Με έκραξε μια φίλη για το πολύ αλκοόλ
Καλησπέρα σε όλους. Είμαι λίγο πάνω από τα 40 και πίνω αρκετά. Από το σχολείο κιόλας με θυμάμαι που έπινα πολύ, μέχρι τέρμα όμως. Τις τρεις τελευταίες Κυριακές σηκώθηκα και πονούσα τη μία στο καλάμι, την άλλη στο γόνατο, ένα βράδυ το θυμάμαι που έπεσα μέσα σε ένα μπαράκι. Κάθε μέρα κάτι κουτσοπίνω, αλλά κάνα δυο μέρες την εβδομάδα του δίνω και καταλαβαίνει. Το θέμα είναι ότι άμα πιω σκέτο αλκοόλ έχω ένα μέτρο, πάνω από 3-4 ποτά δεν θα πιω. Επίσης, σκέτο μπάφο δεν καπνίζω. Η μεγάλη μου η χαρά είναι να ζεσταίνομαι με δυο τρία ουζάκια και μετά στο καπάκι ένα μπάφο, μετά πάλι ξυδάκια, πάλι μπάφο και το πάω μέχρι τέρμα. Στο μεταξύ, κάνω δύο δουλειές, έχω σχέση, μένω μόνος, γυμνάζομαι συστηματικά, καμιά φορά με πιάνει μια μικρή κατάθλιψη την άλλη μέρα του λιώματος αλλά μέχρι εκεί. Θορυβήθηκα τις προάλλες που ήρθε μια φίλη σπίτι, η οποία με είχε δει την προηγούμενη να πίνω. Μου είπε ότι χρειάζομαι άμεσα βοήθεια, ότι παραπατούσα και έκανα μπαμ ότι ήμουν μεθυσμένος αλλά παρ' όλα αυτά συνέχιζα να πίνω σα να μην υπάρχει αύριο λες και ήθελα να αυτοκτονήσω. Ήταν η πρώτη φορά που στενός μου άνθρωπος μου μιλάει με αυτόν τον τρόπο για αυτό το θέμα, εκτός βέβαια της μάνας μου η οποία, όσο ζούσαμε μαζί, μου τα έλεγε συνέχεια. Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει να πίνω και να την ακούω, επίσης δεν αισθάνομαι ότι με χαλάει πάρα πολύ, θα ήθελα όμως να περιορίσω τις ημέρες που το ξεφτιλίζω τελείως. Για παράδειγμα, είχα πάει σε ένα γάμο και το ήξερα από πριν ότι στο τέλος εγώ θα έχω πιει πιο πολύ απ' όλους. Έτσι, ξεκίνησα να πίνω πιο μετά από τους άλλους αλλά στο τέλος με κουβαλάγανε. Δεν ρωτάω γνώμη για το αν είμαι αλκοολικός, έτσι τα γράφω γιατί μου είναι πρόσφατα, αν όμως θέλει κανείς να πει κάτι, πολύ ευχαρίστως να τον ακούσω.
