γεια σας! είμαι 21 χρονων..ηθελα σε πρωτη φαση να ρωτησω αν καποια από σας εχει καταφερει να μη σκέφτεται συνεχεια το φαγητο ,το σωμα του, θερμιδες κτλ..εννοω εάν περαν τ ν αδυνατησει κ ν νιωθει καλα με τον εαυτο της κτλ καταφερε ποτε να είναι πραγματικα καλα..να μη σκέφτεται τι πως ποσο θα φαει..να τρωει γιατι και όταν πειναει..
εγω 2α γυμνασιου ξεκινησα διαιτα και ειχα αδυνατησει πολύ και δε μ πηγαινε..εκανα εμετους δεν ετρωγα και τ σχετικα..ξαφνικα μια μερα εγινε τ μπαμ..ξεκινησα ν τρωω τεράστιες ποσοτητε φαγητού,εκανα κ παλι εμετο ,παχυνα φυσικα..από τοτε ολο ημουν μια πανω μια κατω στα κιλα μ..ποτε δεν καταφερα να ακολουθησω μια υγιεινη διαιτα για πολύ καιρο ειχα παντα ξεσπασματα..φανταζομαι ολες λιγο εως πολύ εχετε βρεθει σε παρομοια θεση με εμενα..παλια η αναγκη γ ν φαω ηταν τεραστια,με κατακυριευε..τωρα πια τ τελευταια 2 χρονια απλα είναι κατά καποιο τροπο μια διέξοδος για ν περναω χρονο μ τον εαυτο μ..καθομαι παραγγελνω τρωω και χαζευω στον υπολογιστη..δεν κανω πια συχνα εμετους,πολυ σπανια..θελω να σταματησει αυτό,ν βρω μια ισορροπια στη διατροφή μου,να χασω καποια κιλα..και μετα απλα να συνεχισω να ζω φυσιλογικα..βαρεθηκα ολη μ η ζωη να περιτριγυρίζεται από ένα τοσο ηλιθιο θεμα οσο τ φαγητο..θελω να τελειωσει ολο αυτό..τι μπορω να κανω?