Δεν μπορώ να καταλάβω τι έχω..

[vickie_victoria]

Αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα τα οποία δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν είναι σωματικά η ψυχικά και δεν ξέρω που να απευθυνθώ σε τι γιατρό. Παντα είχα άγχος και κρίσεις πανικού με αγοραφοβία τα οποία αντιμετώπιζα μόνη μου αλλά πριν 2 χρόνια πέρασα μια πολύ ΠΙΕΣΤΙΚΗ περίοδο και από τότε βασανιζομαι.με σκέψεις. Κυρίως με θέματα υγείας επειδή νιώθω μόνιμα αδυναμία εξάντληση έλλειψη ενέργειας. Έχω μεγάλη φοβία με την υγεία και ιδίως με την καρδιά έχω κάνει όλες τις εξετάσεις και τσεκ απ αίματος και είναι όλα καλά εκτός από ένα πρόβλημα με το σίδηρο και τη φέριττινη μου που έχω από έφηβη. Από τότε λοιπόν πέρασα μια περίοδο βαριάς μελαγχολίας ίσως και κατάθλιψης. Όταν συνηλθα είχα ένα μόνιμο φόβο ανησυχία και άγχος καθε μέρα. Επισκέφτηκα ψυχίατρο με διέγνωσε με ΓΑΔ και μου χορήγησε αγωγή την οποία όμως δεν πήρα και έκανα ψυχοθεραπεία που με βοήθησε πολύ να συνέλθω για ένα διάστημα 6μηνων περίπου. Από τότε μέχρι τώρα έχω μόνιμο άγχος και φόβο για την υγεία φοβάμαι πως θα πεθάνω από στιγμή προς στιγμή μετράω συνεχώς τους παλμούς μου και δεν μπορώ να το κόψω. Φοβάμαι πως έχω κάτι πολύ σοβαρό και δεν μου το βρίσκουν. Έχω ένα μόνιμο φόβο για ανακοπη και περιστασιακα και για αλλες σοβαρές ασθένειες. Έχω ψάξει και ψάχνω ατελείωτες ώρες στο ίντερνετ για αρρώστιες και συμπτώματα. Νιώθω πραγματικά σαν ετοιμοθάνατη. Πλέον φοβάμαι να κανω οτιδήποτε. Δεν πάω πουθενά μόνη μου Δεν μπορώ να πάρω αποφάσεις και συνεχώς νιώθω αβοηθητη και ότι θα πεθάνω ξαφνικά. Φοβάμαι να κοιμηθώ μήπως και πεθάνω στον ύπνο μου. Όλη μέρα έχω ταχυπαλμιες ζαλίζομαι και φοβάμαι μην λιποθύμησω. Τις τελευταίες δύο μέρες έχω γίνει χειρότερα δεν τρώω δεν έχω όρεξη να κανω τίποτα ακόμα και όσα ελάχιστα έκανα και μου έδιναν ένα κινητό να βγω από το σπίτι τώρα δεν θέλω ούτε αυτά. Κλαίω συνεχώς έχω νεύρα θέλω να σταματήσω από τη δουλειά μου. Δεν εχω αυτοεκτίμηση και δεν εμπιστεύομαι τον εαυτό μου. Φοβάμαι ακόμα και τη σκιά μου. Και επίσης πέρα από τη χαρακτηριστική κίνηση που βάζω το χέρι μου να μετρήσω τον παλμό,εχω αποκτήσει κάτι καινούργιο, φοράω συνεχώς γυαλιά ηλίου γιατί νιώθω ότι κρύβομαι από την πραγματικότητα και τους φόβους μου ακόμα και το βράδυ. Μόλις τα φοράω νιώθω ελάχιστα καλύτερα και πολλές φορές κρύβομαι κάτω από το πάπλωμα. Αυτά δεν τα είχα ποτέ τώρα έχω απελπιστεί ειδικά με το θέμα της υγείας και του θανάτου μου έρχονται στο μυαλό εικόνες που με τρομάζουν πχ όταν ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου μου έρχεται στο μυαλό ότι πέφτω κάτω νεκρή από ανακοπή και αμέσως φοβάμαι και με πιάνουν όλα.

[αλεξανδρος_77]

καποια απο αυτα τα εχω και γω απο το μυαλο μου περνανε δρακοι φςςςςςςς ζομπι νεκροι τερατα και φευγουν απο κει που ηρθαν αλλα δε με τρομαζουν γιατι ειμαι στη κοσμαρα μου οταν ειμουν δεκα χρονω ειχα μια φοβια οτι θα μπει μεσα μου ο σατανας και αυτο με τρομαζε παρα πολυ

[vickie_victoria]

καποια απο αυτα τα εχω και γω απο το μυαλο μου περνανε δρακοι φςςςςςςς ζομπι νεκροι τερατα και φευγουν απο κει που ηρθαν αλλα δε με τρομαζουν γιατι ειμαι στη κοσμαρα μου οταν ειμουν δεκα χρονω ειχα μια φοβια οτι θα μπει μεσα μου ο σατανας και αυτο με τρομαζε παρα πολυ

Όχι εγώ δε βλέπω τέτοια μόνο τον εαυτό μου να παθαίνει κάτι καλό.

[αλεξανδρος_77]

δε νομιζω να χεις κατι απλα δε κοιμασαι και πολυ και δε τρως.

[vickie_victoria]

δε νομιζω να χεις κατι απλα δε κοιμασαι και πολυ και δε τρως.

Μακάρι να μην έχω

[Remedy]

Αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα τα οποία δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν είναι σωματικά η ψυχικά και δεν ξέρω που να απευθυνθώ σε τι γιατρό. Παντα είχα άγχος και κρίσεις πανικού με αγοραφοβία τα οποία αντιμετώπιζα μόνη μου αλλά πριν 2 χρόνια πέρασα μια πολύ ΠΙΕΣΤΙΚΗ περίοδο και από τότε βασανιζομαι.με σκέψεις. Κυρίως με θέματα υγείας επειδή νιώθω μόνιμα αδυναμία εξάντληση έλλειψη ενέργειας. Έχω μεγάλη φοβία με την υγεία και ιδίως με την καρδιά έχω κάνει όλες τις εξετάσεις και τσεκ απ αίματος και είναι όλα καλά εκτός από ένα πρόβλημα με το σίδηρο και τη φέριττινη μου που έχω από έφηβη. Από τότε λοιπόν πέρασα μια περίοδο βαριάς μελαγχολίας ίσως και κατάθλιψης. Όταν συνηλθα είχα ένα μόνιμο φόβο ανησυχία και άγχος καθε μέρα. Επισκέφτηκα ψυχίατρο με διέγνωσε με ΓΑΔ και μου χορήγησε αγωγή την οποία όμως δεν πήρα και έκανα ψυχοθεραπεία που με βοήθησε πολύ να συνέλθω για ένα διάστημα 6μηνων περίπου. Από τότε μέχρι τώρα έχω μόνιμο άγχος και φόβο για την υγεία φοβάμαι πως θα πεθάνω από στιγμή προς στιγμή μετράω συνεχώς τους παλμούς μου και δεν μπορώ να το κόψω. Φοβάμαι πως έχω κάτι πολύ σοβαρό και δεν μου το βρίσκουν. Έχω ένα μόνιμο φόβο για ανακοπη και περιστασιακα και για αλλες σοβαρές ασθένειες. Έχω ψάξει και ψάχνω ατελείωτες ώρες στο ίντερνετ για αρρώστιες και συμπτώματα. Νιώθω πραγματικά σαν ετοιμοθάνατη. Πλέον φοβάμαι να κανω οτιδήποτε. Δεν πάω πουθενά μόνη μου Δεν μπορώ να πάρω αποφάσεις και συνεχώς νιώθω αβοηθητη και ότι θα πεθάνω ξαφνικά. Φοβάμαι να κοιμηθώ μήπως και πεθάνω στον ύπνο μου. Όλη μέρα έχω ταχυπαλμιες ζαλίζομαι και φοβάμαι μην λιποθύμησω. Τις τελευταίες δύο μέρες έχω γίνει χειρότερα δεν τρώω δεν έχω όρεξη να κανω τίποτα ακόμα και όσα ελάχιστα έκανα και μου έδιναν ένα κινητό να βγω από το σπίτι τώρα δεν θέλω ούτε αυτά. Κλαίω συνεχώς έχω νεύρα θέλω να σταματήσω από τη δουλειά μου. Δεν εχω αυτοεκτίμηση και δεν εμπιστεύομαι τον εαυτό μου. Φοβάμαι ακόμα και τη σκιά μου. Και επίσης πέρα από τη χαρακτηριστική κίνηση που βάζω το χέρι μου να μετρήσω τον παλμό,εχω αποκτήσει κάτι καινούργιο, φοράω συνεχώς γυαλιά ηλίου γιατί νιώθω ότι κρύβομαι από την πραγματικότητα και τους φόβους μου ακόμα και το βράδυ. Μόλις τα φοράω νιώθω ελάχιστα καλύτερα και πολλές φορές κρύβομαι κάτω από το πάπλωμα. Αυτά δεν τα είχα ποτέ τώρα έχω απελπιστεί ειδικά με το θέμα της υγείας και του θανάτου μου έρχονται στο μυαλό εικόνες που με τρομάζουν πχ όταν ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου μου έρχεται στο μυαλό ότι πέφτω κάτω νεκρή από ανακοπή και αμέσως φοβάμαι και με πιάνουν όλα.

καλημερα.
αφου σε βοηθησε η ψυχοθεραπεια να συνερθεις, γιατι την σταματησες;

[geodim]

Καλημέρα, αυτές οι σκέψεις που κάνεις είναι από την αρρωστοφοβια που έχεις. Αποτι λες σε έχει πιάσει κάποιο μόνιμο άγχος το οποίο σου επηρεάζει την καθημερινότητα και δεν ξέρεις πως να το διαχειριστεις. Εφόσον έχεις κόψει την ψυχοθεραπεία, έχεις κάποιον στο περιβάλλον σου να συζητάς τις σκέψεις σου? Επίσης από ύπνο πως πας, κοιμάσαι σωστά?
Όταν σε πιάνουν οι σκέψεις αυτές, έχεις δοκιμάσει να εστιάζεις σε κάτι άσχετο η να μετράς μέχρι το 20 πχ?


'of course I talk to myself. Sometimes I need expert advice'

[vickie_victoria]

Καλημέρα, αυτές οι σκέψεις που κάνεις είναι από την αρρωστοφοβια που έχεις. Αποτι λες σε έχει πιάσει κάποιο μόνιμο άγχος το οποίο σου επηρεάζει την καθημερινότητα και δεν ξέρεις πως να το διαχειριστεις. Εφόσον έχεις κόψει την ψυχοθεραπεία, έχεις κάποιον στο περιβάλλον σου να συζητάς τις σκέψεις σου? Επίσης από ύπνο πως πας, κοιμάσαι σωστά?
Όταν σε πιάνουν οι σκέψεις αυτές, έχεις δοκιμάσει να εστιάζεις σε κάτι άσχετο η να μετράς μέχρι το 20 πχ?


'of course I talk to myself. Sometimes I need expert advice'

Κομαμαι ξημερώματα όχι δεν έχω δοκιμάσει κάτι άλλο..

[geodim]

Όπως τα λες, δουλεύεις, κοιμάσαι λίγο, σε πιάνουν οι ανησυχίες μέρα-νύχτα πως κάτι θα πάθεις, έχεις κόψει και τον ψυχολόγο. Πρέπει θεωρώ να συμμαζέψεις τις σκέψεις σου, να μην αφήνεις τον εαυτό σου να πανικοβάλλεται. Όταν το νιώθεις κάνε οτιδήποτε άλλο να σου αποσπά την προσοχή, οτιδήποτε. Σταμάτα να ψάχνεις στο internet καλό δεν κάνει. Αν δεν έχεις φίλους καλούς να τα συζητάς ή φοβάσαι να τα πεις λογικό είναι να γυρίζουν οι σκέψεις στο μυαλό σου, είναι σα να επαναλαμβάνεις τις ίδιες προτάσεις όλη την ώρα, τι αποτέλεσμα θα βγει από αυτό?
Στα λέω αυτά εκ πείρας, έχω νομίσει πως θα πάθω τα πάντα, προφανώς δεν τα έπαθα βέβαια.
Μήπως να αρχίσεις πάλι τις συνεδρίες?

[FILARETOS]

Καλησπέρα. Νομίζω το πρόβλημα σου είναι σε μια πρόταση.1Σου έγραψε θεραπεία και δεν την πήρες λες.
Δηλαδή σαν να μου λες σου έγραψε χάπια για την πίεση αλλά δεν τα πήρα έχω ακόμα πίεση.2. Πρέπει να μην φοβάσαι πρώτα και μετά να αρχίσεις θεραπεία.3 Νανά Πάμε σε ειδικό και κανε ότι σου λέει.4 Δε στο σαν δωρο να γίνεις καλύτερος άνθρωπος όχι σαν πρόβλημα.5. Αν δεν παραδεχτείς αυτόν που έχεις και δεν κάνεις θεραπεία χάνεις χρόνο.Για να σου έγραψε φαρμακευτική αγωγή κάτι θα είδε.

[vickie_victoria]

Όπως τα λες, δουλεύεις, κοιμάσαι λίγο, σε πιάνουν οι ανησυχίες μέρα-νύχτα πως κάτι θα πάθεις, έχεις κόψει και τον ψυχολόγο. Πρέπει θεωρώ να συμμαζέψεις τις σκέψεις σου, να μην αφήνεις τον εαυτό σου να πανικοβάλλεται. Όταν το νιώθεις κάνε οτιδήποτε άλλο να σου αποσπά την προσοχή, οτιδήποτε. Σταμάτα να ψάχνεις στο internet καλό δεν κάνει. Αν δεν έχεις φίλους καλούς να τα συζητάς ή φοβάσαι να τα πεις λογικό είναι να γυρίζουν οι σκέψεις στο μυαλό σου, είναι σα να επαναλαμβάνεις τις ίδιες προτάσεις όλη την ώρα, τι αποτέλεσμα θα βγει από αυτό?
Στα λέω αυτά εκ πείρας, έχω νομίσει πως θα πάθω τα πάντα, προφανώς δεν τα έπαθα βέβαια.
Μήπως να αρχίσεις πάλι τις συνεδρίες?

Φίλους δεν έχω μόνο 2 φίλες και αυτές είναι μακρυά. Μόνο το αγόρι μου αλλ κι αυτός έχει κουραστεί να τα ακούει.

[Stavros]

Μάλιστα...Εγώ διαβλέπω επιπρόσθετα των προαναφερθέντων, ΚΑΙ πρόβλημα Iδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής...
Γρήγορα σε ειδικό ψυχικής υγείας και ξεκίνημα αγωγής μαζί με Ψυχοθεραπεία.
Πρόλαβε την κατάσταση γιατί στο τέλος θα ''φύγει'' και το αγόρι σου και μετά θα πέσεις σε βαθύτερο βούρκο.
Στα λέω χύμα για να κινητοποιηθείς.

[Αποστολια]

Θα συμφωνήσω με τα παιδιά.ξεκινά την αγωγη που σου έδωσε ο γιατρός θα σε βοηθήσει πολύ. Και εγώ ήθελα να σταματήσω τη δουλειά και τις κοινωνικές επαφες μου αλλά όταν πήρα για ένα μικρό διάστημα αγωγή είμαι καλά και είμαι πάλι λειτουργικη.θα σου συνιστούσα να κάνεις και εσύ το ίδιο και να μη βασανίζεσαι άλλο κρίμα είναι

[vickie_victoria]

Παιδιά δεν ξεκινάω αγωγή γιατί πιστεύω ότι είναι οργανικό ότι έχω κάποια πάθηση δεν μπορω να πιστέψω ότι είναι ψυχολογικό.

[Dimitrios85]

Παιδιά δεν ξεκινάω αγωγή γιατί πιστεύω ότι είναι οργανικό ότι έχω κάποια πάθηση δεν μπορω να πιστέψω ότι είναι ψυχολογικό.

Είσαι κάμποσο καιρό στο φόρουμ και φαντάζομαι θα έχεις διαβάσει πολλά θέματα που αφορούν το άγχος και το τι είναι ικανό να δημιουργήσει...
Πίστεμε με, εφόσον έχεις κάνει τις εξετάσεις σου και είναι καλές, από εκεί και πέρα όλα τα υπόλοιπα τα δημιουργεί το άγχος...
Εάν μπορείς μέσω της ψυχοθεραπείας να το ξεπεράσεις και να είσαι λειτουργική θα σου έλεγα να το κάνεις, αν δεν μπορείς όμως μην είσαι αρνητική στην φαρμακευτική αγωγή.
Δυστυχώς κάποιες φορές είναι αναγκαία τα φάρμακα στις αγχώδεις διαταραχές.