Originally Posted by
homebod
Γεια σας!
Τώρα έχω κοιμηθεί και μπορώ να μιλήσω για την κρίση μανίας που πέρασα νωρίτερα σήμερα.
Μένω ακόμα με τη μάνα μου (είμαι 62 και είναι 83 ετών). Νωρίτερα σήμερα άρχισε να με κατηγορεί με το συνηθισμένο της τροπάρια ότι εγώ φταίω για την φτώχεια μας
που έφαγα την περιουσία της και πούλησα τα σπίτια της και να φύγω απ' το νησί γιατί θα μου κρεμάσουνε κουδούνια.
Με έφερε σε μια κατάσταση εκτός εαυτού. Αντί να την παρακαλέσω να σταματήσει όπως κάνω συνήθως τις επιτέθηκα για να την αναγκάσω να σταματήσει και της έδωσα ένα μικρό χαστούκι για να σκάσει επιτέλους.
Με απείλησε ότι θα τα πει όλα στους θεραπευτές μου και τώρα φοβάμαι μην με κλείσουν ακούσια σε κανένα ίδρυμα.
Βρίσκομαι με μια αγράμματη γριούλα που δεν έχει καμία αντίληψη του διπολισμού και δεν θέλει να μάθει. Με απείλησε ότι θα φύγει να πάει στην Αθήνα και θα με αφήσει στο νησί μόνο μου να με φάνε τα σκουλήκια από τη βρώμα. Δεν δέχεται ότι βοηθάω στη ζωή μας εδώ στο νησί ενώ κάνω τα πάντα για να τη βοηθήσω.
Έχει η ίδια κατάθλιψη από τους πόνους στις αρθρώσεις της και ότι δεν αντέχει να περπατάει πολύ ή να σηκώσει βάρη για να κάνει τις δουλειές του σπιτιού 'οπως θα ήθελε.
Όπως και νάνε, εγώ θα ήθελα να φύγει έστω για λίγο για να εκτιμήσει και την δική μου προσφορά στην καλοπέρασή μας.
Νιώθω ότι απειλεί την ζωή μου όπως την έχω διαμορφώσει.