Δεν μπορώ να καταλάβω τι έχω..
Αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα τα οποία δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν είναι σωματικά η ψυχικά και δεν ξέρω που να απευθυνθώ σε τι γιατρό. Παντα είχα άγχος και κρίσεις πανικού με αγοραφοβία τα οποία αντιμετώπιζα μόνη μου αλλά πριν 2 χρόνια πέρασα μια πολύ ΠΙΕΣΤΙΚΗ περίοδο και από τότε βασανιζομαι.με σκέψεις. Κυρίως με θέματα υγείας επειδή νιώθω μόνιμα αδυναμία εξάντληση έλλειψη ενέργειας. Έχω μεγάλη φοβία με την υγεία και ιδίως με την καρδιά έχω κάνει όλες τις εξετάσεις και τσεκ απ αίματος και είναι όλα καλά εκτός από ένα πρόβλημα με το σίδηρο και τη φέριττινη μου που έχω από έφηβη. Από τότε λοιπόν πέρασα μια περίοδο βαριάς μελαγχολίας ίσως και κατάθλιψης. Όταν συνηλθα είχα ένα μόνιμο φόβο ανησυχία και άγχος καθε μέρα. Επισκέφτηκα ψυχίατρο με διέγνωσε με ΓΑΔ και μου χορήγησε αγωγή την οποία όμως δεν πήρα και έκανα ψυχοθεραπεία που με βοήθησε πολύ να συνέλθω για ένα διάστημα 6μηνων περίπου. Από τότε μέχρι τώρα έχω μόνιμο άγχος και φόβο για την υγεία φοβάμαι πως θα πεθάνω από στιγμή προς στιγμή μετράω συνεχώς τους παλμούς μου και δεν μπορώ να το κόψω. Φοβάμαι πως έχω κάτι πολύ σοβαρό και δεν μου το βρίσκουν. Έχω ένα μόνιμο φόβο για ανακοπη και περιστασιακα και για αλλες σοβαρές ασθένειες. Έχω ψάξει και ψάχνω ατελείωτες ώρες στο ίντερνετ για αρρώστιες και συμπτώματα. Νιώθω πραγματικά σαν ετοιμοθάνατη. Πλέον φοβάμαι να κανω οτιδήποτε. Δεν πάω πουθενά μόνη μου Δεν μπορώ να πάρω αποφάσεις και συνεχώς νιώθω αβοηθητη και ότι θα πεθάνω ξαφνικά. Φοβάμαι να κοιμηθώ μήπως και πεθάνω στον ύπνο μου. Όλη μέρα έχω ταχυπαλμιες ζαλίζομαι και φοβάμαι μην λιποθύμησω. Τις τελευταίες δύο μέρες έχω γίνει χειρότερα δεν τρώω δεν έχω όρεξη να κανω τίποτα ακόμα και όσα ελάχιστα έκανα και μου έδιναν ένα κινητό να βγω από το σπίτι τώρα δεν θέλω ούτε αυτά. Κλαίω συνεχώς έχω νεύρα θέλω να σταματήσω από τη δουλειά μου. Δεν εχω αυτοεκτίμηση και δεν εμπιστεύομαι τον εαυτό μου. Φοβάμαι ακόμα και τη σκιά μου. Και επίσης πέρα από τη χαρακτηριστική κίνηση που βάζω το χέρι μου να μετρήσω τον παλμό,εχω αποκτήσει κάτι καινούργιο, φοράω συνεχώς γυαλιά ηλίου γιατί νιώθω ότι κρύβομαι από την πραγματικότητα και τους φόβους μου ακόμα και το βράδυ. Μόλις τα φοράω νιώθω ελάχιστα καλύτερα και πολλές φορές κρύβομαι κάτω από το πάπλωμα. Αυτά δεν τα είχα ποτέ τώρα έχω απελπιστεί ειδικά με το θέμα της υγείας και του θανάτου μου έρχονται στο μυαλό εικόνες που με τρομάζουν πχ όταν ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου μου έρχεται στο μυαλό ότι πέφτω κάτω νεκρή από ανακοπή και αμέσως φοβάμαι και με πιάνουν όλα.
