Γιορτές και θλίψη

Δεν ξέρω αν γράφω στην σωστή ενότητα οπότε σε περίπτωση που έχω κάνει λάθος το θέμα μου να μεταφερθεί.
Σε περιόδους γιορτών (Χριστούγεννα, Πάσχα) νιώθετε και εσείς μια ανεξήγητη θλίψη/κατάθλιψη; Ίσως να είναι και λόγω μοναξιάς, επειδή οι γιορτές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την συντροφικότητα και την στοργή οπότε διαπιστώνοντας ότι είσαι μόνος/η σε πιάνει κατάθλιψη. Επίσης δεν ξέρω για σας, αλλά σε μένα πάντα σε περιόδους γιορτών μου τυχαίνει να είμαι μόνη ή θα υπάρχει πάντα κάποιο πρόβλημα. (Φιλικό/ερωτικό). Είναι σαν να είναι η τύχη μου αυτή για να αισθάνομαι μόνη. Σαν να έχω «τυχερές» περιόδους και «άτυχες».
Ταυτίζεται κανείς με αυτό;

Πολλά στραβά συμβαίνουν στις γιορτές ειδικά τώρα. Πολλές μαζεμένες αργίες, νυχτώνει νωρίς. Η μοναξιά πάντα υπάρχει γίνεται τρόπος ζωής. Προσπαθούν να μας περάσουν την διασκέδαση με παρέα, βόλτες υπερκατανάλωση σε φαγητό και δώρα.
Η τηλεόραση τα δημιουργεί και η θλίψη βγαίνει γιατί κουραζόμαστε να υποκρινόμαστε τους πετυχημένους, οικονομικά , επαγγελματικά, κοινωνικά που υποτίθεται πως μόνο αυτά αξίζουν για να είσαι φυσιολογικός.
Εγώ όταν έχω άδεια και βγαίνω εκτός καθημερινότητας έχω πολλές ώρες να σκέφτομαι τι δεν έκανα και τι με περιμένει οπότε μπορείς να πεις πως με πιάνει θλίψη.

εγώ αποζητώ να είμαι μόνη τις γιορτές. οι ανθρωποι καλό είναι να μην περνάνε μόνοι τις γιορτές τους. είναι μια καλή ευκαιρία να φας λίγο παραπάνω, να πιεις λίγο παραπάνω, να πεις και ένα αστείο.

Είναι η λεγόμενη μελαγχολία των γιορτών. Σε όλους συμβαίνει ορισμένες φορές. Εσύ όμως είσαι πολύ μικρή. Και σύντροφο θα βρεις και φίλους. Βγαίνεις, έχεις φίλους στη δουλειά, έχεις χόμπι; Και προς θεού, ποτέ μην απομακρυνθείς με τους συμφοιτητές και συμμαθητές σου.

Και κάτι άλλο βρε παιδιά. Παρακολουθούσα έναν ψυχίατρο σε μια γνωστή μεσημεριανή εκπομπή και έλεγε ότι όλο και περισσότεροι νέοι παίρνουν αντικαταθλιπτικά, δηλαδή ασθένειες που στο παρελθόν παρέπεμπαν σε προχωρημένες ηλικίες!!! Δεν ξέρω τι φταίει, αλλά ξέρω ότι αυτό πρέπει να αλλάξει.

Quote:

---

Originally Posted by Joanna8

Είναι η λεγόμενη μελαγχολία των γιορτών. Σε όλους συμβαίνει ορισμένες φορές. Εσύ όμως είσαι πολύ μικρή. Και σύντροφο θα βρεις και φίλους. Βγαίνεις, έχεις φίλους στη δουλειά, έχεις χόμπι; Και προς θεού, ποτέ μην απομακρυνθείς με τους συμφοιτητές και συμμαθητές σου.

Και κάτι άλλο βρε παιδιά. Παρακολουθούσα έναν ψυχίατρο σε μια γνωστή μεσημεριανή εκπομπή και έλεγε ότι όλο και περισσότεροι νέοι παίρνουν αντικαταθλιπτικά, δηλαδή ασθένειες που στο παρελθόν παρέπεμπαν σε προχωρημένες ηλικίες!!! Δεν ξέρω τι φταίει, αλλά ξέρω ότι αυτό πρέπει να αλλάξει.

---

Στο δεύτερο, στο παρελθόν ήταν ταμπού ή κάτι σχεδόν άγνωστο.
Στο πρώτο, δεν ξέρω τι φταίει κι από πόσο νωρίς στη ζωή κάποιου συμβαίνει. Μάλλο τα ίδια λέγαμε πολλοί από μας εδώ, αλλά ακόμα και βοήθεια ψυχολόγου να χαμε τότε, άμα δεν το είχαμε και πάλι εδώ θα καταλήγαμε, να λέμε τέτοιους λόγους συμπόνοιας κι αισιοδοξίας σε μικρότερους.

Έγινε μόδα, παλιά τέτοια χάπια τα προόριζαν για διαταραγμένους ψυχικά, πρόσφατα επικράτησε η άποψη πως είναι καραμέλες συμπληρώματα διατροφής για ενέργεια και καλύτερη διάθεση.
Τώρα οι νέοι ζούν στον ψεύτικο κόσμο αυτό προβολής, τα βγάζουν όλα στη φόρα, όσο περισσότερο ρεζίλι γίνεσαι και σε προβάλουν για να θαυμάζουν την εικόνα που παριστάνεις αντλείς ευχαρίστηση. Τα ψυχολογικά βγαίνουν όταν τελειώσει η μπαταρία σου και συνειδητοποιείς ποιός είσαι, τι έχεις κάνει σε σύγκριση με τα όνειρα σου και με όσα βλέπεις στους άλλους και ζηλεύεις! Παλιά υπήρχε η ζωή στο χωριό και στο κλουβί στην πόλη. Οι άνθρωποι ζούσαν απομονωμένοι στον δικό τους κόσμο και στις δύο περιπτώσεις. Τώρα με το ίντερνετ βλέπεις όλη τη μέρα ευχάριστα η δυσάρεστα βίντεο και σε επειρεάζουν, αλλιώς είναι να φαντάζεσαι μόνο πως ζεί κάποιος άλλος σε σύγκριση με το να τον παρακολουθείς καθημερινά όλη την μέρα βλέποντας και σχολιάζοντας όλα όσα γίνονται.

Αυτό που τον παρακολουθείς κ σχολιαζεισ είναι βίωμα

Με το παραμικρό δίνουν χάπια και η ψυχοθεραπεία μπαίνει σαν 2η επιλογή. Λίγο να τους πεις έχω άγχος, σου γράφουν χάπι

Quote:

---

Originally Posted by ΑΧΒΑΧ

Έγινε μόδα, παλιά τέτοια χάπια τα προόριζαν για διαταραγμένους ψυχικά, πρόσφατα επικράτησε η άποψη πως είναι καραμέλες συμπληρώματα διατροφής για ενέργεια και καλύτερη διάθεση.
Τώρα οι νέοι ζούν στον ψεύτικο κόσμο αυτό προβολής, τα βγάζουν όλα στη φόρα, όσο περισσότερο ρεζίλι γίνεσαι και σε προβάλουν για να θαυμάζουν την εικόνα που παριστάνεις αντλείς ευχαρίστηση. Τα ψυχολογικά βγαίνουν όταν τελειώσει η μπαταρία σου και συνειδητοποιείς ποιός είσαι, τι έχεις κάνει σε σύγκριση με τα όνειρα σου και με όσα βλέπεις στους άλλους και ζηλεύεις! Παλιά υπήρχε η ζωή στο χωριό και στο κλουβί στην πόλη. Οι άνθρωποι ζούσαν απομονωμένοι στον δικό τους Geometry Dash, κόσμο και στις δύο περιπτώσεις. Τώρα με το ίντερνετ βλέπεις όλη τη μέρα ευχάριστα η δυσάρεστα βίντεο και σε επειρεάζουν, αλλιώς είναι να φαντάζεσαι μόνο πως ζεί κάποιος άλλος σε σύγκριση με το να τον παρακολουθείς καθημερινά όλη την μέρα βλέποντας και σχολιάζοντας όλα όσα γίνονται.

---

Πολλές φορές ονομάζεται ψυχική ασθένεια των σωματικά αδύναμων. Θέλουν πάντα να έχουν την υγεία που θέλουν, παρόλο που ξέρουν ότι είναι άχρηστο, εξακολουθούν να θέλουν να ελπίζουν και να κάνουν μια ανταλλαγή. Για μένα πραγματικά δεν αξίζει καθόλου.