Εμβοη συριγμός κατά την διάρκεια της προπόνησης
Καλησπέρα στο Φόρουμ,
Θα ήθελα να εκφράσω και γώ την δίκη μου περιπέτεια με το θέμα που με απασχολεί Εμβοες. Πριν 6 βδομαδες κατά την άρση βαρών στο γυμναστήριο με μεγάλο βάρος είναι αλήθεια δεν έβγαλα την αναπνοή μου κατά την άρση και με αποτέλεσμα να κλείσει ακαριαία το δεξί μου αυτί σαν να βγαίνεις από Club με δυνατή μουσική. Είναι αλήθεια δεν το δωσα σημασία προκειμένου ότι θα φύγει σε λίγες ώρες. Τις επόμενες μέρες ένιωθα το σφύριγμα βουητό συνεχόμενο και κάπως σαν να μην είχα την συγκέντρωση μου. Μετά από 4 μέρες πηγα σε ΩΡΛ στην Γερμανία που διαμένω με καθάρισε τα αυτιά και μου κάνε ακουογραμμα βγήκαν όλα καλά. Νου είπε υπομονή και δεν υπάρχει κάποια θεραπεία. Μου φάνηκε περίεργο είναι αλήθεια. Μετά από 2 μέρες πηγα στα επείγοντα και μου είπε να νου δώσει κορτιζόνη ένας ειδικευόμενος του είπα Δευτέρα θα πάω σε άλλο ΩΡΛ και θα δω τι θα νου πει και έτσι έκανα. Πηγα με έκανε ξανά ακουογραμμα και μου έδωσε κορτιζόνη για 10 μέρες. Μετά από δέκα μέρες κορτιζόνης μου είχε φύγει αυτό το αίσθημα αυτοσυγκέντρωσης αλλά η εμβοη ήταν ακόμη εδώ. Άρχισα να ανησυχώ και απόφασισα να έρθω Ελλάδα. Επισκέφτηκα καθηγητή ΩΡΛ μου έκανε όλες τις εξετάσεις και μου είπε ότι το ακουογραμμα είναι καθαρό σε κάποια σημεία λεπτά ήταν κάπως κακό αλλά μου πε αυτό δεν συμπίπτει με απώλεια ακοής. Μου είπε ότι στον κοχλία έχουμε κάτι τριχακια και αυτά δίνουν λάθος σήμα στον εγκέφαλο και οργανισμός προσπαθεί να ξανάδημιουργησει. Μου έδωσε 3μηνη θεραπεία χάπια φυτικά βιταμινών memovigor2. Να πω ότι πηγα και σε δεύτερο ΩΡΛ και μου είπε ότι η περίπτωση σου είναι ιασιμη διότι τυμπανογραμμα και ακουοογραμμα είναι όπως πρέπει. Το θέμα είναι ότι έχω εμβοη ακόμα κοιμάμαι αλλά μόνο με κανένα ανεμιστήρα ή λευκό ήχο. Γενικά στην διάρκεια της ημέρας δεν το ακούω έξω μόνο στο σπίτι. Το μυαλό μου είναι καρφωμένο εκεί διότι δεν μπορώ να το έχω να το διανοηθώ ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα. Μου είπαν να μην καπνίζω να μην πίνω καφέ και να μην είμαι σε δυνατούς ήχους. Είμαι πολύ αθλητικός τύπος προσέχω την διατροφή μου αλλά μου στερούν προς στιγμής και το γυμναστήριο. Εγώ το έπαθα καθαρά λόγο πίεσης. Άγχος και στρες δεν έχω αλλά με αυτό που μου συμβαίνει μου δημιουργεί σκέψεις ότι θα το χω για πάντα και ότι η ζωή μου θα ναι από δω και πέρα έτσι με μια εμβοη αγκαλιά. Δεν ξέρω τι άλλο να πω αν κάποιος έχει κάτι παρόμοιο βίωση και μπορεί να βοηθήσει θα του ήμουν ευγνώμων.
Με φιλικούς χαιρετισμούς Σωτηρης