εδω και εναν χρονο εχω σχεση με καποιον ο οποιος εμφανησικα μ αρεσει πολυ ειναι καλος χαρακτηρας και μου φερεται αψογα....το προβλημα ειναι οτι δεν περναω καλα μαζι του....οταν βγενουμε βαριεμαι παντα και αυτο απ την αρχη της σχεσης.βγενουμε παντα οι 2 μας με την διαφορα οτι στην αρχη μπορει να βγεναμε και με την κολητη μου και περνουσα καλυτερα,η οποια κολητη αυτη τη στιγμη δεν υπαρχει οπως και καμια φιλη μου δεν εχει απομεινει.....γενικα ποτε δεν ειχα πολλες παρεες ειχα παντα μια κολητη μεχρι να με παρατησει..αυτη τη στιγμη δεν εχω ουτε μια φιλη ουτε καν μια απλα γνωστη να παω για εναν καφε.και αυτο ειναι που με προβληματιζει....ηρθα για καλοκαιρι στον τοπο μου...με το που ηρθα η κολλητη μου με εστειλε για τον γκομενο οποτε τωρα ειμαι ολομοναχη εδω...ναι μεν δεν ειμαι πια ερωτευμενη με το παιδι που τα εχω και θελω να χωρισω αλλα αν το κανω αυτο θα μεινω πια τελειως μονη κλεισμενη ολο το καλοκαιρι στο δωματιο μου με τον υπολογιστη μου παρεα..και τον συγκρινω και με τον πρωην ορισμενες φορες και η ζυγαρια παει
ακομα περισσοτερο στο να χωρισω(αλλη πικραμενη ιστορια αυτος ο πρωιν....)μαυτον συνεχεια εκδρομες με παρεες με ζευγαρια ταξιδακια σχεδιαζαμαι που ποτε δεν καναμε βεβαια(η κοπελα που εχει τωρα καλοπερναει)αυτη ηταν η πρωτη μου σχεση που κρατησε πολυ λιγο και ενω εχουν περασει χρονια ακομα με καιει.ισως ειναι αυτο που λεμε οτι αυτο που δεν μπορουμε να εχουμε το λατρευουμε...για να μη ξεφευγω απο το θεμα μου λοιπον το παιδι που ειμαι τωρα ναι μεν εχει ενα σορο φιλους αλλα παντα μονοι μας βγενουμε...εχει τυχει να βγουμε μια δυο φορες με φιλους του το ιδιο χαλια περασα ομως.ισως ακουγετε εγωηστικο αλλα αν δεν περνας καλα σε μια σχεση τι να το κανεις.μ αρεσει να κοιμομαστε αγκαλια(το μονο που μ αρεσει) αλλα για να βγουμε με παρακαλαει....παμε σε ενα μαγαζι πινουμε το ποτο μας και κοιταζομαστε...αυτο.εχω ξενερωσει πλεον και δεν ξερω τι να κανω...να του πω να χωρισουμε;και μετα;ακομα πιο μονη;για να βρω αλλον στον
τοπο μου με τιποτα δεν θελω και γενικα δεν βρισκω ευκολα καποιον να μ αρεσει για να πω οτι σημερα χωριζω αυριο βριακω τον τελειο αντρα που θα περναω τελεια....ξαναχωρισα οταν ημουν στο μερος που σπουδαζω και μου ελιπε μετα....η μαλλον λαθος απλως δεν ειχα βρει κατι καλυτετο.αφου ουτε εκει εχω φιλες οποτε δεν βγενω ποτε και ειναι λιγο δυσκολο.μια χρονια εκει περα δεν εχω καταφερει να κανω φιλες οπως ολες η νορμαλ κοπελες.....και δεν καταλαβενω τον λογο!τι φτεει και με αποφευγουν ολες!τι κανω λαθος τελως παντων!παντα το ειχα αυτο το θεμα απο παιδακι.....κοινωνικη ειμαι εχω μια εμφανηση οχι απλα καλη(ψωνιο δεν ειμαι)δεν προσβαλω δεν ειρωνευομαι προσεχω παντα τι λεω.....δεν καταλαβενω και δεν θα καταλαβω ποτε τι φταιει...εμπλεξα δυο θεματα τωρα και σας ζαλισα
η ουσια ειναι οτι περναω τα καλυτερα χρονια της ζωης μου ολομοναχη χωρις ουτε μια φιλη και με εναν ανθρωπο που δε με γεμιζει...μ εχει φαει η κλισουρα που τωρα καλοκαιριατικο θα επρεπε να ειμαι σε κανενα bich bar και να διασκεδαζω οπως ολα τα παιδια της ηλικιας μου που τοσο ζηλευω που τους βλεπω ολους μαζι σε παρεες αγαπημενους και εμενα μονη επειδη δε με θελει κανεις
πειτε μου γνωμες.....τι θα κανατε στη θεση μου(μονο μη μου πει κανεις να αρχισω δραστηριοτητες για να βρω νεες φιλες....δεν ειμαι αποδεκτη τελος! το χω παρει αποφαση αυτο το γιατι ομως θα με βασανιζει μια ζωη)
