Καλησπέρα, ενώ πριν 3 μέρες ήμουν καλά από θέμα ψυχολογίας και αυτό λόγο ότι μου ανέβηκε το ηθικό από θετικά σχόλια σε μια δουλειά (δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο σαν δουλειά εννοώ δεν μπορείς να πεις ότι είναι δύσκολη) αλλά επειδή σαν αρχάριος είχα ταχύτητα (πράγμα που εγώ και η ταχύτητα σε οποιαδήποτε δουλειά είμαστε τσακωμενοι) έλαβα θετικά σχόλια εν μπας περίπτωση.
Το θέμα είναι πως διάλεξα να μην την συνεχίσω διότι δεν ήταν καν το φουλ της δουλειάς και εάν δεν είχα βοήθεια απλά θα έχανα την μπάλα σε εκείνο το βράδυ.
Παρόλαυτα όλο αυτό το ότι ίσως για πρώτη φορά στην ζωή μου ήμουν λίγο γρήγορος και ότι έλαβα κάποια θετικά σχόλια με γέμισε.
Το θέμα είναι πως το ίδιο βράδυ ο πατέρας μ με ρίξε πάλι...και κάπου εδώ νοιώθω πως και με το θέμα της ψυχολογας όπου επισκέπτομαι δεν τραβάει.
Της λέω γι αυτά τα καλά λόγια όπου και έλαβα ίσως και για πρώτη φορά στην ζωή μου.
Φάνηκε ότι χάρηκε.
Μετά όταν της είπα πως δεν θα την συνεχίσω λόγου ότι είχα νοιώσει πως είχα δώσει το 100% του ευατο μου είδη το πρώτο βράδυ και πήγα να χάσω κάπου την μπάλα φάνηκε ότι δεν της άρεσε και πολύ σαν επιλογή μου.
Πιο συγκεκριμένα αυτή η δουλειά είναι θέση λαντζιερη και επειδή είχα είδη ανοιχτο ένα άλλο μαγαζί να δοκιμαστώ για σέρβις είπα θα επιγκενρωθω καλύτερα σε αυτό.
Σαν άνθρωπος πιο κοντά είμαι στην θέση της λάντζας επειδή δεν θέλω να βλέπω κόσμο και τέτοια...αλλά επειδή τα έχω βάλει κάτω (συγκρίνοντας τα μαγαζιά) στην θέση της λάντζας και στο συγκεκριμένο μαγαζί θα υπήρχε πολύ περισσότερη κούραση.
Στην θέση του σέρβις η αλήθεια είναι δεν έχει συζητηθεί ακόμη κάτι σε χρήμα.
Υπό δοκιμή πάω και εκεί αλλά από τον άλλον είχα μια εικόνα.
Χθες πήγα για πρώτη φορά και δεν έμεινα ικανοποιημένος με αυτά που έκανα παρόλο που λένε επειδή είναι η αρχή καλά τα πήγες.
Απλά δεν ένοιωσα ικανοποίηση...σαν να μην ήμουν φουλ συγκεντρωμένος.
Τεσπά το θέμα μου σαν κυρίως θέμα που γράφω εδώ δεν είναι αυτό...
Το θέμα είναι επάνω στο κομμάτι της ψυχο...όπου ναι οκ μου είπε δες το κομμάτι τ σερβις...γιατί ξέρει σαν άνθρωπος ότι μπορεί να κολλήσω σε μια ιδέα αλλά μ είπε μην αφήσεις το άλλο π σ είπαν είδη καλά λόγια.
Που δεν λέω προς Θεού να μου χαϊδεύει τα αυτια και τέτοια...ούτε λόγου του συγκεκριμένου περιστατικού θέλω να φύγω από εκείνην...απλά νοιώθω πως τόσο καιρό π πάω και δεν νοιώθω να γίνεται δουλειά...θέλω να πω...και παλαιότερα ορισμένες (όχι πάντα) φορές νοιώθω πως δεν με αντιμετωπίζει όπως πρέπει, ενώ η ίδια λέει επαγγελματισμός σε χώρους εργασίας...η ίδια καμία φορά νοιώθω δεν κάνει αυτό π λέει...και το τελευταίο παράδειγμα που θυμάμαι από εκείνην...επειδή εγώ σαν άνθρωπος δεν μ αρέσει να αναφέρω που προσπαθώ να πιάσω δουλειά...ούτε καν στους δικούς μου... εκείνη μια φορά άρχισε να γελάει δίχως λόγο επειδή σκέφτηκε μέσα της ότι μπορεί να προσπαθήσω να πιάσω δουλειά σε μπουρδέλο για κανένα σέρβις και τέτοια...
Απλά νοιώθω πως πρέπει να αλλάξω ψυχολόγο
Νοιώθω τόσο καιρό εκεί δεν έχει γίνει κάτι ...τα βασικά μου θέματα που έχω δεν έχουν φτιαχτεί...και απλά ίσως να είναι η καλύτερη λύση να αλλάξω.
Εσείς τι λέτε?
Και αν ναι...πως γίνεται η διαδικασία?
Θέλω να πω πως μπορώ να πάρω το ιστορικό μου από εκείνην και να πάει σε συνάδελφό της?
Σκέφτομαι και σοβαρά αυτό π μ είχε πει για τον ψυχίατρο να πάρω αυτά π μ είχε συστήσει εν τέλη ο ψυχίατρος παλαιότερα...αλλά πάντα με βοήθεια ψυχολόγου...το θέμα είναι πως με εκείνην νοιώθω ότι δεν με βοηθάει...