυσκολίες στιγμή μου έσκασαν όλα μαζί και έπεσα στα φαρμακα για να παλέψω τα αισθήματα απογοήτευσης και θλίψης . τώρα μετα απο 4 χρόνια είμαι καλά αλλά μου σκάνε κάτι αισθήματα περίεργα ακόμα.
Ψυχοθεραπία δεν δοκίμασα ποτέ γιατί η ιδέα την οποία υποστήριζα είχε σαν βάση την αυτογνωσία οπότε και θεώρησα ότι γνωρίζα καλά τον εαυτό μου. Κατάλαβα τι ήταν αυτό που με πλήγωσε και απλά προφυλάω τον εαυτό μου απο αυτό..
Κάπως έτσι είναι η ιστορία μου!
Η διανοητικη καλη λειτουργια δεν εγγυατε συναισθηματικη. Εγω αυτο συμπερανα. Με λυπη αλλά ευελπιστω στα καλυτερα.Quote:
Originally Posted by airetikos2000
κάπου ειχα διαβάσει οτι οι πολλες ωρες χρήσης ιντερνετ "προκαλουν" κατάθλιψη.. ή την "επιβαρύνουν" δεν θυμαμαι ακριβως το ρήμα αλλα πιανεις το νόημα.Quote:
Originally Posted by airetikos2000
αν μετα τον ύπνο σου περναει, καλο ειναι να βρεις κατι να μετριασεις τις ωρες σου εδω μεσα..για να μην "καταντησεις" σαν την αφεντια μου που κοιμαμαι και ξυπνάω στην ίδια θλίψη.
και τωρα που στο λέω και σε σενα σκέφτομαι οτι και εγω πρεπει να το κάνω σιγα σιγα αυτο γιατι το χω παρακάνει![/
χαχαχα...δικος μας και εσυ! κρισναμουρτι??Quote:
Originally Posted by airetikos2000
χαχαχα όχι ακριβώς !! Δεν τον ξέρω τον τύπο αλλά φαντάζομαι τι λές....;)
παραίτηση από τα πάντα, απομόνωση κοινωνική...
titanic με 2 λέξεις ολα οσα νιωθω! κουραγιο ψυχη μου...Quote:
Originally Posted by titanic
πάντως και εγω καπως ετσι ξεκινησα...αυτη η εμμονη μας να πρεπει να ανηκουμε "καπου"... και μετα ερχεται ο αγγελακας ...τοτε τι κριμα δεν χωρας πουθενα!Quote:
Originally Posted by airetikos2000
Έτσι όπως το περιγράφεις , αλλά και να έχω νεύρα και να ξεσπάω σε κλάματα ή δάκρυα για ώρες ή μέρες ..