ΑΝ ΜΕ ΘΕΛΕΙ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
Καλημέρα σε όλους/-ες....
Χαίρομαι που ανακάλυψα την όμορφη παρέα σας!
Πριν από 4 μήνες γνώρισα κάποιον από κοινή παρέα και αμέσως βγήκαμε και αρχίσαμε να επικοινωνούμε καθημερινά. Μου άρεσε και μου αρέσει πολύ. Είμαστε και οι δύο χωρισμένοι με παιδιά, είναι όμως μικρότερός μου κατά 4 χρόνια.
Στην καθημερινή μας επικοινωνία, συνήθιζε να μιλάει συνεχώς για τον εαυτό του, καθώς είχε και έχει πολλά ζητήματα να επιλύσει μετά το διαζύγιό του. Με τον καιρό βέβαια, άρχισε να ακούει και μένα, και μάλιστα επισημαίνοντας κάτι τέτοιο ο ίδιος. Η επικοινωνία μας είναι πολύ καλή και καθημερινή, και το σεξ γίνεται όλο και καλύτερο.
Ήμουν βέβαια από την αρχή διακριτική, χωρίς απαιτήσεις, γεγονός που εκτίμησε περισσότερο από όλα. Γιατί αυτό που τον φόβιζε ήταν ότι θα αρχίσω τις απαιτήσεις και την γκρίνια, όπως κάνουν όλες, όπως έλεγε, ή θα τον βαρεθώ και θα βρω άλλον. Στην αρχή, δεν καταλάβαινα γιατί τα έλεγε όλα αυτά. Σιγά σιγά, άρχισα να καταλαβαίνω… καμία δεν έμενε δίπλα του, γιατί, πέρα από τα προβλήματά του και την έλλειψη χρόνου, είναι και δύσκολος σαν χαρακτήρας. Εμένα όμως με έβλεπε και με βλέπει να μένω.
Στους 2 μήνες περίπου όμως συνέβη το εξής: καταλαβαίνω ότι δεν έχει καλή διάθεση και τον ρωτάω αν έχει γίνει κάτι. Να σημειωθεί ότι λίγο πριν με είχαν γνωρίσει άτομα του περιβάλλοντός του. Μου λέει ότι πρέπει να μου πει κάτι για να είναι ξεκάθαρος μαζί μου. Μου λέει λοιπόν πώς βλέπει το μέλλον του, ότι δεν θέλει να μείνει μόνος του, ότι θέλει να ξαναπαντρευτεί και να κάνει παιδί, ενώ εγώ έχω ήδη τα παιδιά μου και δεν θα ήθελα κάτι τέτοιο ξανά. Έμεινα άφωνη, ένιωσα προς στιγμήν απόρριψη αλλά αμέσως του είπα ότι αυτό δεν ξέρω αν θα γίνει στη ζωή μου γιατί για μένα παίζει ρόλο το άτομο και αν θα μου το βγάλει ξανά…. Και ότι από εδώ θα φύγω μόνο αν μου πεις ότι δεν με θες, και μιλάω για το τώρα, δεν με ενδιαφέρουν οι θεωρίες για το μέλλον. Μου απάντησε ότι με θέλει και να συνεχίσουμε και ότι μάλλον ήταν λάθος να μου πει κάτι τέτοιο γιατί από αύριο θα είμαι διαφορετική απέναντί του…. Και ότι δεν έπρεπε να δείξουμε ότι έχουμε σχέση, εννοώντας τον κύκλο του, και αυτό σίγουρα σήμαινε κάτι που δεν έμαθα ποτέ!
Συνεχίσαμε κανονικά και η στάση μου δεν άλλαξε, σαν να μην έγινε ποτέ αυτή τη συζήτηση. Δεν το επανάφερε το θέμα από τότε. Συνέχεια μου λέει και μου δείχνει ότι περνάει καλά μαζί μου, ότι έχουμε πολύ καλή επικοινωνία και σεξουαλική χημεία.
Μέχρι που πριν λίγες μέρες, συμβαίνει κάτι σοβαρό και κλείνεται στον εαυτό του. Μέσα σε αυτή τη διάθεση, μου λέει πως δεν θέλει να μου είναι βάρος, ότι έχει πολλά αυτήν την περίοδο που τον κάνουν να μην μπορεί να δώσει σε μία σχέση, και ότι εγώ δίνω και δεν παίρνω τα ανάλογα. Και πάνω εδώ, επανάφερε το θέμα για το οποίο μου είχε μιλήσει πριν από δύο μήνες….θέλω να είμαι ξεκάθαρος μαζί σου: συνεχίζουμε όπως είμαστε; Γιατί δεν μπορώ να σου δώσω περισσότερα, δεν είμαι δοτικός και δεν αποκλείεται, είτε εγώ είτε αυτός, να αναζητήσουμε κάτι άλλο.
Του είπα να μου ξεκαθαρίσει αν συμβαίνει κάτι τώρα και μου τα λέει όλα αυτά. Μου είπε όχι, είναι απλά σκέψεις που κάνει.
Του είπα να μιλάει από δω και στο εξής για τον εαυτό του και όχι για μένα. Αν ζητάω ή όχι από τη σχέση, ή αν νιώθω ότι μου είναι βάρος, είναι δικά μου ζητήματα και δεν θέλω να τα νομίζει χωρίς να τα έχω θέσει η ίδια. Συμφώνησε αλλά φαίνεται ότι είναι τα άγχη του.
Εγώ όμως προβληματίζομαι στο εξής: Με θέλει πραγματικά ή έχει θέσει ημερομηνία λήξης; Κι αν ναι, γιατί δεν φεύγει από τη σχέση και το ρίχνει πάνω μου να το κάνω εγώ;
Να σημειωθεί απ’ όσο τον ξέρω μέχρι τώρα, δεν είναι ο άνθρωπος που δεν θα έλεγε κοφτά αυτό που θέλει ή δεν θέλει.