Καταρχην καλησπερα σε ολους. Ειμαι καινουργιος στη παρεα. Δεν θελω να αναφερω το ονομα μου για ευνοητους λογους.. Ειμαι 21 ετων απο το κεντρο της θεσσαλονικης.
Εμφανισιμος και γεματος ορεξη για να ζησω! Εχω ενδιαφεροντα οπως το ψαρεμα, τις εκδρομες, μ'αρεσει πολλη να βγαινω με παρεα κτλπ.. ( ! )*
Εχει εδω και ενα μηνα περιπου που ανακαλυψα πως εχω προβλημα(μεγαλο). Αισθανομαι μοναξια και πως κανενας δεν νοιαζεται για εμενα. Ποτε δεν εβλαψα ανθρωπο, ποτε δεν εδωσα πικρα σε ανθρωπο. Οσο μπορω δινω, δινω και δεν θελω να παρω! Μου αρεσει να βλεπω τους ανθρωπους διπλα μου να χαμογελουν και να ειναι ευτυχισμενοι.. Ειμαι κλειστος στον εαυτο μου ψαχνοντας να βρω τι ειναι αυτο που ( κατα καποιο τροπο ) με απωθει απο την κοινωνια. ( ! )* Δεν εχω ορεξη για εξω. Δεν εχω ορεξη να παω για ψαρεμα. Ειμαι σχεδον ολη μερα εσωκλειστος στο σπιτι μου και ασχολουμαι με οτι βρω για να περασει η ωρα, να βραδιασει να ξυπνησω και να κανω ξανα τα ιδια!
Ενας φιλος μου επειδη συζητησα μαζι του μου ειπε πως δεν σου ταιριαζει η παρεα που εχεις. Δεν ειναι για εμενα. Και του λεω γιατι; Μου λεει εσυ θες να πας για ιππασια, μια εκδρομη το σαββατο και αυτοι σου λενε να πατε για ποτο! Μετα που το καλοσκεφτηκα συμφωνησα μαζι του. Ποσες φορες ειπα στη παρεα μου να κανουμε κατι ξεχωριστο και αυτοι μονο που δεν με κοροιδευαν. Δεν μπορουσα να καταλαβω αν εγω ειμαι παραλογος η αυτοι τοσο χλιδατοι που δεν χανουν το σαββατο τους για μια εκδρομη σε ενα βουνο ας πουμε.. Ειτε με γυναικες ειτε χωρις.
Εχω μια δουλιτσα, παιρνω καποια λεφτα και δεν μπορω να τα χαρω. Στη παρεα ειμαστε 3 ατομα. Γνωριζομαστε απο μικρα παιδια( δημοτικο ) . Ο 3ος αποχωρησε επειδη βρηκε γυναικα και με τον αλλον δε μιλαω σχεδον καθολου. Επειδη μου εδινε μονο πικρες και με ξενερωνε σταματησα να ασχολουμαι για το καλο μου. Ειναι δυσκολο τωρα που ειμαι μονος μου αλλα το προτιμω χιλιες φορες, απ'το να πικραινομαι και να στεναχωριεμαι καθε μερα! Κουραστηκα!
Ειπα μπαινοντας στο φορουμ, θα γραψω ενα κατεβατο για να καταλαβετε πως ακριβως εχει η κατασταση.. Αλλα μου ειναι δυσκολο!
* Ειχα μια σχεση 4 χρονια και χωρισα. Απο τοτε δεν καταφερα να βρω γυναικα. Δεν με ενδιαφερει το να βρω γυναικα. Δεν το κυνηγαω. Περιμενω να ερθει απο μονο του.. Αλλοστε τα ωραια ερχονται απο εκει που δεν τα περιμενεις..
Ηθελα να παω σε ψυχολογο να βγαλω στα σωθικα μου αλλα ειμαι ντροπιαρης.
Συγγνωμη εαν σας κουρασα.
http://www.youtube.com/watch?v=tIdIqbv7SPo