Άγχος-τρομερή αγάπη για το αμάξι μου
Γειά σας, προτού διαβάσετε το ποστ μου να σας πω οτι δεν κοροϊδεύω και δεν τρολλαρω... Παμε λοιπόν...αγόρασα ενα ακριβω αμαξι πριν ένα χρόνο περίπου... Αρχισα να το φτιάχνω λοιπόν... Να επενδύω περρισοτερα χρηματα πανω του.. Ολα καλα.. Γούσταρα την όλη κατάσταση.. Με γέμιζε φουλ.. Αλλα έφτασα στο αλλο ακρο παιδιά... Οταν χαλασε και έπρεπε να μείνει μηχανικό ενιωθα κενός....στεναχωριομουνα για το αμαξι.. Το πιστεύετε? Μέχρι και ονομα του έδωσα.. Οταν βαζω παιδια μεσα τα εχω σαν στρατιωτακια... Κατω τα ποδια, μην τρώτε, μην πίνετε, το παίρνει και αλλο μελος της οικογένειας και μέχρι να γυρίσει ειμαι με το αγχος μην το γρατζουνιση καπου η οτι δηποτε... (πανω απολα η υγεία)
Μια φορα μ ειπε ο μηχανικός οτι έχει ενα θεμα και στεναχωριθικα φουλ... Δεν ξερω πως να το ξεπεράσω... Καποια βοήθεια?