Originally Posted by
alexroum
Με τον άντρα μου είμαστε 5 χρόνια μαζί και σχεδόν 2 μήνες παντρεμένοι. Το πρόβλημα είναι η συμπεριφορά της μαμας του και η συμπεριφορά του άντρα μου προς αυτή .
Είναι 62 χρόνων , ζει σε επαρχία και έχει χάσει τον άντρα της το 2007 σε ατύχημα , επομένως αναγκάστηκε να μεγαλώσει μόνη της τα 5 παιδιά της . Δούλευε μέχρι το 2018 ως καθαριστήρια ενώ παράλληλα είχε αγοράσει και ένα σπίτι με την αποζημιώσεις από τον θάνατο του άντρα της και πλήρωνε την δόση μόνη της. Από το 2018 σταμάτησε να δουλεύει με αποτέλεσμα να μην έχει κανένα εισόδημα και να την συντηρούν εξ ολοκλήρου τα παιδιά της πληρώνοντας τα πάντα από γιατρούς φάρμακα σουπερμάρκετ δόση στην τράπεζα κλπ Να σημειώσω ωστόσο πως δεν είναι ανήμπορη , σίγουρα ταλαιπωρημένη αλλά μπορεί να βρει κάτι να ασχολείται να βγάζει ένα μικρό ποσό . Όμως αυτό που έχει περάσει στα παιδιά της τα οποία χειραγωγεί και εκμεταλλεύεται είναι πως δεν μπορεί καθόλου ενώ ζητα και απαιτεί να την πηγαίνουν σε γιατρούς , βόλτες στο σόι της , πάει για μπάνιο στη θάλασσα κλπ
Τα τελευταία δύο χρόνια έχει γέννηει η αδερφή του Άντρα μου η οποία μένει ακριβώς κάτω από εμάς (μένουμε Αθήνα ενώ η πεθερά επαρχία μόνη της) και βρίσκει αφορμή το να την βοηθήσει με αποτέλεσμα να έρχεται συνέχεια και να κάθεται πάνω από μήνα . Όλο αυτό όμως μας κάνει να τσακωνόμαστε συνέχεια με τον άντρα μου γιατί παρεμβαίνει συνέχεια σε διάφορα πράγματα ενω όταν του λέω οτιδήποτε συνέχεια την δικαιολογεί και δε μπορεί να της βάλει όρια γιατί την λυπάται και νιώθει υποχρέωση απέναντι της να κάνει τα πάντα γιαυτη. Όλο αυτό με πιέζει πολύ ψυχολογικά, νιώθω μονίμως ένα βάρος , ότι θέλει να ζει μέσα από τις ζωές των παιδιών της , δεν έχει παρέες , με τα παιδιά της μιλάει 3-4 φορές την μέρα θέλοντας να μάθει τα πάντα , σαν ζευγάρι εμείς πληρώνουμε 160€ τον μήνα για το σπίτι, πολλές φορές όμως δίνοντας και παραπάνω για γιατρούς και ότι άλλο ζητήσει. Σέβομαι ότι είναι η μαμά του άντρα μου αλλά θεωρώ ότι όλο αυτό δεν είναι υγιές για κανέναν και δεν μπορώ να το διαχειριστω.
Επίσης , λίγες μέρες πριν τον γάμο μπροστά μου έλεγε ότι της κακοφαινεται που θα παντρευτεί ο γιος της, ότι ήθελε να να είναι ψέματα όλο αυτό και ενώ τον ανέφερα στον άντρα μου δεν της είπε τίποτα .
Όλη αυτή η κατάσταση μου βγάζει έναν εαυτό πολύ επιθετικό απέναντι της γιατί βλέπω μόνο εκμετάλλευση, ενώ παράλληλα ξενερώνω και βλέπω ότι δεν είμαι και σωστή απέναντι στον άντρα μου ,γίνομαι πιο απόμακρη όσο αυτό συνεχίζεται.