Καλησπέρα σας. Διαβάζω κατά καιρούς πολλές από τις ιστορίες και τους προβληματισμούς σας και αποφάσισα να γράψω και το δικό μου πρόβλημα. Έχω μια σχέση 8χρονων στην οποία ο σύντροφός μου με αγαπάει και θέλει να προχωρήσουμε και στην δημιουργία οικογένειας. Μπορώ να πω πως πολλές φορές αγχώνεται για το πότε θα γίνει και το συζητάει συνέχεια. Ωστόσο όπως όλες οι μακροχρόνιες σχέσεις έχουμε και τα μικροπροβλήματα μας λόγω επαγγελματικής και οικονομικής αποκατάστασης κτλ. Πριν αρκετό καιρό, χαζεύοντας στο ίντερνετ απλά για να περάσει η ώρα, μπήκα σε ένα κάποιο chat. Hαληθεια είναι πως δεν είχα μπει στο παρελθόν και δεν ήξερα τι κυκλοφορεί εκεί μέσα. Για αρκετή ώρα απλά διάβαζα τις 'ανωμαλιες' του καθενός χωρίς να βρίσκω κανένα ενδιαφέρον. Κάποια στιγμή επειδή κάποιος με ρώτησε απλά πως με λένε και τι κανω, πιάσαμε την κουβέντα. Χωρίς να το καταλάβω είχαν περάσει 8ωρες που μιλούσαμε. Είχαμε γελάσει απειρο, είχαμε μιλήσει για μας και γενικότερα ειχαμε περάσει τέλεια. Κλείνοντας ανταλλάξαμε mail ώστε να μπορούμε να ξαναμιλήσουμε. Από εκείνη τη μέρα μιλάμε κάθε μέρα, έχουμε μοιραστεί πάρα πολλά πράγματα. Έχουμε προσπαθήσει πολλες φορές να κόψουμε την επικοινωνία γιατι νιώθουμε πράγματα ο ένας για τον αλλο, αλλά δεν τα έχουμε καταφερει. Είμαι σε μια φάση που δεν ξέρω τι να κάνω. Με την ιντερνετική γνωριμία δεν πρόκειται να μπορέσει να γίνει κάτι ποτέ καθώς εγώ μένω Αθήνα και αυτός είναι στη Κύπρο. Ωστόσο δεν μπορώ να κόψω την επικοινωνία και να σταματήσω να τον σκέφτομαι (όπως τον έχω φανταστεί τουλάχιστον). Από την άλλη νιώθω και άσχημα απέναντι στη σχέση μου. Αν έχει κάποιος ανάλογη εμπειρία ίσως μπορέσει να με βοηθήσει.