Νευρικότητα στα χέρια;;;;
Δεν συνηθίζω να γράφω για μένα απλά είναι ένα κομμάτι το οποίο δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω.. Θα πάρω τα πράγματα από την αρχή, θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι νιώθω.
Αρχές του προηγούμενου χρόνου έχασα ένα δικό μου άνθρωπο και είναι μια ανοιχτή πληγή. Δεν έχω πάει στην κηδεία της, δεν έχω πάει σε κανένα μνημόσυνο και γενικά πήγα συνολικά 5 φορές στον τάφο της. Την πρώτη φορά από μακριά, την δεύτερη φορά είδα καθαρά το όνομα της στον Σταυρό και έφυγα, την τριτη φορά είχε και φωτογραφία και τις 2 τελευταιες φορές πήγα και κάθισα εκεί. Της μίλησα.. Αστείο.. Δεν της μίλησα. Μόνος μου μιλούσα αλλά έτσι λέω. Όταν πέθανε άρχισα να έχω στα χέρια μου ένα αίσθημα νευρικότητας, αδυναμίας, υπερέντασης.. Δεν ξέρω.. Μίλησα με την ψυχολόγο και μου είπε ότι είναι η αδυναμία. Ότι δεν μπορώ να αλλάξω μια κατάσταση. Αυτό το πράγμα το έχω πάθει από τότε αρκετές φορές αλλά σε ήρεμο βαθμό.. Εχω περάσει από όλα τα Ψυχοσωματικα. Ξέρω πως λειτουργεί το μυαλό, τι κάνει στο σώμα.. Με ρίχνει γενικά αλλά ξέρω πως να τα χειριστώ. Αυτό δεν μπορώ.. Με τρελαίνει αυτό που νιώθω. Έγινε την Δευτέρα ένα άσχημο περιστατικό στο σπίτι και από εκείνη την στιγμή το έχω πάλι.. Σκέφτομαι και αυτή την γυναίκα που πέθανε.. Πως αν ήταν εδώ θα ήταν όλα αλλιώς... Ήταν ένας άνθρωπος που μου στάθηκε σε μια δύσκολη φάση της ζωής μου. Που με είδε να κλαίω, μου σκούπισε τα δάκρυα μου. Μου έδινε θάρρος.. Δεν επιτρέπω σε κανένα να με δει να κλαίω. Μόνο αυτή με ειδε.
Έτυχε σε κάποιον άλλον αυτό που περιγράφω με τα χέρια;ηρεμω μόνο όταν τα κουνάω με δύναμη.. Αλλά για λίγο. Ευχαριστώ