Καθώς έτρωγα άρχισα να νιώθω τους παλμούς μου στο στομάχι και να χτυπάει αρρυθμα η καρδιά...έχω ταχυπαλμια και έχω αγχωθει πολύ είμαι και μόνη μου...λίγο κουράγιο χρειαζομαι
Printable View
Καθώς έτρωγα άρχισα να νιώθω τους παλμούς μου στο στομάχι και να χτυπάει αρρυθμα η καρδιά...έχω ταχυπαλμια και έχω αγχωθει πολύ είμαι και μόνη μου...λίγο κουράγιο χρειαζομαι
ΣΧεδον μια ωρα μετα πως εισαι ;
Λίγο καλύτερα....αλλά συνεχίζω να νιώθω τους παλμούς μου στην κοιλιά στο στομάχι...δεν ξέρω γιατί...πάντως είμαι ακόμη αγχωμενη μην πάθω κατι
Μην αγχωνεσαι θα το ξεπερασεις σκεψου κατι καλο ... το χω παθει πολλες φορες .. οταν τρωω στην δουλεια εξω παντου ... νιωθω οτι με σφιγκουν ιδρωνω παρα πολυ κρυος ιδρωτας οτι ολα γυρω μου χανονται ... γινεται αυτο οποτε μην ανησυχεις μπορεις να το πολεμησεις
φιλαρακι μου θα περασει καν κουραγιο θα περασει κι αυτο δε ειν για την υγεια σου αυτο επικινδυνο αυτο να σκεφτεσαι ειν παροδικο .
https://www.youtube.com/watch?v=kYmJjLWGJo8 :rolleyes:
Και εγώ μόνος μου είμαι σήμερα πήγα γειά περπάτημα και δεν ήμουν καλά μπήκα σε ένα φαρμακείο και ζήτησα να μου πάρουνε την πίεση και είχα 130 παλμους και έχω και αρρυθμίες φουλ 2 χρόνια περίπου κουράγιοQuote:
Originally Posted by Noname144
Οπότε είδες ότι μια κρίση δεν μπορεί σου κάνει πράξη τα σενάρια που έχεις στο μυαλό σου ..Quote:
Originally Posted by Noname144
Προφανώς και έχεις ακόμα κατάλοιπα της κρίσης, δηλαδή σου μένει ένα σύμπτωμα αλλά όλο αυτό έχει να κάνει ότι συντηρείς ακόμα την σκέψη ότι κάτι θα πάθεις.
Πως το αντιμετωπίζει πλεο όλο αυτό, μιλάς σε κάποιον;
Ούτε εγώ δεν ξέρω πως το αντιμετωπίζω..βασικά ΔΕΝ το αντιμετωπίζω...πάω όπου με πάει...την ώρα του πανικού και του φόβου και των σκέψεων των έντονων είσαι αβοήθητος και ο Θεός βοηθός....κάθε μέρα ο ίδιος αγώνας...δεν σταματάει ποτέ από ότι καταλαβαίνω αυτό βλέπω εδώ και χρόνια....ποτέ μειώνεται και πότε αυξάνεται....
αστα να πανε, ενα μυαλο ειναι τι να σου κάνει..
Οσο το αφήνεις αυτο ειναι σαν μια λερναια ύδρα ,ενα κεφαλι κοβεις δεκα εμφανιζονται .Quote:
Originally Posted by Noname144
Καλο ειναι να πας να μιλησεις σε ενα ειδικο να σου δειξει πεντε βασικα πραγματα ωστε να τις διαχειριζεσαι σε τετοιο βαθμο ωστε να μην γιγαντονονται στο μυαλο σου .
Αβοηθητος δεν εισαι ,το σωμα σου εκεινη την στιγμη παλευει γι αυτο εσυ νιωθεις ολα αυτα τα σωματικα συπτωματα ...Ζαλη νιωθουμε γιατι ολο το αιμα κατευθύνετε στα ακρα ωστε να ειμαστε ετοιμοι να ξεφυγουμε απο την ¨απειλη ¨που νιώθουμε εκεινη την στιγμη ,οπως και ταχυκαρδια κ.α ...
Αναπνέεις απο το στηθος και οχι απο το διαφραγμα οποτε γινετε λανθασμένη διοχέτευση οξυγόνου στον εγκέφαλο ,πως περιμενεις να λειτουργει και σωστα ;
Ολη η ενταση υπαρχει στα χερια και στα ποδια ,οι μυες ειναι ετοιμοι εξου και αισθανομαστε ολο αυτο ..
Καθε σωματικο συπτωμα ειναι απολυτα φυσιολογικο εφοσον παραγουμε μεγαλες πσοστητες αδρεναλινης και κορτιζολης ...το σωμα αμυνεται ξεκαθαρα εξου και δεν πέθανε ποτε κανενας απο ταχυκαρδια ,ή δεν επαθε έμφραγμα την ωρα που ειναι σε επεισοδιο ...
Προσπαθησε να μιλισεις να σου εξηγησουν ακριβως τι συμβαινει εκεινη την ωρα και να παψεις να φοβασαι τοσο πολυ ,εφοσον ο φοβος και το αγχος σου ειναι αυτο που το ¨καλο¨και παραγωγικο αγχος το μετατρεπουν σε δυσλειτουργικο .