Αυτό που λέει και ο τίτλος. Ακούω γνώμες. Μην μου πείτε είναι γενικό, εννοώ σε σχέση με φίλους, γονείς, το σύντροφο κ.τ.λ
Printable View
Αυτό που λέει και ο τίτλος. Ακούω γνώμες. Μην μου πείτε είναι γενικό, εννοώ σε σχέση με φίλους, γονείς, το σύντροφο κ.τ.λ
να μπορείς να διαισθάνεσαι και να σέβεσαι την επιθυμία του άλλου. ανάληψη ευθυνών. συνειδητοποίηση της κατάστασης που επικρατεί στη κοινωνία.
υιοθέτηση αξιών θεσπισμένων από το κοινωνικό σύνολο. συμμετοχή στα κοινωνικά δρώμενα.
Δηλαδή αυτός που απεχει από τα κοινωνικα δρώμενα είναι ανώριμος;
Κάτι που δε θ' αποκτήσουμε ποτέ.... πάλι τα ίδια λάθη θα κάνουμε.. πάλι θ' αγαπήσουμε τους λάθος ανθρώπους... πάλι θα κατηγορήσουμε τους εαυτούς μας για ότι πάει στραβά στη ζωή μας... πάλι θα κλάψουμε με μια χαζορομαντική ταινία.... πάλι θα εμπιστευτούμε λάθος φίλους.... πάλι θα μείνουμε για πάντα αιώνια μικρά παιδιά που θα κλαίνε απαρηγόρητα επειδή τους πήραν το γλυφιτζούρι από το στόμα....
κάπως έτσι. όχι όμως απαραίτητα. για μένα καμιά σχέση. οι καλόγεροι και οι ναυτικοί είναι ανώριμοι?
Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι και μπορεί να πληγωθούμε δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είμαστε ανώριμοι Ιρέν.
Καθόλου, αφιερωμένοι σ' έναν σκοπό είναι.Quote:
Originally Posted by chaos_
Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
πολύ σωστά.
Σε σχεση με την συντροφικοτητα τι πιστευεις;
σε μένα το λες?Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
ναι σε σενα.Quote:
Originally Posted by chaos_
ειλικρινά δεν ξέρω. νομίζω ότι αν υπάρχει αγάπη καλύπτει τα πάντα.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
είναι λίγο γενικό αυτό.Quote:
Originally Posted by chaos_
πολύ γενικό είναι μα δεν βρίσκω σωστότερο.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
στο θεμα που γινε για τις σχεσεις σημερα εγραψα αυτο:
οποτε για μενα δεν τιθεται θεμα ανωριμοτητας, αλλα αν ταιριαζουν δυο ανθρωποι στις συμπεριφορες και τον τροπο σκεψης κλπ. εαν για παραδειγμα εγω εχω τα ταδε χομπι, και καποια αλλη δεν εχει καμια επαφη μ'αυτο, μπορει να με θεωρει ανωριμο οτι χανω τον χρονο μου ή οτι αλλο. ομως αν βρεθει καποια με το ιδιο χομπι που καταλαβαινει και ταιριαζουμε, μπορει να με εκτιμησει περισσοτερο και να πει οτι δεν ημουν ανωριμος ισα ισα το αντιθετο. ειναι και θεμα οπτικης δλδ κι αυτο, πως θελουμε να δουμε καποιον, θετικα ή αρνητικα.Quote:
Originally Posted by KENO
επισης πολλες φορες παρατηρω οτι ο αυθορμητισμος μετραει σαν ανωριμοτητα, επειδη καποιος λεει ή κανει οτι του ερθει χωρις τοση σκεψη. αυτο για ορισμενους ανθρωπους ειναι θετικο και για αλλους παλι αρνητικο. απ'τη μια εχεις την αυθεντικοτητα δλδ της στιγμης και την ειλικρινεια, κι απτ'ην αλλη εχεις το οτι μπορει να ενοχληθουνε αμα δεν σε εχουν συνηθισει και ετσι βγαινεις ο ανωριμος της φασης στο τελος. ομως δε γινεται να συνηθισουν αν εισαι μια ζωη συγκρατημενος κι οχι ο εαυτος σου πλαθοντας την τελεια πλαστη εικονα, οποτε καλυτερα ειναι απ'το ξεκινημα να εισαι αυθορμητος κι ας σε παρεξηγησουν. η αληθεια ποναει και ειναι σκληρη anyway!
Συμφωνώ ΚΕΝΟ.
Σε ο,τι αφορά τη συντροφικότητα, νομίζω ότι πρέπει να ξέρεις πότε να σιωπάς, αλλά και να σέβεσαι τη σιωπή του άλλου, να μπορείς να συγχωρείς, και να κάνεις καθημερινό αγώνα για να κατανοείς τις ανάγκες σου και τις ανάγκες του άλλου.
Ο αυθορμητισμός, ως στοιχείο της προσωπικότητας, δεν έχει να κάνει με την ωριμότητα. Είναι ένα στοιχείο χαρακτήρα, θετικό για μένα, και σημαντικό. Η ωριμότητα έχει να κάνει ίσως με το πώς τον εκδηλώνεις κάθε φορά, αλλά, σε ο,τι αφορά τον άλλον, πόσο έχει εκεινος την ωριμότητα να τον αποδέχεται, και κυρίως, να τον καταλαβαίνει.
Η ιδιότητα του ώριμου, ανώτερο στάδιο εξέλιξης ή τελείωσης.
επειδη συχνα ειμαι αυθορμητος και ειδικα εδω μεσα γραφω οτι μου ερθει, συνηθιζουν να με χαρακτηριζουν πολυ ανωριμο! εξω εκτος απο αυτο τρομαζουν κι ολας, επειδη χρησιμοποιω κακες λεξουλες και προσπαθω να νιωθω οσο πιο ανετα μπορω (γιατι αλλιως με πιανει το αγχος μου). μου συνεβη παλι προσφατα με μια κοπελα που ενω φαινοταν να τα πηγαινουμε πολυ καλα και να εχουμε μελλον, τελικα εξαφανιστηκε γιατι δε μπορεσε να με ανεχτει με τις λεξουλες που χρησιμοποιουσα κι οσα ελεγα οταν δεν ημουν στα καλα μου (αυτα τα οτι θελω να πεθανω κλπ). μαλλον εχει να κανει με το να μπορεις να συγκρατεισαι και να μην δειχνεις την οποια καφριλα σου αλλα και συναισθηματισμο, πλασαρωντας μονιμως ενα σοβαρο τελειο ψυχρο προφιλ, το οποιο λογικα δεν ειναι ο εαυτος σου (γιατι ακομα και γιατροι ή δικηγοροι πχ εχουν στιγμες χαλαρωσης που ειναι ο εαυτος τους και πολλες φορες δεν εχουν καμια σχεση με την εικονα που βγαζουν στη δουλεια τους). σημαδι ωριμοτητας λοιπον ειναι να μπορεις να κρινεις πως πρεπει και μπορεις να φερθεις αναλογα στη καθε κατασταση.Quote:
Originally Posted by Deep purple
ωριμότητα= προσωπικές επιλογές που οδηγούν στην προσωπική ή ομαδική ευτυχία/αρμονία/γαλήνη κοκ
η ωριμοτητα ειναι υπερεκτιμημενη αξια.
ως γνωστον, μετα την ωριμανση ακολουθει η πτωση απ το δεντρο....
:Ρ
ΚΕΝΟ συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία σου φράση. Τον συναισθηματισμό μας όμως δεν πρέπει να τον κρύβουμε, τώρα για την καφρίλα που λες, εγώ δεν την βλέπω.
Αν εγώ ήμουν η κοπέλα που λες, δε θα τρόμαζα με τη λέξη "θέλω να πεθάνω" αλλά με τη συνέχεια της φράσης "δεν κάνω κάτι για να μην θέλω να πεθάνω" Θέλω να πω πως ποτέ εμένα προσωπικά δεν με τρομάζουν τέτοιες φράσεις (τις έχω ακούσει και τις έχω πει και εγώ) αλλά τρομάζω όταν βλεπω ότι δεν μπορώ να βοηθήσω τον άνθρωπό μου, ότι εκείνος δε βλέπει κάτι σε εμένα που να τον κάνει να παλέψει με τον πόνο του. Ότι στέκω, ανήμπορη να βοηθήσω τον άνθρωπό μου. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι λέω, δεν το έχω γράψει και πολύ καθαρά.
οκ αλλα μη κολλας μονο στη φραση που ειπα, πριν απ'αυτο εγραψα και για κακες λεξουλες, κι οταν η αλλη ειναι καθως πρεπει/συγκρατημενη/μιγιαγγιχτη/ή και ευαισθητη με αποτελεσμα να μην εχει μαθει στη χυδαιολογια, καπου προσβαλλεται/σοκαρεται/τρομαζει, και δεν αντεχει χαρακτηριζωντας με ανωριμο ή οτι αλλο. αυτο ξαναεπαθα τελευταια και δυστυχως συμβαινει συχνα.
Άμα πάθεις και δεις δυσκολίες στη ζωή στη συνέχεια έρχεται η ωριμότητα. Είναι το να μπορείς έγκαιρα να αντιληφθείς στις πραγματικες της διαστάσεις μια δυσκολία και να την χειριστείς με τον σωστό τρόπο. Την χειρίζεσαι με τον σωστό τρόπο όχι επειδή διάβασες βιβλία ή είχες σωστούς δασκάλους ή είχες καταλληλους ανθρωπους διπλα σου να σε καθοδηγησουν, αλλά τη γνώση πως να το χειρίζεσαι την απέκτησες μέσα από τα δικά σου βιώματα, από τα λάθη τα οποία έκανες, από τη ζημια που σου καναν άλλοι κλπ. Η ωριμότητα στις δυσκολίες φαίνεται.
Είναι πολύ γενικό το ερώτημα, οπότε το να μιλάμε γενικά και αόριστα είναι θεωρητικολογία, έτσι για να...αυτό πιστεύω.
Αν μπορούσες να κάνεις το ερώτημα πιο συγκεκριμένο, τότε θα απαντούσα μάλλον. Αν παρατηρήσεις τις απαντήσεις, θα διαπιστώσεις ότι σε ερωτήματα τέτοιου τύπου οι απαντήσεις είναι το ίδιο "διασκορπισμένες" και ουσιαστικά για μένα προσωπικά η συζήτηση άνευρη, δίχως κεντρικό φόκους.
Τι είναι ωριμότητα?
Τι είναι ο θάνατος?
Τι είναι ελευθερία?
Τι είναι...πατρίδα, κτλ
Θέλω να πω ότι η χρήση μιας αφηρημένης έννοιας έτσι στο γενικό δε σημαίνει και πολλά.
και γω μπορεί να μιλάω χοντρά με άτομα του ίδιου φύλου αλλα θα αισθανόμουν πολύ άσχημα αν ο υποψήφιος άρχιζε να μιλάει όπως εσύ. Μπορεί να σου φαίνεται υποκριτικο αλλά στο φλερτ σου δεν μιλάς όπως μιλάς στον κολλητό σου. Άλλου είδους σχέση άλλη συμπεριφορά. Ευνόητο?Quote:
Originally Posted by KENO
οχι, εγω στις σχεσεις μου θελω να νιωθω ανετα, λες και μιλαω με κολλητο μου. ετσι το βρισκω λιγακι υποκριτικο στο κρεβατι μονο πχ να γουσταρει καποια προστυχιες και βρισιδια, κι οπουδηποτε αλλου να θιγεται και να φερεται καπως λες και τη προσβαλλα ή την πληγωσα. δε μπορω να ανεχτω κοπελες που ειναι μιγιαγγιχτες και ντρεπονται να βρισουν. παλιοτερα μεχρι και μαλακα μου ελεγα καποια που νιωθα πολυ καλα μαζι της, κι αυτη φυσικα το ιδιο και δεν αισθανομασταν καθολου ασχημα. ειχαμε αντικαταστασει το "αγαπη μου" και λοιπα ρομαντικα, γιατι εμοιαζαν υπερβολικα μελισταλαχτα και πουστικα.
έγραψα σε σχέση με φίλους, οικογένεια και κ.τ.λ Μπορείς να παραθέσεις ένα παράδειγμα από την δική σου ζωή (αν το θέλεις). Μια εμπειρία που σ' έκανε να ωριμάσεις.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
εγώ είμαι λίγο δόκτωρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ, δεν ξέρω γιατί.Quote:
Originally Posted by KENO
Συμφωνώ μαζί σου ότι στον/στην υποψηφια για σχεση δε μιλαμε όπως στον κολλητό μας, όμως δεν πρέπει να του/της υποκρινόμαστε, πιστευω συμφωνείς και μ αυτο:) δλδ να παριστανουμε τον εαυτο μας ως κάτι άλλο για να αρέσουμε πχ σταθεροτητα στον ερωτικό συντροφο ενω γινεται το αντίθετο.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Ωριμότητα είναι και το να μπορεις να διακρίνεις αν υπαρχει κοινο εδαφος με τον αλλο ωστε να προχωρησεις σε σχεση, τουλαχιστον να ειναι πιο λίγες οι πιθανοτητες να την πατησεις.
Έχω δωσει σε αλλο μνμ μου πιο πανω ορισμο της οριμοτητας, δεν ξερω αν συμφωνεις.
Ναι συμφωνώ, είναι βιωματικό περισσότερο αλλά μετράει και το τι έχει ο καθε άνθρωπος στο κεφάλι του. Και ναι χυδαιολογία δεν σημαίνει ειλικρίνεια.Quote:
Originally Posted by ioannis2
KENO, παλιότερα υπήρξα έντονα αθυρόστομη, με το πέρασμα των χρόνων το περιόρισα, χωρίς να το καταλαβαίνω. Και κάποιες φορές με ενοχλεί κιόλας, ανάλογα τον άνθρωπο, το λόγο για τον οποιο βρίζει, αλλά και τη στιγμή. Δεν αποτελεί πάντως και προτέρημα εδώ που τα λέμε, ναι;
πως δεν αποτελει, στο σεξ ξερεις ποσο ερεθιστικο ειναι και βοηθα να φτασεις γρηγοροτερα σε οργασμο ? πιο ευκολα τελειωνεις με το να ακους βρωμολογα και την περιγραφη της πραξης οσο πιο λεπτομερεστατα και πικαντικα γινεται, παρα βγαζωντας το στη μουγγα ή με κλισε φρασουλες τυπου "πιο δυνατα, πιο βαθια, σκισε με μωρο μου" κλπ...:p
γιαυτο προτιμω κοπελες που ειναι απελευθερωμενες και δε ντρεπονται να βρισουν, αλλα και δε χαμπαριαζουν αμα τις πεις μια κουβεντα παραπανω! κριμα που οι περισσοτερες δεν ειναι ετσι, και φυσικα δεν με αντεχουν για πολυ.
xαχαχαχαχα έγραψες πάλι, γι' αυτό σε πάω! :DQuote:
Originally Posted by KENO
νομιζω η ωριμοτητα συνδεεται με την ισορροπια..
το ποσο κανεις ειναι σε θεση να ισορροπει ανάμεσα στο συναισθημα κ τη λογικη προσδιοριζει την ωριμη συμπεριφορα και καθοριζει μια ωριμη αποφαση κ πραξη
συμφωνώ καλόπιστηQuote:
Originally Posted by kalopisti
Συμφωνώ μαζί σου. Όμως, η ωριμότητα είναι έμφυτη ή είναι κάτι που αποκτάται μεσα απο τα βιωματα μας?Quote:
Originally Posted by kalopisti
πιστευω είναι κατι που αποκταται από τα βιώματα σε συνάρτηση με την ικανότητα να κατανοείς σωστα τις καταστάσεις, να αντλείς μαθήματα από αυτές και να γινεσαι καλύτερος στο χειρισμό τους σε σχεση με καθε προηγουμενη φορά. Καθοριστικό ρόλο πιστευω παιζει και ο χαρακτήρας στο να αποκτησει κανεις αυτη την ικανοτητα, η ιδιοσυγκρασία και η ευστροφία. Ίσως η ωριμότητα προυποθέτει άτομα που τα διακρίνει περισσότερο η λογική παρά το συναίσθημα ή να προηγείται η λογική ή να μπορεί η λογική να ελέγξει το συναίσθημα. Δε μιλω για καταπιεση ή περιορισμό του ενός από το άλλο αλλά για μια υποκειμενική κατασταση ισορροπίας.
Η λογική είναι αυτη που θα κατανοήσει, θα επεξεργαστεί τις καταστασεις και θα κανει τα παθηματα μαθήματα. Το συναισθημα τα προσπερνά και λόγω του αυθορμητισμού που το διακρινει μπορεί να ξαναπεσει στα ίδια.
συμφωνω γιαννη... :)
δεν ειναι δυνατον καποιος να γεννιεται γνωριζοντας πως να ισορροπει αναμεσα στο συναισθημα κ τη λογικη.. αυτο μαθαινεται αρχικα μεσα απο τη διαπαιδαγωγηση που δινεται απο το σπιτι κ μετα μεσα απο τα βιωματα που σε βγαζουν απο την μεχρι τοτε ισορροπια σου κ σε κανουν να μπαινεις στη διαδικασια να σκεφτεις: τις πραξεις σου,τις αποφασεις σου,τους αλλους,το περιβαλλον σου γενικοτερα..
το θεμα ειναι οτι οι περισσοτεροι ανθρωποι λειτουργουμε μονοδιαστατα.. ειτε με την λογικη, ειτε με το συναισθημα.. το να καταφερει κανεις να λειτουργει μονιμως με ωριμο τροπο απο νωρις στη ζωη του θελει πολυ κοπο ή πολυ καλες βασεις απο την οικογενεια.. συνηθως με τα χρονια κ μετα απο τα πολλα βιωματα - χαστουκια καταφερνουν οι περισσοτεροι να ωριμασουν
To έκτακτο σημείο θα βρισκόταν κάπου ανάμεσα στην εκτίμηση της ωριμότητας και στην ικανότητα μας να την ξεφορτωνόμαστε από καιρό σε καιρό.
ίσως, από την άποψη ότι μας βάζει σε καλούπια (τροπου σκέψης και συμπεριφοράς) και αντιστέκεται σε ότι καινούργιο, πχ μας κάνει καχύποπτους ή τυπολάτρεις ή αποτρεπει από ρίσκα ή διστακτικούς. καταργεί σε σημαντικό βαθμο το αυθορμητο.Quote:
Originally Posted by RainAndWind