Printable View
Πως εχετε βιωσει το στιγμα...οσοι το εχουν βιωσει?
Εννοω υπαρχει και που φτανουν τα ορια της υπερβολης?
Υπαρχει ενα στερεοτυπο οταν ερχονται σε επαφη μαζι σας και ποσο επηρεαζει αυτο το στερεοτυπο (εαν υπαρχει) τον εσωτερικο σας εαυτο δηλαδη κατα ποσο γινεται κομματι του εαυτου σας?
Keep, το στιγμα παει πολυ πακετο με το πως νιωθει κανεις απεναντι στους αλλους και το πως φερεται. Εγω λεω να μην το βλεπουμε στο κλειστο πλαισιο καποιας ψυχικης ασθενειας. Εχω γνωρισει ανθρωπους με σχιζοφρενεια τρομερα λειτουργικους οπως καποιος χωρςι σχιζοφρενεια, που αν δε μου το λεγανε δε θα το καταλαβαινα ποτε. Απο την αλλη, εχω γνωρισει ανθρωπους που δεν ειχανε καποια ασθενεια, δεν ανηκανε καν σε καποια μειονοτητα, και παλι η κοινωνια, τουλαχιστον η εγγυς, τους ειχε στιγματισει, χωρις το ιδιο το ατομο πολλες φορες να ευθυνεται σε τιποτα. Π.χ. το παιδι του φονια, το μπασταρδο της κατω κοκκινιας, η κορη του τοκογλυφου, και παει λεγοντας. Νομιζω οτι οσο προχωραει η κοινωνια μας αυτα περιοριζονται.. και παντα ειναι θεμα ποσο το αφηνεις να σε αγγιξει και να σε καθορισει..
Εγω το αντιλαμβανομαι σαν κατι λογικο και φυσιολογικο. Απο την αποψη οτι μερικα πραγματα δεν θα επρεπε φυσικα να στιγματιζονται....αλλα λογω της αδυναμιας και της ελλειψης γνωσης του κοινωνικου συνολου...συμβαινει.
Θες να ειναι ψυχικη αρωστια? Θες να ειναι μεταναστες? Θες να ειναι επαγγελμα? Ειναι υπαρκτο.
Το ζητουμενο ειναι πως επηρεαζει τον φεροντα αυτο το "γεγονος"?
Το να το αγνοησει απλως ειναι σαν να αγνοει ενα μερος της πραγματικοτητας. Το να επιδειξει υπεροψια ή να μιζεριασει δεν νομιζω να ειναι και αυτο λυση.
Βασικα δεν υπαρχει κατι που να μπορει να κανει , απλως να συνεχισει να ζει , οσο και εαν ποναει αυτο. Σαφως επηρεαζεται ολη η συμπεριφορα και προσωπικοτητα του ως μερος-κομματι του συνολου του περιβαλλοντος που ζει , αλλα πρεπει να το διαχειριστει χωρις να πεσει στον "αρνητισμο".
Ναι ειναι ενα "τοιχος" που δεν μπορεις ουτε να εξοργιστεις μαζι του. Ειναι αορατο και υψωνεται. Μερικες φορες ειναι παρων , μερικες ειναι απων αλλα εσυ μπορει να εχεις την αισθηση οτι υπαρχει απο...συνηθεια.:)
Ειναι σαν τοαμυντικο τοιχος που υψωνουν δυο αγνωστοι μεταξυ τους , αλλα ας πουμε οτι εχει δυο "στρωσεις τουβλα."
το ενιωσα στο πετσί μου όταν χρειάστηκε να απαντήσω πως πασχω απο ψυχική διαταραχή
μεσα σε μια δημόσια υπηρεσία.
υπήρχαν 3 υπάλληλοι που έστρεψαν ολοι το βλέμμα τους για να με περιεργαστούν απο πάνω ως κατω.
βγηκα κλαιγοντας.
ηταν βέβαια περίοδος μεγάλου άγχους κ γι' αυτό αντέδρασα έτσι.
συνήθως απαντώ κ βάζω στη θεση του τον αλλο.