Καλημέρα σε όλα τα παιδιά,
είναι Κυριακή και ήθελα να ανοίξω σήμερα, ένα ιδιαίτερο θέμα. Ένα θέμα που λείπει από την ζωή μας και η καθημερινότητα, μας κάνει να την ξεχνάμε, αυτό λέγεται αισιοδοξία. Προσπάθησα να βρω κάτι που θα μείνει και είναι φανταστικό, το γεγονός να μπαίνει ναι μεν κάποιος για δικά του θέματα, αλλά να γράφει σε αυτό το θέμα, κάτι αισιόδοξο-θετικό που του συμβαίνει.
Θα ξεκινήσω από εμένα πρώτα, ναι μου έγινε κάτι πολύ θετικό και ήθελα να το μοιραστώ. Τακτοποιήθηκε ένα μέρος για το μεταπτυχιακό και θα βγω ραντεβού. Ναι τώρα θα πείτε, "έλα ρε μεγάλε, σιγά, δεν έγινε και κάτι". Ντάξει σίγουρα, όμως θα βγω με μια καταπληκτική κοπέλα, μια κοπέλα, που ενώ ήταν κοντά μου, εγώ δεν την έβλεπα. Η ομορφιά της έχει κάτι το ιδιαίτερο, δεν είναι σαν τις κλασικές ντίβες κλπ., είναι αεράτη, είναι μικρότερή μου και τέλος είναι ίσως το μοναδικό άτομο στην Γη, που γελάει με το χιούμορ μου.
Στα μάτια μου, είναι κάτι το εκπληκτικό. Οι φίλοι μου λένε "ε σιγά την κοπέλα", αλλά τους γράφω, διότι έμαθαν να είναι απαισιόδοξοι, ακόμη και με τον εαυτό τους.
Ναι τακτοποιήθηκε και ένα μέρος για το μεταπτυχιακό και είμαι χαρούμενος, το δεύτερο μέρος, θα γίνει όταν θα πάρω το πτυχίο, το 19' .
Από την χαρά μου, ξεκίνησα διατροφή και άσκηση μόνος μου, το σκεφτόμουν καιρό να το ξανά ξεκινήσω, διότι είχα παρατήσει λίγο (ελάχιστα) το σώμα μου. Δεν με έκανε το ραντεβού να ξεκαθαρίσω, να κάνω άσκηση, το ήθελα καιρό, αλλά δεν είχα χρόνο, λόγω σχολής. Τώρα είναι ευκαιρία.
Πείτε και τα δικά σας αισιόδοξα περιστατικά, ακόμη και το πιο μικρό να είναι, αρκεί να τα τονίζουμε στον εαυτό μας, αυτά τα θετικά, ώστε να προχωράμε παρακάτω. Αρνητικά μπορώ να βρω πολλά σε εμένα και στην ζωή μου γενικότερα, όμως αυτά τα δυο θετικά, μου δίνουν το ερέθισμα και το κίνητρο, για να αντεπεξέλθω στις δυσκολίες, όποιες και αν είναι αυτές.
Παιδιά λίγη αισιοδοξία, ώστε να χαρούμε την ζωή μας και όπως λέω, είναι το μοτο μου, η ζωή είναι πολύ μικρή, για να ασχολούμαστε με αμπελοφιλοσοφίες...
