ακομα και μετα απο ενα χρονο
χαιρετω τη παρεα.. πριν απο ενα χρονο και κατι χωρισα με την κοπελα που ημασταν μαζι για σχεδον 2 χρονια(21 και οι 2)λογω της συμπεριφορας μου. πολλες φορες γινομουν φορτικος και της εβαζα τις φωνες χωρις λογο..εκεινη με αγαπουσε παρα πολυ και εκανε υπομονη μεχρι που δεν αντεξε αλλο..εκανα πολλα λαθη που τα εχω μετανιωσει αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα..το θεμα ειναι οτι απο τοτε δεν υπαρχει μερα που να εχει περασει χωρις να την σκεφτομαι...ακομα την αγαπω και την θελω...δεν ξερω τι κανει,πως περναει,αν ειναι καλα καθως επιτηδες εχω κοψει καθε διοδο επικοινωνιας μαζι της οπως της το υποσχεθηκα οταν με παρακαλεσε να μην την ξαναενοχλησω..νομιζα οτι θα το ξεπερνουσα με τον καιρο αλλα δεν βλεπω φως στο τουνελ..απο τοτε προσπαθησα να κανω μια σχεση με μια κοπελα που μου αρεσε αλλα η σκεψη της πρωην με κυνηγουσε..εκανα το γνωστο λαθος της συγκρισης μεταξυ των 2 και αναγκαστηκα να της εξηγησω πως εχει η κατασταση και να το ληξω εκει..το ξερω οτι ειμαι μικρος ακομα σχετικα και οτι σαφως υπαρχουν πιο σημαντικα προβληματα εξω στην κοινωνια και σε αλλους ανθρωπους αλλα σε προσωπικο επιπεδο αυτο ειναι που με απασχολει εδω και πολυ καιρο καθως ..περα απο μερικες εξαιρεσεις δεν εχω χαρει πραγματικα με κατι απο τοτε..
ευχαριστω οποιον ειχε το κουραγιο να φτασει μεχρι εδω και θα χαρω να διαβασω αποψεις,προσωπικες εμπειριες και συμβουλες για το πως μπορω να το ξεπερασω και να προχωρησω στη ζωη μου..