Originally Posted by
Χριστινα_ed
Καλησπέρα είμαι 25χρονων είχα μια σχέση 3χρονια ο πρώην σύντροφος ίδια ηληκια.. Μέναμε μαζί, η σχέση μας ήταν πολύ όμορφη με τα καλά και τα κακά.. Σοβαρά θέματα δεν υπήρχαν, είχα καλή επικοινωνία, η συγκατοίκηση κυλούσε όμορφα βγαίναμε κάναμε πράγματα σίγουρα ο ενθουσιασμός είχε φύγει μετά από 3χρονια αλλά είχαν μπει αλλά στη θέση τους.. Το λάθος μου που το βλέπω τώρα είναι ότι η ζωή μου οριζοταν βάση της ζωής του.. Δεν είχα γίνει πιεστική ούτε βάρος αλλά το πρόγραμμα μου τ καθόριζε αυτός χωρίς να το ζητάει εγώ απλά περίμενα να δω τι θα κάνει και αναλόγως να πράξω.. Μεγάλο μου λάθος.. Που έπεσα με τα μούτρα και δεν έδειξα λίγο ανεξαρτησία.. Έπρεπε να κάνει πρακτική κ έφυγε σε ένα νησί όπου βρήκα και εγώ δουλειά στο ίδιο νησί και πήγα για να είμαστε μαζί.. Ειμασταν σε άλλο νόμο και για μας ήταν ένα στοίχημα που το κερδίσαμε και καταφέραμε να είμαστε μαζί και αγαπημένοι και από την απόσταση.. Καθώς γυρίσαμε άρχισαν κάποια συνεφφα στ σχέση όπως συζητήσεις ότι δεν βλέπει μέλλον και εγώ ίσως ζητάω παραπάνω, δεν έχει πίστη στο μαζί και είναι πολύ δύσκολο γτ κάποια στιγμή θα βαρεθούμε οπότε καλύτερα να χωρίσουμε από τώρα.. Μετά από ατελείωτη συζήτηση κατάλαβα ότι είχε θέμα με την ηληκια γτ ανέφερε συνέχεια ότι είμαστε μικροί και δεν φαντάζεται να είναι με μια γυναίκα στ ζωή του γτ δεν θ είναι σωστό και ότι προτεραιότητα 3ιναι η δουλειά.. Δώσαμε τέλος γτ αυτό ήθελε και τ ίδιο βράδυ με πήρε τηλέφωνο για να μου πει από κοντά την 3ποκενη μέρα πως είχα δίκιο δεν μπορεί να καταδικάζει μια αγάπη με τον φόβο ότι κάποια στιγμή θα τελιωσει ενώ δεν έχει συμβεί τπτ και είμαστε και περνάμε καλά και καλύπτει ο ένας τον άλλον.. Στην αρχή ήταν δύσκολα και προσπάθησα πολύ στ να πετύχει μέχρι πριν λίγες μέρες που τον πίεσα πολύ με ερωτήσεις και μου είπε τέλος για τον ίδιο λόγο.. Δεν βλέπει μέλλον καλύτερα τώρα και όχι κάποια άλλη στιγμή, προτεραιότητα έχουν τα επαγγελματικά και δεν έχω δείξει αυτονομία και άλλα τέτοια μέχρι που υποστήριζα τον εαυτό μου και του έλεγα πως δεν συμφωνώ να τελιωσει κάτι χωρίς να υπάρχει αιτία.. Το ίδιο βράδυ κοιμήθηκαμε χωριό του εετειλα μου είπε πως πρέπει ν συνεχίσει κ ν σταθεί μόνος και ότι δεν ξέρει τι θα κάνει χωρίς εμένα γτ ήμουν τ στήριγμα του.. Και γενικά αν είναι γραφτό να είμαστε μαζί θα είμαστε.. Του ζήτησα 2μερες για να μαζέψω τα πάντα από τ σπίτι γ Ν γυρίσω στους γονείς μου.. Καμία επικοινωνία.. Χθες τ έστειλα αν αντέχει και με πολύ θυμό μου απάντησε πως αντέχει, μην τ κάνω πιο δύσκολο και ν τ αφήσω να τελιωσει και τον ρωτάω γτ τόσο θυμός και λέει μου έχει τελιωσει δεν θέλω να είμαι σ σχέση νιώθω καλύτερα μόνος και ότι οφείλω ν τ σεβαστό.του είπα τώρα ξέρω το γιατί και όχι δικαιολογίες..φυσικα και νιώθω διαλυμένη και ότι έχω χάσει τα πάντα γτ επένδυσα όλα σε αυτόν γιατί ένιωθα όμορφα και είχαμε κάτι πολύ όμορφο και δεν μπορώ να αποδεχτώ να χαλάω κάτι χωρίς αιτία.. Και ακολουθώντας τ λογική και το μυαλό.. 3ομαι σε απόγνωση σήμερα τα πήρα όλα και έφυγα..
