Υπερφαγία

Έχω γράψει διάφορα θέματα σε αυτή την ενότητα, αλλά πάντα θα με απασχολεί αυτό το θέμα όσο διατηρώ τα (πολλά) κιλά μου. Γράφω για να πάρω κουράγιο από σας αλλά και να ακούσω τις συμβουλές σας. Η αλήθεια είναι ότι είμαι αρκετά κιλά πάνω από το κανονικό μου, κάποιοι μπορεί να το θεωρήσουν σοβαρό, κάποιοι όχι, αλλά το θέμα είναι πως το βλέπω εγώ. Εγώ λοιπόν, από τη μία θέλω πολύ να αδυνατίσω, για να μπορώ να ξαναζώ σαν άνθρωπος και να μην ντρέπομαι να κυκλοφορήσω, αλλά από την άλλη έχω τόσο πολύ συνηθίσει αυτή την κατάσταση (του να είμαι παχιά), που δεν θέλω με τίποτα να αδυνατίσω και έτσι δεν κάνω τίποτα. Σε συνδυασμό με ότι παίρνω και τα χάπια και δεν μπορώ να χάσω, απογοητεύομαι, και έτσι δεν κάνω καμμία προσπάθεια. Αλλά από την άλλη δεν ζω (είμαι σαν νεκρή) και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Να κυκλοφορήσω, να βρω δουλειά, να βρω αγόρι, να αγαπήσω το σώμα μου και τον εαυτό μου ακόμα και να μου αρέσω..... όλα πάνε πίσω............Εσείς τι προτείνετε να κάνω; Δεν θέλω να σας γίνω βάρος, απλά να μου πείτε οτιδήποτε που θα μπορούσε να με κάνει καλά. Ευχαριστώ.

Αλλάζεις κόλλημα και καθαρίζεις
Γυμνάσου μόνη στο σπίτι και ελάτωσε το βραδινό
Μισή ώρα τη μέρα δίχως υπερβολές
Η επιμονή είναι το όπλο σου

ένα καλό που άκουσα είναι ,αντι να σκέφτεσαι μι σοκολατίνα σκέψου πως θα ήσουν μέσα σε ένα στενό τζιν αδυνατισμένη.Δηλαδη ότι σκεφτόμαστε είμαστε,,είναι κάτι που το λέμε συχνα αλλα είναι η πραγματικότητα.Απο εδω κ πέρα μόνο σκέψεις ομορφιάς .

Quote:

---

Originally Posted by carry

Αλλάζεις κόλλημα και καθαρίζεις
Γυμνάσου μόνη στο σπίτι και ελάτωσε το βραδινό
Μισή ώρα τη μέρα δίχως υπερβολές
Η επιμονή είναι το όπλο σου

---

Η αλήθεια είναι ότι έχω υπερβολική πείνα και καθόλου διάθεση για γυμναστική, ίσως επειδή ένα κομμάτι μου δεν θέλει με τίποτα να αδυνατίσω γιατί έχει συνηθίσει την δυστυχία και τη μιζέρια....Οπότε, δεν υπάρχει αρκετή θέληση. Επιπλέον στο σπίτι τι γυμναστική μπορώ να κάνω, χορό;

Quote:

---

Originally Posted by ΗΛΙΑΝΝΑ

ένα καλό που άκουσα είναι ,αντι να σκέφτεσαι μι σοκολατίνα σκέψου πως θα ήσουν μέσα σε ένα στενό τζιν αδυνατισμένη.Δηλαδη ότι σκεφτόμαστε είμαστε,,είναι κάτι που το λέμε συχνα αλλα είναι η πραγματικότητα.Απο εδω κ πέρα μόνο σκέψεις ομορφιάς .

---

Είναι όμως αυτό που είπα και πιο πάνω, ότι μου λείπει η θέληση. :( Πως ξαφνικά από τη δυστυχία θα πάω στην ευτυχία; Τώρα έχω συνηθίσει σε εφήμερη απόλαυση, και όχι σε μία μόνιμη καλή ψυχολογική κατάσταση..... :(

Τι σε κάνει να μην θέλεις να χάσεις βάρος; αν είναι επειδή νιώθεις άνετα με τον εαυτό σου, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μπεις στη διαδικασία με εξαντλητικές δίαιτες για να αρέσεις απλά σε κάποιους...σημασία έχεις πώς νιώθεις εσύ. απο την άλλη λες ότι θέλεις να χάσεις, γιατί δεν κάνεις κάτι για να ανανεωθείς απλά, βγες έξω με φίλους, αγόρασε κάτι που σου αρέσει, ξεκίνα γυμναστική..; μην εστιαζεις τόσο στην εικόνα κ στο χάσιμο των κιλών! φρόντισε να νιώθεις όμορφα με τον εαυτό σου με άτομα που αγαπάς και θα δεις ότι η ψυχολογια σου θα ανέβει σιγά σιγά! τα φάρμακα που παίρνεις επιβαρύνουν και αυτά το μεταβολισμό σου; μπορείς να το συζητήσεις και αυτό με το γιατρό σου..

κάνε μικρά βήματα τη φορά...είναι δύσκολο αλλά πρέπει να κάνεις την αρχή! ζήτα τη βοήθεια από κάποια κοντινά σου άτομα, χρειάζεται!

Ειναι πολύ εύκολο να λέμε σε κάποιον, πήγαινε γυμναστήριο, ξεκίνα δίαιτα, αγάπα τον εαυτό σου κλπ, που ο καθένας φυσικά το κάνει με καλή πρόθεση, αλλά σχεδόν ποτέ δεν βοηθούν ένα άτομο με πρόβλημα.
Γουαιτ, απ όσο ξέρω τα φάρμακα μπλοκάρουν το μεταβολισμό και ανοίγουν την ορεξη.
Μήπως να συζητούσες με το γιατρό σου για αλλαγή θεραπείας, αν και εφόσον γίνεται?
Παράλληλα μήπως να ξεκινούσες ψυχοθεραπεία ώστε να βρεις τη ρίζα αυτού που λες πως έχεις συνηθίσει τη δυστυχία και τη μιζέρια?
Νομίζω πως αυτά τα δύο είναι μια καλή αρχή.

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

Είναι όμως αυτό που είπα και πιο πάνω, ότι μου λείπει η θέληση. :( Πως ξαφνικά από τη δυστυχία θα πάω στην ευτυχία; Τώρα έχω συνηθίσει σε εφήμερη απόλαυση, και όχι σε μία μόνιμη καλή ψυχολογική κατάσταση..... :(

---

κινδυνεύουμε να περιχαρακώσουμε τον εαυτό μας με την ταμπέλα του θύματος αντί να αξιοποιήσουμε τις απίστευτές δυνάμεις που διαθέτουμε για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες όσο μεγάλες κ αν είναι.

Quote:

---

Originally Posted by ~Lucy~

Τι σε κάνει να μην θέλεις να χάσεις βάρος; αν είναι επειδή νιώθεις άνετα με τον εαυτό σου, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μπεις στη διαδικασία με εξαντλητικές δίαιτες για να αρέσεις απλά σε κάποιους...σημασία έχεις πώς νιώθεις εσύ. απο την άλλη λες ότι θέλεις να χάσεις, γιατί δεν κάνεις κάτι για να ανανεωθείς απλά, βγες έξω με φίλους, αγόρασε κάτι που σου αρέσει, ξεκίνα γυμναστική..; μην εστιαζεις τόσο στην εικόνα κ στο χάσιμο των κιλών! φρόντισε να νιώθεις όμορφα με τον εαυτό σου με άτομα που αγαπάς και θα δεις ότι η ψυχολογια σου θα ανέβει σιγά σιγά! τα φάρμακα που παίρνεις επιβαρύνουν και αυτά το μεταβολισμό σου; μπορείς να το συζητήσεις και αυτό με το γιατρό σου..

---

Ότι δεν έχω ελπίδες ίσως γιατί έχω προσπαθήσει στο παρελθόν και δεν έχανα και έτσι έχω απογοητευτεί, και επίσης αυτή την αλλαγή από τη δυστυχία στην ευτυχία, ενώ την έχω ανάγκη δεν μπορώ να την χωνέψω!! Με τον εαυτό μου μία νιώθω άνετα μία όχι, ανάλογα με ποιόν από τους δύο τρόπους σκέφτομαι! Όταν βγαίνω βγαίνω μόνο για φαί! Σαν τι να αγοράσω δηλαδή; Η γυμναστική είναι μία καλή λύση, αλλά δεν ξέρω αν θα πηγαίνω! Δηλαδή πως το εννοείς το όμορφα; Συνήθως όταν είμαι με άλλους-αλλά και μόνη μου-, σκέφτομαι την κακία των άλλων και στενοχωριέμαι, γίνομαι χάλια, αν και σε ένα άλλο θέμα μου είπαν την λύση, έτσι μέχρι τώρα δεν μπορούσα να νιώσω καλά! Ίσως αυτό με ρίχνει στο φαί. Τα φάρμακα ναι, επιβαρύνουν, αλλά δεν υπάρχουν άλλα που να μην επιβαρύνουν!

Quote:

---

Originally Posted by ~Lucy~

κάνε μικρά βήματα τη φορά...είναι δύσκολο αλλά πρέπει να κάνεις την αρχή! ζήτα τη βοήθεια από κάποια κοντινά σου άτομα, χρειάζεται!

---

Ναι το ξέρω απλά και αυτοί έχουν τα δικά τους και δεν ξέρω αν μπορούν να με βοηθήσουν!

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

Ειναι πολύ εύκολο να λέμε σε κάποιον, πήγαινε γυμναστήριο, ξεκίνα δίαιτα, αγάπα τον εαυτό σου κλπ, που ο καθένας φυσικά το κάνει με καλή πρόθεση, αλλά σχεδόν ποτέ δεν βοηθούν ένα άτομο με πρόβλημα.
Γουαιτ, απ όσο ξέρω τα φάρμακα μπλοκάρουν το μεταβολισμό και ανοίγουν την ορεξη.
Μήπως να συζητούσες με το γιατρό σου για αλλαγή θεραπείας, αν και εφόσον γίνεται?
Παράλληλα μήπως να ξεκινούσες ψυχοθεραπεία ώστε να βρεις τη ρίζα αυτού που λες πως έχεις συνηθίσει τη δυστυχία και τη μιζέρια?
Νομίζω πως αυτά τα δύο είναι μια καλή αρχή.

---

Εγώ όταν τα διαβάζω αυτά (κάνε δίαιτα, πήγαινε γυμναστήριο) τα διαβάζω πολύ κλισέ και νομίζω ότι ο άλλος θέλει να με δει να βασανίζομαι λολ. :P Γι'αυτό και έγραψα την ιστορία μου πως τη νιώθω εγώ, προσπάθησα να προσδιορίσω τι φταίει ακριβώς.
Η αλλαγή θεραπείας δεν γίνεται γιατί όποια και αν έχω δοκιμάσει πάλι με πάχαιναν, μόνο ένα που το πήρα σε μικρή ποσότητα ήταν οκ, αλλά δεν με βοήθαγε στο πρόβλημα! Σίγουρα χρειάζομαι ψυχοθεραπεία για να βρω τη ρίζα, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει για 2 προσωπικούς λόγους.
Οπότε πρέπει να το παλέψω μόνη μου. :(

Quote:

---

Originally Posted by ΗΛΙΑΝΝΑ

κινδυνεύουμε να περιχαρακώσουμε τον εαυτό μας με την ταμπέλα του θύματος αντί να αξιοποιήσουμε τις απίστευτές δυνάμεις που διαθέτουμε για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες όσο μεγάλες κ αν είναι.

---

Πρέπει να το πάρω απόφαση αλλά πως γίνεται αυτό; Κάθε μέρα το παίρνω και μόλις πεινάσω λίγο παραπάνω την κόβω την δίαιτα.

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

Εγώ όταν τα διαβάζω αυτά (κάνε δίαιτα, πήγαινε γυμναστήριο) τα διαβάζω πολύ κλισέ και νομίζω ότι ο άλλος θέλει να με δει να βασανίζομαι λολ. :P Γι'αυτό και έγραψα την ιστορία μου πως τη νιώθω εγώ, προσπάθησα να προσδιορίσω τι φταίει ακριβώς.
Η αλλαγή θεραπείας δεν γίνεται γιατί όποια και αν έχω δοκιμάσει πάλι με πάχαιναν, μόνο ένα που το πήρα σε μικρή ποσότητα ήταν οκ, αλλά δεν με βοήθαγε στο πρόβλημα! Σίγουρα χρειάζομαι ψυχοθεραπεία για να βρω τη ρίζα, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει για 2 προσωπικούς λόγους.
Οπότε πρέπει να το παλέψω μόνη μου. :(

---

Αφού λοιπόν ξέρεις τις απαντήσεις, πρέπει να πάρεις και μόνη σου τις αποφάσεις.
Από προσωπική εμπειρία, ξέρω πως η δίαιτα και η γυμναστική είναι δυσκολες και επίπονες αποφάσεις.
Τις φορές που έχω πετύχει το επιθυμητό αποτελεσμα είχα παντα ένα κίνητρο, (συνήθως συναισθηματικού περιεχομένου :Ρ, ή κάποια ρούχα που έβαζα στο μάτι και ήθελα οπωσδήποτε να φορέσω).
Άλλα κίνητρα, είναι να σκέφτεσαι τον εαυτό σου στην παραλία , (αυτό πιάνει τις περισσότερς φορές, ειδικά αν είσαι άτομο που σου αρέσει η θάλασσα)...............:)

για το θεμα των φαρμακων δε μπορω να σου πω περισσοτερα, ο γιατρος σου θα ξερει καλυτερα ειναι και αναλογα την περιπτωση, εγω με το τοπαμακ παντως εχω περιορισει σημαντικα τις βουλιμιες μου..κατα τα αλλα ομως με βοηθαει να πηγαινω βολτες, εστω μονη μου, που ειναι και καλη γυμναστικη ή να διαβαζω βιβλια. θα μου πεις παλι οτι σου λειπει η διαθεση. κανεις ομως δεν προκειται να σου τη δωσει! δυστυχως μονη σου πρεπει να κινητοποιηθεις, εστω με το ζορι στην αρχη, ειναι δυσκολο, το καταλαβαινω γιατι το εχω περασει και οταν μου ελεγαν τα ιδια το ιδιο αρνητικα αντιδρουσα, ομως δεν υπαρχει ο ευκολος δρομος..γιαυτο υπαρχουν οι δικοι σου ανθρωποι για να σε βοηθησουν και πιστεψε με καθολου βαροσς δεν τους εισαι. περισσοτερο στεναχωριουνται να σε βλεπουν να παραιτεισαι. αυτα φιλικα :)

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

Αφού λοιπόν ξέρεις τις απαντήσεις, πρέπει να πάρεις και μόνη σου τις αποφάσεις.
Από προσωπική εμπειρία, ξέρω πως η δίαιτα και η γυμναστική είναι δυσκολες και επίπονες αποφάσεις.
Τις φορές που έχω πετύχει το επιθυμητό αποτελεσμα είχα παντα ένα κίνητρο, (συνήθως συναισθηματικού περιεχομένου :Ρ, ή κάποια ρούχα που έβαζα στο μάτι και ήθελα οπωσδήποτε να φορέσω).
Άλλα κίνητρα, είναι να σκέφτεσαι τον εαυτό σου στην παραλία , (αυτό πιάνει τις περισσότερς φορές, ειδικά αν είσαι άτομο που σου αρέσει η θάλασσα)...............:)

---

Thanks. Όντως είναι επίπονες και δύσκολες αποφάσεις, δεν ξέρω, όταν πάω να τις τηρήσω, κάτι με τραβάει πίσω και δεν με ενδιαφέρουν τα κίνητρα όταν με πιάνει πείνα! Εκείνη την ώρα σκέφτομαι μόνο το φαί. Παλιά και ενδιάμεσα δεν είχα θέληση τόσο να αδυνατίσω, επειδή πείναγα, τώρα που έχει περιοριστεί η πείνα μου κάπως, έχω θέληση ενδιάμεσα του φαγητού (να αδυνατίσω). Δεν ξέρω τις απαντήσεις, αν τις ήξερα δεν θα έγραφα εδώ. Μόνο εικάζω ότι ίσως είναι επειδή σκέφτομαι ότι ο κόσμος είναι κακός και με ρίχνει αυτό. Αλλά ίσως είναι και από τα φάρμακα, μου ανοίγουν πολύ την όρεξη!

Quote:

---

Originally Posted by ~Lucy~

για το θεμα των φαρμακων δε μπορω να σου πω περισσοτερα, ο γιατρος σου θα ξερει καλυτερα ειναι και αναλογα την περιπτωση, εγω με το τοπαμακ παντως εχω περιορισει σημαντικα τις βουλιμιες μου..κατα τα αλλα ομως με βοηθαει να πηγαινω βολτες, εστω μονη μου, που ειναι και καλη γυμναστικη ή να διαβαζω βιβλια. θα μου πεις παλι οτι σου λειπει η διαθεση. κανεις ομως δεν προκειται να σου τη δωσει! δυστυχως μονη σου πρεπει να κινητοποιηθεις, εστω με το ζορι στην αρχη, ειναι δυσκολο, το καταλαβαινω γιατι το εχω περασει και οταν μου ελεγαν τα ιδια το ιδιο αρνητικα αντιδρουσα, ομως δεν υπαρχει ο ευκολος δρομος..γιαυτο υπαρχουν οι δικοι σου ανθρωποι για να σε βοηθησουν και πιστεψε με καθολου βαροσς δεν τους εισαι. περισσοτερο στεναχωριουνται να σε βλεπουν να παραιτεισαι. αυτα φιλικα :)

---

Thanks και σε σένα και σε όσους απάντησαν! Δηλαδή πιστεύεις ότι άμα πιεστώ λίγο στην αρχή για να πηγαίνω γυμναστήριο μετά θα μου αρέσει;; Γιατί ένα διάστημα που έκανα περπάτημα για κανα μήνα, στην αρχή το έκανα με όρεξη, και όσο πέρναγε ο καιρός κουραζόμουν ψυχολογικά. :( Θα το δοκιμάσω αυτό με τους δικούς μου ανθρώπους. :)

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

Thanks. Όντως είναι επίπονες και δύσκολες αποφάσεις, δεν ξέρω, όταν πάω να τις τηρήσω, κάτι με τραβάει πίσω και δεν με ενδιαφέρουν τα κίνητρα όταν με πιάνει πείνα! Εκείνη την ώρα σκέφτομαι μόνο το φαί. Παλιά και ενδιάμεσα δεν είχα θέληση τόσο να αδυνατίσω, επειδή πείναγα, τώρα που έχει περιοριστεί η πείνα μου κάπως, έχω θέληση ενδιάμεσα του φαγητού (να αδυνατίσω). Δεν ξέρω τις απαντήσεις, αν τις ήξερα δεν θα έγραφα εδώ. Μόνο εικάζω ότι ίσως είναι επειδή σκέφτομαι ότι ο κόσμος είναι κακός και με ρίχνει αυτό. Αλλά ίσως είναι και από τα φάρμακα, μου ανοίγουν πολύ την όρεξη!

---

..για το ψυχολογικό θέμα, μονο ένας ειδικός θα σε βοηθήσει.
Για το θέμα της πείνας θα σου πω κάτι που πιάνει 100%.
Τρώγε κάθε δυο με τρεις ώρες οτιδήποτε, φτάνει να είναι σε ποσότητα από ένα πιατακι του καφέ.
Ξεκίνα το πρωί με μια μπαρα δημητριακών και συνέχισε ΠΑΝΤΑ πριν σε πιάσει πείνα.
Αν καταφέρεις να τρως και υγιεινες τροφές θα έχεις τρια κέρδη: θα δουλεύει ο μεταβολισμός όλη μέρα με αποτέλεσμα να χάνεις πιο γρήγορα κιλά, θα μικρύνει το στομάχι σου και δεν θα πεινάς και το σημαντικότερο θα παίρνεις βιταμίνες από τις τροφές που θα βοηθήσουν και τη διάθεση σου αλλά και την εμφάνιση σου...

καλή επιτυχία φίλη μου ,πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις!!!!!!!!!!!!!!κάνε σκέψεις όσες θέλεις εκτός φαγητού όμως.

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

Thanks και σε σένα και σε όσους απάντησαν! Δηλαδή πιστεύεις ότι άμα πιεστώ λίγο στην αρχή για να πηγαίνω γυμναστήριο μετά θα μου αρέσει;; Γιατί ένα διάστημα που έκανα περπάτημα για κανα μήνα, στην αρχή το έκανα με όρεξη, και όσο πέρναγε ο καιρός κουραζόμουν ψυχολογικά. :( Θα το δοκιμάσω αυτό με τους δικούς μου ανθρώπους. :)

---

παντως αξιζει να προσπαθησεις!! γυμναστηριο, περπατημα, χορο, ο,τι σε γεμιζει...και αν μετα το βαρεθεις ξεκινα κατι αλλο μην το ριχνεις στο φαι και παει ο κοπος σου χαμενος ;) και το κλειδι ειναι να μην κανεις στερητικες διαιτες γιατι εγω τοτε ειναι που πεφτω με τα μουτρα..τρωγε τα παντα με μετρο!

συμφωνω με Θεοφανια!!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

Η αλήθεια είναι ότι έχω υπερβολική πείνα και καθόλου διάθεση για γυμναστική, ίσως επειδή ένα κομμάτι μου δεν θέλει με τίποτα να αδυνατίσω γιατί έχει συνηθίσει την δυστυχία και τη μιζέρια....Οπότε, δεν υπάρχει αρκετή θέληση. Επιπλέον στο σπίτι τι γυμναστική μπορώ να κάνω, χορό;

---

Κάπου αλλού είπαμε ότι η δυστυχία είναι αρρώστια κι όταν λες έχω συνηθίσει νάμαι δυστυχισμένη είναι σαν να λες ότι θες να παραμένεις άρρωστη!
Αυτό σίγουρα δεν ισχύει, γιατί από την άλλη θες να χάσεις τα κιλά σου και για λόγους υγείας προφανώς! Είσαι λοιπόν σε σύγκρουση ανάμεσα στην
συνήθεια και στην τάση να ξεφύγεις απ' αυτήν. Για να ξεφύγεις χρειάζεται θέληση και για την θέληση χρειάζεται δύναμη και για την δύναμη χρειάζεται
να κάνεις πράγματα που σου δίνουν κι έμπρακτα αξία όπως π.χ. ένα είναι κι ο εθελοντισμός.
Αντί λοιπόν να τρως όπως λένε συνήθως τα συναισθήματά σου, χορταίνεις από τα αληθινά συναισθήματα της προσφοράς σου και στους άλλους.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

..για το ψυχολογικό θέμα, μονο ένας ειδικός θα σε βοηθήσει.
Για το θέμα της πείνας θα σου πω κάτι που πιάνει 100%.
Τρώγε κάθε δυο με τρεις ώρες οτιδήποτε, φτάνει να είναι σε ποσότητα από ένα πιατακι του καφέ.
Ξεκίνα το πρωί με μια μπαρα δημητριακών και συνέχισε ΠΑΝΤΑ πριν σε πιάσει πείνα.
Αν καταφέρεις να τρως και υγιεινες τροφές θα έχεις τρια κέρδη: θα δουλεύει ο μεταβολισμός όλη μέρα με αποτέλεσμα να χάνεις πιο γρήγορα κιλά, θα μικρύνει το στομάχι σου και δεν θα πεινάς και το σημαντικότερο θα παίρνεις βιταμίνες από τις τροφές που θα βοηθήσουν και τη διάθεση σου αλλά και την εμφάνιση σου...

---

΄
Να σου πω... τώρα αντί να χαίρομαι και να λέω θα το τηρήσω αυτό, ψάχνω δικαιολογίες και λέω μέσα μου θέλω να παχύνω, είναι βαθύτερα τα ψυχολογικά αίτια, κάτι με τραβάει, με βουλιάζει κάτω, θέλω να ζω τη δυστυχία ίσως από συνήθεια ή δεν ξέρω από τι άλλο. Δυστυχώς δεν μπορώ να βρω έναν ειδικό να με βοηθήσει, πρέπει μόνη μου να ψάξω.

Quote:

---

Originally Posted by ΗΛΙΑΝΝΑ

καλή επιτυχία φίλη μου ,πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις!!!!!!!!!!!!!!κάνε σκέψεις όσες θέλεις εκτός φαγητού όμως.

---

Σε ευχαριστώ. Ίσως αυτό μου χρειάζεται τελικά, πίστη, δεν ξέρω...

Quote:

---

Originally Posted by ~Lucy~

παντως αξιζει να προσπαθησεις!! γυμναστηριο, περπατημα, χορο, ο,τι σε γεμιζει...και αν μετα το βαρεθεις ξεκινα κατι αλλο μην το ριχνεις στο φαι και παει ο κοπος σου χαμενος ;) και το κλειδι ειναι να μην κανεις στερητικες διαιτες γιατι εγω τοτε ειναι που πεφτω με τα μουτρα..τρωγε τα παντα με μετρο!

---

Ευχαριστώ. Πρέπει μάλλον να πιστέψω πάλι στον εαυτό μου ότι αξίζω να είμαι ευτυχισμένη και έτσι θα τα καταφέρω όλα αυτά! Εύχομαι και σε σένα το ίδιο!

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Κάπου αλλού είπαμε ότι η δυστυχία είναι αρρώστια κι όταν λες έχω συνηθίσει νάμαι δυστυχισμένη είναι σαν να λες ότι θες να παραμένεις άρρωστη!
Αυτό σίγουρα δεν ισχύει, γιατί από την άλλη θες να χάσεις τα κιλά σου και για λόγους υγείας προφανώς! Είσαι λοιπόν σε σύγκρουση ανάμεσα στην
συνήθεια και στην τάση να ξεφύγεις απ' αυτήν. Για να ξεφύγεις χρειάζεται θέληση και για την θέληση χρειάζεται δύναμη και για την δύναμη χρειάζεται
να κάνεις πράγματα που σου δίνουν κι έμπρακτα αξία όπως π.χ. ένα είναι κι ο εθελοντισμός.
Αντί λοιπόν να τρως όπως λένε συνήθως τα συναισθήματά σου, χορταίνεις από τα αληθινά συναισθήματα της προσφοράς σου και στους άλλους.

---

Ναι αυτό είναι! Θέλω να παραμείνω άρρωστη, τον λόγο δεν τον ξέρω! Δεν θέλω να τα χάσω για λόγους υγείας, είπα για ποιούς λόγους θέλω να τα χάσω, για να μπορώ να κυκλοφορώ, να έχω αγόρι και άλλα! Αυτή η σύγκρουση ισχύει ναι! Αυτές τις δύο τελευταίες προτάσεις δεν τις κατάλαβα καλά! Όταν λες εθελοντισμό τι εννοείς; Σε τι πράγμα; Και όταν λες τρώω τα συναισθήματά μου με αυτό τι εννοείς; Και ποιά προσφορά; Σόρυ που μπερδεύτηκα, αλλά θέλω τη βοήθειά σου. :)

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

Ευχαριστώ. Πρέπει μάλλον να πιστέψω πάλι στον εαυτό μου ότι αξίζω να είμαι ευτυχισμένη και έτσι θα τα καταφέρω όλα αυτά! Εύχομαι και σε σένα το ίδιο!

---

εννοειται πως σου αξιζει!!! τι την θελεις τι μιζερια..κινητρα χρειαζεσαι! και λιγη υποστηριξη..:) εδω θα ειμαστε κι εμεις!

Quote:

---

Originally Posted by ~Lucy~

εννοειται πως σου αξιζει!!! τι την θελεις τι μιζερια..κινητρα χρειαζεσαι! και λιγη υποστηριξη..:) εδω θα ειμαστε κι εμεις!

---

Σ'ευχαριστώ αλλά δεν ξέρω τι φταίει......ίσως είμαι σε έναν φαύλο κύκλο, δεν βρίσκω αγόρι, φταίει ότι έχω κιλά άρα δεν αξίζω. Δεν αξίζω, φταίει ότι δεν έχω αγόρι. Και άλλος ένας παράγοντας η κοινωνία. Δεν είμαι και σίγουρη όμως..

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

΄
Να σου πω... τώρα αντί να χαίρομαι και να λέω θα το τηρήσω αυτό, ψάχνω δικαιολογίες και λέω μέσα μου θέλω να παχύνω, είναι βαθύτερα τα ψυχολογικά αίτια, κάτι με τραβάει, με βουλιάζει κάτω, θέλω να ζω τη δυστυχία ίσως από συνήθεια ή δεν ξέρω από τι άλλο. Δυστυχώς δεν μπορώ να βρω έναν ειδικό να με βοηθήσει, πρέπει μόνη μου να ψάξω.

---

...γουαιτ, ούτε εμείς, ούτε εσύ μπορούμε να κάνουμε τους ψυχολόγους πάνω σου.
Τέτοια πειράματα, μόνο το αντίθετο αποτέλεσμα μπορεί να φέρουν.
Δεν ξέρω ποιοι είναι οι λόγοι που δεν θες να κάνεις ψυχθεραπεία, αλλά αν σου έχει μείνει έστω και ένα μικρό συναίσθημα αγάπης για τον εαυτό σου, είναι η μοναδική ελπίδα να λύσεις τα προβλήματα σου...:)

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

Ναι αυτό είναι! Θέλω να παραμείνω άρρωστη, τον λόγο δεν τον ξέρω! Δεν θέλω να τα χάσω για λόγους υγείας, είπα για ποιούς λόγους θέλω να τα χάσω, για να μπορώ να κυκλοφορώ, να έχω αγόρι και άλλα! Αυτή η σύγκρουση ισχύει ναι! Αυτές τις δύο τελευταίες προτάσεις δεν τις κατάλαβα καλά! Όταν λες εθελοντισμό τι εννοείς; Σε τι πράγμα; Και όταν λες τρώω τα συναισθήματά μου με αυτό τι εννοείς; Και ποιά προσφορά; Σόρυ που μπερδεύτηκα, αλλά θέλω τη βοήθειά σου. :)

---

μπορείς να δραστηριοποιηθείς σε διάφορες ανθρωπιστικές οργανώσεις και μέσα από την προσφορά σου σε κάποια απ' αυτές
η ικανοποίηση που αντλείς περιορίζει την συναισθηματική όρεξη! Αυτό εννοώ όταν λέω τρως τα συναισθήματά σου.
Συνήθως πρόκειται για όρεξη για ψυχολογικούς λόγους κι όχι για πραγματική πείνα.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

...γουαιτ, ούτε εμείς, ούτε εσύ μπορούμε να κάνουμε τους ψυχολόγους πάνω σου.
Τέτοια πειράματα, μόνο το αντίθετο αποτέλεσμα μπορεί να φέρουν.
Δεν ξέρω ποιοι είναι οι λόγοι που δεν θες να κάνεις ψυχθεραπεία, αλλά αν σου έχει μείνει έστω και ένα μικρό συναίσθημα αγάπης για τον εαυτό σου, είναι η μοναδική ελπίδα να λύσεις τα προβλήματα σου...:)

---

Είναι πολλά, είναι ότι πρέπει να βρεις τον κατάλληλο, είναι τα λεφτά, έιναι ότι δεν με αφήνει ο γιατρός μου...........οπότε.......λίγο δύσκολο. Σίγουρα όμως θα βοηθούσε αν δεν υπήρχαν αυτά τα εμπόδια.:(

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

Σ'ευχαριστώ αλλά δεν ξέρω τι φταίει......ίσως είμαι σε έναν φαύλο κύκλο, δεν βρίσκω αγόρι, φταίει ότι έχω κιλά άρα δεν αξίζω. Δεν αξίζω, φταίει ότι δεν έχω αγόρι. Και άλλος ένας παράγοντας η κοινωνία. Δεν είμαι και σίγουρη όμως..

---

μην μπαινεις στο τρυπακι αυτο, της εικονας...θα ηθελες δηλαδη να ησουν με καποιον που τον νοιαζει αν εισαι 50, 80, ή 100 κιλα;; σημασια εχει ο χαρακτηρας, η προσωπικοτητα..αν εσυ νιωθεις ενταξει με το σωμα σου, ο αλλος θα σε εκτιμησει γιαυτο που εισαι.. αν θελεις να χασεις να το κανεις για σενα, για την υγεια σου οχι για να εχεις την αποδοχη των αλλων..

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

μπορείς να δραστηριοποιηθείς σε διάφορες ανθρωπιστικές οργανώσεις και μέσα από την προσφορά σου σε κάποια απ' αυτές
η ικανοποίηση που αντλείς περιορίζει την συναισθηματική όρεξη! Αυτό εννοώ όταν λέω τρως τα συναισθήματά σου.
Συνήθως πρόκειται για όρεξη για ψυχολογικούς λόγους κι όχι για πραγματική πείνα.

---

Δεν ξέρω, πες με εγωίστρια, αλλά δεν έχω νιώσει ποτέ την ανάγκη για εθελοντισμό! Τόσο καλό είναι; Δηλαδή παίζει να τρώω από τύψεις για ότι θεωρώ ότι έχω κάνει κακό;

Quote:

---

Originally Posted by ~Lucy~

μην μπαινεις στο τρυπακι αυτο, της εικονας...θα ηθελες δηλαδη να ησουν με καποιον που τον νοιαζει αν εισαι 50, 80, ή 100 κιλα;; σημασια εχει ο χαρακτηρας, η προσωπικοτητα..αν εσυ νιωθεις ενταξει με το σωμα σου, ο αλλος θα σε εκτιμησει γιαυτο που εισαι.. αν θελεις να χασεις να το κανεις για σενα, για την υγεια σου οχι για να εχεις την αποδοχη των αλλων..

---

Κι όμως, μετράει πολύ η εικόνα.....Λίγοι είναι αυτοί που θα τους αρέσω έτσι όπως είμαι. Κι εμένα άλλωστε δεν μου αρέσει κάποιος που δεν προσέχει τον εαυτό του... Οπότε καταλαβαίνω και τα αγόρια σε αυτό το θέμα.

Quote:

---

Originally Posted by ~Lucy~

μην μπαινεις στο τρυπακι αυτο, της εικονας...θα ηθελες δηλαδη να ησουν με καποιον που τον νοιαζει αν εισαι 50, 80, ή 100 κιλα;; σημασια εχει ο χαρακτηρας, η προσωπικοτητα..αν εσυ νιωθεις ενταξει με το σωμα σου, ο αλλος θα σε εκτιμησει γιαυτο που εισαι.. αν θελεις να χασεις να το κανεις για σενα, για την υγεια σου οχι για να εχεις την αποδοχη των αλλων..

---

...λυπαμαι λάκυ αλλά θα διαφωνήσω...:Ρ
Η εξωτερική εμφάνιση είναι το εισιτήριο καλώς ή κακώς για μια σχέση.
Κανείς δεν βλέπει μια παχιά κοπέλα και σκέφτεται, "έχει προσωπικότητα, ουάου, θέλω να την @@"
Ας είμαστε ρεαλίστριες, (όσο μπορούμε φυσικά). Η εμφάνιση παίζει τον πρώτο ρόλο και υστερα ακολουθούν προσωπικότητα/ποιότητα/επίπεδο κλπ.
Εννοείται πως μπορεί κάποια να έχει την εμφάνιση αλλά τίποτε άλλο και κει έχουμε το άλλο πρόβλημα: κοπέλες που τις προσεγγίζουν άμεσα, καταλήγουν σε σχέση-σεξ που όμως ξεφουσκώνει στο λεπτό και μετά βαφτίζουν τους άντρες μλακες που πάνε μόνο για σεξ.

Καλά καλό θα ήτανε να μην κρίναμε ούτε να μας κρίνανε από τίποτα, να δεχόμασταν τον άλλον και να μας δέχονταν όπως ήμασταν, αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο......

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

Καλά καλό θα ήτανε να μην κρίναμε ούτε να μας κρίνανε από τίποτα, να δεχόμασταν τον άλλον και να μας δέχονταν όπως ήμασταν, αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο......

---

...ναι, αυτό θα ήταν το ιδανικό, αλλά δυστυχώς πάνω απ όλα είμαστε άνθρωποι, οπότε ατελείς.
Δεν υποστηρίζω πως δεν υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά είναι τόσο μικρό το ποσοστό που χάνεται.
Βάλε τον εαυτο σου σε σκέψεις και ανναρωτήσου αν είχες μπροστά σου δυο άντρες, έναν παχύσαρκο και έναν με κανονικά κιλά χωρίς να ξέρεις το παραμικρό για το χαρακτήρα τους, ποιον θα διαλεγες να γνωρίσεις?

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

Δεν ξέρω, πες με εγωίστρια, αλλά δεν έχω νιώσει ποτέ την ανάγκη για εθελοντισμό! Τόσο καλό είναι; Δηλαδή παίζει να τρώω από τύψεις για ότι θεωρώ ότι έχω κάνει κακό;

---

Πάντως, έχω την αίσθηση ότι ο εθελοντισμός σου ταιριάζει.. Κι ένας λόγος ακόμα για να ασχοληθεί κανείς ΄
με την προσφορά π.χ. στον συνάνθρωπο, είναι το ότι σε φέρνει σ' επαφή μ' ανθρώπους που έχουν
τις ίδιες με σένα ευαισθησίες, οπότε το καλό είναι ότι έτσι προκύπτουν και γνωριμίες.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

...ναι, αυτό θα ήταν το ιδανικό, αλλά δυστυχώς πάνω απ όλα είμαστε άνθρωποι, οπότε ατελείς.
Δεν υποστηρίζω πως δεν υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά είναι τόσο μικρό το ποσοστό που χάνεται.
Βάλε τον εαυτο σου σε σκέψεις και ανναρωτήσου αν είχες μπροστά σου δυο άντρες, έναν παχύσαρκο και έναν με κανονικά κιλά χωρίς να ξέρεις το παραμικρό για το χαρακτήρα τους, ποιον θα διαλεγες να γνωρίσεις?

---

Ναι αυτό λέω και εγώ, τον αδύνατο, δεν με ελκύει ένας που είναι παχύσαρκος ίσως όχι μόνο επειδή είναι άσχημος, αλλά επειδή έχει παρατήσει τον εαυτό του. Το ίδιο ισχύει και για μένα, δεν θα άρεσα σε σύγκριση με μία αδύνατη, αλλά είναι και το άλλο, κάποιοι άνθρωποι έχουν τάση να παχαίνουν!! Για τους άλλους είναι απλά εύκολο να διατηρήσουν τα κιλά τους...

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Πάντως, έχω την αίσθηση ότι ο εθελοντισμός σου ταιριάζει.. Κι ένας λόγος ακόμα για να ασχοληθεί κανείς ΄
με την προσφορά π.χ. στον συνάνθρωπο, είναι το ότι σε φέρνει σ' επαφή μ' ανθρώπους που έχουν
τις ίδιες με σένα ευαισθησίες, οπότε το καλό είναι ότι έτσι προκύπτουν και γνωριμίες.

---

Μα δεν έχω τέτοιες ευαισθησίες!! Πιστεύω όμως ότι μπορεί και να τιμωρώ τον εαυτό μου για κάτι που έκανα στο παρελθόν (είχα κοντέψει να τρελάνω έναν άνθρωπο) και δεν μπορώ να το ξεπεράσω!!