η 'ακατορθωτη' υπερβαση του κακου εαυτου..
καπου ειχα ακουσει οτι οι γιαπονεζοι πιστευουν οτι στη ζωη θα κυριαρχισει το καλο και το κακο μαζι και τους φαινεται ως ακατορθωτο να υπερβει καπιος το σκοταδι η το κακο..
ισως οι περισσοτεροι ανθρωποι αποφευγουν συνεχως να δουν τη σκοτεινη πλευρα του εαυτου τους γι αυτο το λογο και τελικα παραδιδονται σε αυτη γιατι απλα δε τη γνωριζουν και ετσι μολις τη βλεπουν σε καποιον αλλο ειναι σα να τους καταπινει η μαυρη τρυπα
πχ οι περισσοτεροι απαξιονουν αυτους που τα βλεπουν ολα μαυρα τους λενε καταθλιπτικους και αποφευγουν να ακουσουν αυτα που λενε ομως αυτο που αποφευγει κανεις που εχει σχεση με τον εαυτο του αυτο τελικα θα τον ισοπεδωσει καπια μερα γιατι ειναι εντελως απροετοιμαστος να το αντιμετωπισει
το ακατορθωτο ειναι αυτο που κανεις δε γνωριζει δε ξερει τι μορφη εχει και τι τροπο υπαρξης αφου οπως λεω στους γνωστους μου δε γινεται κανεις να τα βαλει με ενα αορατο εχθρο ποσο μαλον οταν εχει σχεση και με τον εαυτο του