Ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία
Χαιρετώ το forum
Πριν τρεις μήνες αποφάσισα να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία, καθώς προέκυψε ένα ζήτημα σε προσωπικό επίπεδο που με αποδιοργάνωσε και αποτέλεσε αφορμή για να ζητήσω βοήθεια. Στο παρελθόν είχα επιχειρήσει κάποιου τύπου ψυχοθεραπεία με δύο ψυχιάτρους/ψυχοθεραπευτές. Ο ένας ακολουθούσε τη συστημική προσέγγιση και θυμάμαι μόνο την πρώτη φορά να είπα πολλά πράγματα για εμένα και από εκεί και πέρα κάθε φορά που βρισκόμασταν μου ανέλυε κάποια πράγματα περί άγχους κλπ αλλά δεν μπορώ να πω οτι με ικανοποιούσε η δική μου συμμετοχή σε όλο αυτό. Ήταν σαν να πήγαινα σε κάποια διάλεξη και απλά συμμετείχα με ερωτήσεις κλπ. Παράλληλα με τις συνεδρίες λάμβανα και ladose, χωρίς να μπορώ να πω ότι είχε κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Η άλλη ήταν ειδική σε θέματα διατροφικών διαταραχών και με ρωτούσε πράγματα για τη ζωή μου κλπ αλλά κάναμε λίγα ραντεβού και δεν καταλάβαινα να υπάρχει κάποια επαφή/σύνδεση.
Αυτή τη φορά αποφάσισα να πάω σε ψυχολόγο και προτίμησα τη ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία, καθώς ήθελα να κάνω κάποια πιο εσωτερική δουλειά. Με είχαν επηρεάσει θετικά και κάποια podcasts από ειδικούς που αυτά που έλεγαν μου φαίνονταν πιο κοντά σε αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι ως ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Όταν έκανα την πρώτη συνάντηση με τον ψυχοθεραπευτή μου ένοιωσα άβολα και μου φάνηκε σχεδόν αστείο ότι ήταν ανέκφραστος, απρόσιτος θα έλεγα. Περίμενα κάτι διαφορετικό, έδειχνε ότι συνειδητά ήθελε να είναι απόμακρος και αποστασιοποιημένος. Με τον καιρό το συνήθισα αυτό, ενώ από την αρχή ανοίχτηκα για να του πω κάποια βαριά θέματα περί κακοποίησης μου σε παιδική ηλικία και άλλα. Γενικά δεν αντιδρά ή αν αντιδράσει με ρωτάει πώς νοιώθω για αυτό που λέω ή κάνει κάποια παρατήρηση απλά για να μου επισημάνει κάτι που κάνω ή λέω, ας πούμε προσπαθεί να με κάνει να δω τα μοτίβα μου. Και αν υπάρχει αμηχανία από τη μεριά μου την αφήνει να εξελιχθεί και σπάνια θα σπάσει τη σιωπή. Μου αρέσει που εκφράζομαι, αλλά δεν έχω πάντα κάτι να πω ή συχνά φλυαρώ για πράγματα που ίσως ελάχιστα έχουν σημασία. Σαν να θέλω λίγη παραπάνω καθοδήγηση. Και έχουν περάσει 3 μήνες και νομίζω ότι έχω πει και έχω αναλύσει σχεδόν τα πάντα.
Το θέμα μου είναι το εξής: Η συγκεκριμένη προσέγγιση απαιτεί τακτά ραντεβού κάθε εβδομάδα και έχει ένα σχετικά υψηλό κόστος σε μηνιαία βάση. Επίσης, όσο γνωρίζω είναι κάτι μακροχρόνιο, καθώς απαιτείται χρόνος για την αλληλεπίδραση θεραπευτή και θεραπευόμενου και τη δημιουργία της ψυχοθεραπευτικής σχέσης. Όμως δεν κατανοώ αν αυτό που ζω στις συνεδρίες είναι το αναμενόμενο. Μάλλον περίμενα κάπως περισσότερη διάδραση. Και δεν ξέρω αν τελικά με ωφελήσει. Είναι μεγάλο το διάστημα που θα απαιτηθεί για να κρίνω αν όντως ωφελήθηκα και έως τότε αυτό θα έχει κόστος σε χρόνο και χρήμα. Φοβάμαι ότι θα σπαταλήσω 3-4 χρόνια από τη ζωή μου, έχοντας τα προβλήματα που γνωρίζω και αν τελικά διακόψω θα έχω και την υπόνοια ότι αν συνέχιζα ίσως τελικά να είχε αποτέλεσμα. Αν κάποιος έχει εμπειρία από ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία θα το εκτιμήσω πολύ αν τη μοιραστεί μαζί μου.
