Η δικη μου ιστορια

Καλημερα και χρονια πολλα.Παρακολουθω το φορουμ παρα πολλα χρονια,αλλα πρωτη φορα γραφω
Εχω πολλα χρονια προβλημα με αγχος που ξεκινησε με αρρωστοφοβια απο ευερεθιστο εντερο,πριν 6 περιπου χρονια.Μεχρι σημερα οτιδηποτε εχει γραφτει σε αυτο το φορουμ το εχω ζησει…ταχυπαλμιες,εμβοες,� �εσμιδωσεις,ζαλαδες κτλ κτλ
Πολλες φορες τα παλευα ολα αυτα μονος μου,με γυμναστικη κτλ και με τις σκεψεις οτι αν ηταν κατι θα χειροτερευε και τελικα περνουσε,αλλα ηταν και καποιες φορες που ηταν δυσκολα
Απο το καλοκαιρι και μετα τα πραγματα δυσκολεψαν.Καποιες κρισεις πανικου που οδηγησαν τους τελευταιους 4 μηνες 2 φορες στα επειγοντα και μια ακομη στον καρδιολογο
Αιματολογικες,3 καρδιογραφηματα,υπερηχο καρδιας,2 ακτινογραφιες θωρακα,1 αυχενα ολα μια χαρα
Τελικα πριν 1 εβδομαδα αποφασισα να παω σε ψυχιατρο.Μονο που μπηκα μεσα και μιλησα μαζι του ενιωσα πολυ καλα.Μου εδωσε θεραπεια με αγχοκυτικο και αντικαταθλιπτικο.Μου ειπε βεβαια για ενα μηνα το αγχοκυτικο μεχρι πιασει το αντικαταθλιπτικο
Ερωτησεις
1)Παρολο που παιρνω το αγχολυτικο,οταν νρισκομαι σε χωρο που δεν αισθανομαι ανετα,δεν νιωθω καλα (αγοραφοβια το ειπε ο γιατρος)
2)υπαρχει περιπτωση να υπαρχει καποιο προβλημα υγειας που δεν βλεπουν οι γιατροι;;
3)χθες διπλασιασα τη δοση του αντικαταθλιπτικου,αλλα νιωθω απο χθες αναγουλα εντονη,μπορει να ειναι απο το χαπι;;

Έκανες τόσες εξετάσεις και όλα είναι μια χαρά οπότε αποκλείεται να έχεις κάποιο θέμα σωματικό. Νομίζω και η ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει, επειδή ταλαιπώρησε τόσο καιρό με ψυχοσωματικά. Το έχεις σκεφτεί; Να βρεις τι πραγματικά φταίει και να το δουλέψεις; Δώσε χρόνο στα χάπια για να δράσουν και συνέχισε την προσπάθεια.

O γιατρος μου ειπε να ξεκινησουμε τη φαρμακευτικη θεραπεια και μετα τον μηνα σιγα σιγα να κανουμε και ψυχοθεραπεια
Να παρω λιγο τα πανω μου ειπε για να μπορουμε να κανουμε σωστη κουβεντα
Πλεον εχω κουραστει τοσα χρονια και θελω να ξαναβρω τον εαυτο μου και ολες οι ελπιδες μου ειναι σε αυτα που μου λεει ο γιατρος

Επισης ξεχασα να πω πως,ως συνηθως,ολα ερχονται στο μυαλο μολις κλειδωσει σε κατι,οσο ειναι απασχολημενο με κατι δεν εχω τιποτα
Προσπαθω να το απασχολω αλλα δυστυχως δεν τα καταφερνω και παντα ερχομαι γυρω γυρω στις σκεψεις μου.
Αυτες τις μερες παντως εχω μονιμα αυτη την αναγουλα

Quote:

---

Originally Posted by KwsGian

Επισης ξεχασα να πω πως,ως συνηθως,ολα ερχονται στο μυαλο μολις κλειδωσει σε κατι,οσο ειναι απασχολημενο με κατι δεν εχω τιποτα
Προσπαθω να το απασχολω αλλα δυστυχως δεν τα καταφερνω και παντα ερχομαι γυρω γυρω στις σκεψεις μου.
Αυτες τις μερες παντως εχω μονιμα αυτη την αναγουλα

---

Κι εγώ αυτές τις μέρες έχω αναγούλα. Ειδικά όταν με αγκαλιάζουν και με φιλάνε κάτι ξεχασμένοι συγγενείς που όλο τον χρόνο δεν ήξεραν καν αν ζούσα.
Είσαι στην αρχή της θεραπείας, πρέπει να κάνεις υπομονή. Και το ότι καταφέρνεις έστω και λίγο να ξεφεύγεις από όλο αυτό είναι σημαντικό. Φίλους έχεις; Συγγενείς που να νιώθεις κοντά σου, να πεις μια κουβέντα;

Εχω αρκετους φιλους και παρεες στους οποιους φυσικα δεν τα αναφερω ολα αυτα,απλα εχω και εναν πολυ καλο φιλο που τραβαει ακριβως τα ιδια και μπορει να με καταλαβει.
Οι συγγενεις απλα λενε το γνωστο,μην αγχωνεσαι,απο το αγχος σου ειναι ολα αυτα,βρες κατι να κανεις να ξεχαστεις κτλ κτλ
Η αληθεια ειναι οτι το παλευω πολλες φορες,οπως αλλωστε το παλεψα 6 χρονια,απλα κουραστηκα και ειπα να ζητησω βοηθεια απο εναν ειδικο,μηοως απαλλαγω μια και καλη
Το μονο κακο ειναι οτι οι ασχημες στιγμες,απλα εγιναν αρκετα πιο πολλες τον τελευταιο καιροκαι γιαυτο ειπα να ζητησω βοηθεια
Θελω παρα πολυ να τα αφησω ολα αυτα πισω και μακαρι να το καταφερω,δεν θελω να ειμαι αλλο ετσι

Quote:

---

Originally Posted by KwsGian

Εχω αρκετους φιλους και παρεες στους οποιους φυσικα δεν τα αναφερω ολα αυτα,απλα εχω και εναν πολυ καλο φιλο που τραβαει ακριβως τα ιδια και μπορει να με καταλαβει.
Οι συγγενεις απλα λενε το γνωστο,μην αγχωνεσαι,απο το αγχος σου ειναι ολα αυτα,βρες κατι να κανεις να ξεχαστεις κτλ κτλ
Η αληθεια ειναι οτι το παλευω πολλες φορες,οπως αλλωστε το παλεψα 6 χρονια,απλα κουραστηκα και ειπα να ζητησω βοηθεια απο εναν ειδικο,μηοως απαλλαγω μια και καλη
Το μονο κακο ειναι οτι οι ασχημες στιγμες,απλα εγιναν αρκετα πιο πολλες τον τελευταιο καιροκαι γιαυτο ειπα να ζητησω βοηθεια
Θελω παρα πολυ να τα αφησω ολα αυτα πισω και μακαρι να το καταφερω,δεν θελω να ειμαι αλλο ετσι

---

Όσοι σου λένε ότι είναι από το άγχος και δεν ασχολούνται περισσότερο, το κάνουν επειδή δεν ξέρουν τι περνάς, προφανώς δεν το έζησαν για να καταλάβουν.
Είναι πιο έντονα ολα επειδή μας πέρασαν το μήνυμα ότι αυτή την περίοδο πρέπει να είμαστε με άλλους ανθρώπους, να διασκεδαζουμε, να κανουμε δώρα και όσοι δεν έχουν ανθρώπους που τους νιώθουν πραγματικά διπλα τους πέφτουν ψυχολογικά. Ενώ δεν υπάρχει λόγος. Συνεχισε τη θεραπεία με τα χάπια, θα αρχίσεις και τη ψυχοθεραπεία και θα δεις ότι θα αλλάξουν τα πράγματα.Απλά κάνε λίγη υπομονή..

Σε ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σου φιλε μου.Πολλες φορες σκεφτομαι και το ενδεχομενο η αν υπαρχει περιπτωση να μην καλυτερευσω με την αγωγη και αυτο με αγχωνει λιγο παραπανω.Γιατρος βεβαια ειπε να παρω το αγχολυτικο ενα μηνα μεχρι να με πιασει το αντικαταθλιπτικο και μετα δεν θα μου ξαναχρειαστει,θα συνεχισω μονο με το αντικαταθλιπτικο
Συνηθως ετσι γινεται;;;

Quote:

---

Originally Posted by KwsGian

Σε ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σου φιλε μου.Πολλες φορες σκεφτομαι και το ενδεχομενο η αν υπαρχει περιπτωση να μην καλυτερευσω με την αγωγη και αυτο με αγχωνει λιγο παραπανω.Γιατρος βεβαια ειπε να παρω το αγχολυτικο ενα μηνα μεχρι να με πιασει το αντικαταθλιπτικο και μετα δεν θα μου ξαναχρειαστει,θα συνεχισω μονο με το αντικαταθλιπτικο
Συνηθως ετσι γινεται;;;

---

Δεν έχω ιδέα πως λειτουργούν τα συγκεκριμένα χάπια. Την κατάθλιψη την ξεπέρασα με ψυχοθεραπεία. Αλλά γιατί δεν εμπιστεύεσαι τον γιατρό σου;

Quote:

---

Originally Posted by KwsGian

3)χθες διπλασιασα τη δοση του αντικαταθλιπτικου,αλλα νιωθω απο χθες αναγουλα εντονη,μπορει να ειναι απο το χαπι;;

---

Ναι. Πινε νερο και να μην διψας, δεν ξερω αν ειναι απο τα χαπια η την καταθλιψη, αλλα γινεσαι αναισθητος στην διψα.

Προσπαθω να ξεχνιεμαι και να ειναι ολα καλα αλλα δεν το καταφερνω παντα.Η αναγουλα εφυγε,ηρθε ο πονοκεφαλος και λογικα μετα κατι αλλο.Οπου διαβαζω γραφει οτι αργουν να δρασουν λιγο τα φαρμακα απλα αγχωνομαι γιατι δεν βλεπω διαφορα.Παντα κατι με γυριζει πισω…Χθες πχ στη δουλεια μου ημουν μια χαρα,το βραδυ ειχα ανησυχο υπνο και το πρωι σηκωθηκα με πονοκεφαλο
Πως γινεται τη μια στιγμη να εισαι ενταξει και την αλλη χαλια,δεν μπορω να καταλαβω

Quote:

---

Originally Posted by KwsGian

Προσπαθω να ξεχνιεμαι και να ειναι ολα καλα αλλα δεν το καταφερνω παντα.Η αναγουλα εφυγε,ηρθε ο πονοκεφαλος και λογικα μετα κατι αλλο.Οπου διαβαζω γραφει οτι αργουν να δρασουν λιγο τα φαρμακα απλα αγχωνομαι γιατι δεν βλεπω διαφορα.Παντα κατι με γυριζει πισω…Χθες πχ στη δουλεια μου ημουν μια χαρα,το βραδυ ειχα ανησυχο υπνο και το πρωι σηκωθηκα με πονοκεφαλο
Πως γινεται τη μια στιγμη να εισαι ενταξει και την αλλη χαλια,δεν μπορω να καταλαβω

---

Ήσουν καλά επειδή ήσουν δουλειά και απασχολούσες το μυαλό σου. Το βράδυ χαλαρώνεις και έρχονται όλα, το μυαλό ανακυκλώνει τα ίδια και τα ίδια και αυτό σε ρίχνει. Είναι λογικό..

Σε ευχαριστω πολυ φιλε μου για το κουραγιο που μου δινεις…Ειναι μεγαλη υποθεση να ξερεις οτι καποιος σε καταλαβαινει και εχει περασει απο το σταδιο που περναω εγω τωρα και μπορει να σου δωσει συμβουλες
Κραταω και την υπομονη που ειπες να πιασει η θεραπεια και να ξαναβρω σιγα σιγα το δρομο μου.Μακαρι ολα αυτα να γινουν καποια στογνη μια κακη αναμνηση

Quote:

---

Originally Posted by KwsGian

Σε ευχαριστω πολυ φιλε μου για το κουραγιο που μου δινεις…Ειναι μεγαλη υποθεση να ξερεις οτι καποιος σε καταλαβαινει και εχει περασει απο το σταδιο που περναω εγω τωρα και μπορει να σου δωσει συμβουλες
Κραταω και την υπομονη που ειπες να πιασει η θεραπεια και να ξαναβρω σιγα σιγα το δρομο μου.Μακαρι ολα αυτα να γινουν καποια στογνη μια κακη αναμνηση

---

Και ψυχοθεραπεια.. Να χτίσεις άμυνες.. Όλα καλά θα πάνε.

Ο γιατρος ειπε να αρχισει να ενεργει η αγωγη και μετα θα ξακινησουμε και την ψυχοθεραπεια.Μου ειπε να νιωσω λιγο καλυτερα για να μπορουμε να κουβεντιασουμε καποια πραγματα…Οπως ειπα,και μονο που μιλησα μαζι του μια φορα,με ειχε βοηθησει παρα πολυ

Quote:

---

Originally Posted by KwsGian

Ο γιατρος ειπε να αρχισει να ενεργει η αγωγη και μετα θα ξακινησουμε και την ψυχοθεραπεια.Μου ειπε να νιωσω λιγο καλυτερα για να μπορουμε να κουβεντιασουμε καποια πραγματα…Οπως ειπα,και μονο που μιλησα μαζι του μια φορα,με ειχε βοηθησει παρα πολυ

---

Αυτός ξέρει καλύτερα.. Εγώ απλά ανάφερα και τη ψυχοθεραπεία (ξανά) για να σου θυμίσω ότι έχεις ακόμη ένα όπλο..

Ναι καλα εκανες.Ξερω οτι η ψυχοθεραπεια θα με βοηθησει παρα πολυ και το ζητησα και εγω απο τον γιατρο

Οταν ειμαι σε ασφαλες περιβαλλον ολα ειναι πολυ καλυτερα,οταν ειναι να βγω εξω να παω καπου αρχιζουν τα διαφορα…σφιξιμο στον αυχενα,στο κεφαλι και μια αισθηση ζαλης σαν να εχω πιει 1 ποτηρι κρασι
Το 1/4 αγχολυτικο που παιρνω το πρωι δεν βοηθαει και ιδιαιτερα και δεν ξερω αν την προκαλει αυτο αυτη τη ζαλη.
Εχω 10η μερα με τη θεραπεια,προφανως τα αντικαταθλιπτικα δεν επιασαν ακομα για να με βοηθησουν λιγακι

Quote:

---

Originally Posted by KwsGian

Οταν ειμαι σε ασφαλες περιβαλλον ολα ειναι πολυ καλυτερα,οταν ειναι να βγω εξω να παω καπου αρχιζουν τα διαφορα…σφιξιμο στον αυχενα,στο κεφαλι και μια αισθηση ζαλης σαν να εχω πιει 1 ποτηρι κρασι
Το 1/4 αγχολυτικο που παιρνω το πρωι δεν βοηθαει και ιδιαιτερα και δεν ξερω αν την προκαλει αυτο αυτη τη ζαλη.
Εχω 10η μερα με τη θεραπεια,προφανως τα αντικαταθλιπτικα δεν επιασαν ακομα για να με βοηθησουν λιγακι

---

Τι σκέφτεσαι όταν είσαι έξω;

Οτι βλακεια μπορεις να φανταστεις…Συνηθως σκεφτομαι μην παθω καμια κριση πανικου η ζαλιστω και πεσω κατω η ακομη και παλι κατι με την καρδια.Γενικα δεν μου αρεσει να κανω πραγματα που δεν μου αρεσουν,οπως πχ βολτες στα μαγαζια,αλλα καποιες φορες πρεπει να γινουν και αυτες οπως πχ τωρα λογω εορτων.Τωρα τελευταια σκεφτομαι επισης μηπως δεν λειτουργησει η θεραπεια και ειμαι μια ζωη ετσι

Κι εγώ αυτό σκεφτόμουν, ότι έξω από το σπίτι θα πάθαινα κάτι και δεν θα με βοηθούσε καποιος ή ότι θα γινόμουν ρεζίλι σε φίλους ή άγνωστους. Έμαθα να αντιμετωπίζω τα προβλήματα μόνος μου και η κατάθλιψη με έκανε να νιώθω αδύναμος και αυτό δεν μ άρεσε. Τώρα που βγήκα από όλο αυτό, καταλαβαίνω πόσο χαζές ήταν οι σκέψεις μου. Ένας φίλος για να είναι πραγματικός πρέπει να σε βλέπει και ευάλωτο, ένας άγνωστος μπορεί να γίνει και ο πιο δικός σου άνθρωπος. Ο φόβος σου στερεί πολλά πράγματα, μην τον αφήνεις να σε ελέγχει. Να βγαίνεις και να πηγαίνεις σε χώρους που σου αρέσει, οι 4 τοίχοι του σπιτιού δεν είναι λύση. Όσο και να φοβάσαι.
Και δεν θα μείνεις για πάντα έτσι.. Εκεί που είσαι, ήταν πολλοί άλλοι και τώρα είναι καλά.
Τι θα κάνεις παραμονή;

Απλα μεσα στους 4 τοιχους νιωθω ασφαλεια,δεν νιωθω ολα αυτα τα ασχημα συναισθηματα που μου δημιουργουν παραπανω αγχος…Εξω εμφανιζονται ολες αυτες οι σκεψεις και οι φοβοι.Ειναι απιστευτο πραγμα να ξερεις ποσο χαζες ειναι οο σκεψεις σου και παρολαυτα να μην μπορεις να τις ελεγχεις…Πιστευα με την θεραπεια θα ειναι καλυτερα τα πραγματα,αλλα ισως θελει περισσοτερο χρονο να δρασουν τα χαπια.Μεγαλο θαρρος μου δινουν τα λογια σου φιλε μου και οτι ολα αυτα θα περασουν.Παιρνω αισιοδοξια απο αυτα που λες και μακαρι να μπορεσω να τα ξεπερασω ολα αυτα
Παραμονη και ανημερα με την οικογενεια μου,τα γνωστα…τραπεζι,φαγητο κτλ κτλ

Quote:

---

Originally Posted by KwsGian

Απλα μεσα στους 4 τοιχους νιωθω ασφαλεια,δεν νιωθω ολα αυτα τα ασχημα συναισθηματα που μου δημιουργουν παραπανω αγχος…Εξω εμφανιζονται ολες αυτες οι σκεψεις και οι φοβοι.Ειναι απιστευτο πραγμα να ξερεις ποσο χαζες ειναι οο σκεψεις σου και παρολαυτα να μην μπορεις να τις ελεγχεις…Πιστευα με την θεραπεια θα ειναι καλυτερα τα πραγματα,αλλα ισως θελει περισσοτερο χρονο να δρασουν τα χαπια.Μεγαλο θαρρος μου δινουν τα λογια σου φιλε μου και οτι ολα αυτα θα περασουν.Παιρνω αισιοδοξια απο αυτα που λες και μακαρι να μπορεσω να τα ξεπερασω ολα αυτα
Παραμονη και ανημερα με την οικογενεια μου,τα γνωστα…τραπεζι,φαγητο κτλ κτλ

---

Θέλει χρόνο.. Αρκετό.. οπότε θα ήταν καλό να κάνεις υπομονή. Όταν θα βγεις από τους 4 τοίχους θα καταλάβεις πως αυτοί σε "πατάνε" και δεν προχωράς γρήγορα. Θέλει πείσμα και να πιστέψεις στον εαυτό σου περισσότερο. Κι αν πάθεις κρίση πανικου τι πειράζει;

Ξερω τι λες φιλε μου,το εχω ζησει 6 χρονια.Παλευα παρα πολυ οπως σου ειπα μονος μου,με γυμναστικη,τρεξιμο για να ξεφευγω απο την καθημερινοτητα και τους 4 τοιχους,απλα απο το καλοκαιρι και μετα ζοριστηκα αρκετα οπως σου ειπα και ετσι ειπα να ζητησω βοηθεια να απαλλαγω μια και καλη στο μετρο του δυνατου βεβαια…Η κριση πανικου δυστυχως με τρομαζει,με εστειλε 2 φορες στα επειγοντα με την τελευταια πριν 20 μερες.Εκει βεβαια με το που πας στο νοσοκομειο και νιωθεις την ασφαλεια φευγουν ολα,σε ηρεμουν και οι καλες εξετασεις και φευγεις ηρεμος για λιγες μερες…Μεχρι την επομενη φορα που θα ξανανιωσεις κατι αναλογο…

Η μεγαλύτερη κρίση πανικού που έπαθα ήταν η αρχή του τέλους της κατάθλιψης μου. Ήμουν με τους δικούς μου και δεν μπορούσα να μιλήσω, τους έδειχνα κάτι και δεν μπορούσα να το πω, δεν θυμόμουν τίποτα. Αυτοί απλά με κοιτούσαν. Ξέρεις τι ήθελα; Μια θερμοφόρα, να την κρατήσω λίγο για να νιώσω αυτή την ζεστασιά. Σαν παιδάκι ρε φίλε. Πήγα νοσοκομείο, κάναμε όλες τις εξετάσεις.. Όλα καλά. Εκείνη την μέρα κατάλαβα πάρα πολλά. Η θερμοφόρα ήταν η ανάγκη μου για ζεστασιά, για μια αγκαλιά, για έναν άνθρωπο να μου πει είμαι εδώ. Δεν είχα κανέναν ενώ είχα τόσους γύρω μου. Ακούγονται τόσο παιδικά αλλά η κατάθλιψη αυτό είναι. Σε κάνει παιδί. Φοβάσαι τα πάντα, ακόμη και το πιο χαζό πράγμα. Όλα σου φαίνονται καινούργια. Σαν και δεν είχες ζωή πριν από αυτήν. Δεν ρισκάρεις, θες ανθρώπους κοντά σου, να σου δείξουν αγάπη.. Η κατάθλιψη σου δίνει μια δεύτερη ευκαιρία, να φτιάξεις το μέσα σου, να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.. Επειδή προφανώς κάτι λείπει από εκεί γιαυτό και έπεσες ψυχολογικά. Αν με ρωτούσες πριν λιγα χρόνια πως πέρασα την κατάθλιψη, δεν θα σου έλεγα τόσες λεπτομέρειες επειδή ντρεπόμουν που ήμουν αδύναμος. Αλλά τώρα νιώθω περήφανος που κατάφερα να την νικήσω. Αν δεις όλο αυτό που περνάς από αυτή την οπτική που σου περιγράφω, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.

Φιλε μου οσα γραφεις πραγματικα περιγραφουν ολα αυτα που ζω και παιρναω τα τελευταια χρονια και πιο πολυ τους τελευταιους μηνες που δυσκολεψαν τα πραγματα.Η τελευταια κριση πανικου εγινε μποστα σε ανθρωπους που εμπιστευομαι και με αγαπουν και με οδηγησε στο νοσοκομειο,με εξετασεις,καρδιογραφημα κτλ κτλ.Ευχομαι να ηταν αυτη η πιο δυνατη για μενα,να βαλω και εγω μια τελεια και να αλλαξω τη ζωη μου οπως εσυ.Οπως ειπα ξανα,παιρνω κουραγιο και δυναμη απο τα λογια σου και ελπιζω καποια στιγμη να ειμαι εγω αυτος που θα βγω νικητης και θα συμβουλευω καποιον αλλον που χρειαζεται στηριξη,οπως εσυ εμενα σημερα…
Οπως λες δεν εχω κανεναν,ενω εχω τοσους πολλους γυρω μου
Δεν εχω κανεναν να με καταλαβει και να μου προσφερει μια θερμοφορα

Είσαι εσύ η θερμοφόρα σου.. Εγώ είμαι σίγουρος ότι αυτή την φορά θα βγεις νικητής επειδή άρχισες θεραπεία με χάπια και κάποια στιγμή θα κάνεις και ψυχοθεραπεία.. Υπομονή και πείσμα χρειάζεται..

Σε ευχαριστω για αλλη μια φορα για τα καλα σου λογια και για το θαρρος και τη δυναμη που μου δινεις σε ολο αυτο που εχω να αντιμετωπισω
Ειναι μεγαλη υποθεση να εχεις ανθρωπους να μπορουν να σε καταλαβουν και να σε συμβουλεψουν

Σημερα βγηκα για τρεξιμο,οταν σταματησα ενιωθα την καρδια μου να παει να σπασει και κατευθειαν κριση πανικου…Εκατσα,ηπια νερο,πηρα ανασες,ειπα μεσα μου δεν θα παθεις τιποτα και περασε…
Ηταν η πρωτη δυνατη κριση πανικου που αντιμετωπισα μονος μου χωρις να παω στο νοσοκομειο…Το λες και μια μικρη νικη νομιζω ολο αυτο

Quote:

---

Originally Posted by KwsGian

Σημερα βγηκα για τρεξιμο,οταν σταματησα ενιωθα την καρδια μου να παει να σπασει και κατευθειαν κριση πανικου…Εκατσα,ηπια νερο,πηρα ανασες,ειπα μεσα μου δεν θα παθεις τιποτα και περασε…
Ηταν η πρωτη δυνατη κριση πανικου που αντιμετωπισα μονος μου χωρις να παω στο νοσοκομειο…Το λες και μια μικρη νικη νομιζω ολο αυτο

---

Μπράβο ρε φίλε..

Μεγαλη υποθεση να πολεμας…Αλλες φορες κερδιζουμε αλλες χανουμε…Αντιμετωπισα σημερα μια κριση πανικου ακριβως ιδια με την προηγουμενη,απλα η προηγουμενη με αναγκασε να παω στα επειγοντα
Μια μια μαχη,ισως καποια στιγμη να κερδιζω και τον πολεμο

Λογω των γιορτων,βγαινω αρκετα απο το σπιτι.Δυσκολευομαι βεβαια οταν ειμαι εξω αλλα παλευω
Περιμενω να πιασει η αγωγη γιατι ακομη δεν εχω δει διαφορα

καλησπερα ,καταρχας θελω να πω απο τις απαντησεις φαινεσαι πολυ δυνατος ανθρωπος και πραγματικα δινεις πολυ καλες συμβουλες .εχεις κανει καιρο ψυχοθεραπεια η μονος τα εχεις βρει με το εαυτο σου ? και αν ειναι το τελευταιο τι σε βοηθησε ?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Η μεγαλύτερη κρίση πανικού που έπαθα ήταν η αρχή του τέλους της κατάθλιψης μου. Ήμουν με τους δικούς μου και δεν μπορούσα να μιλήσω, τους έδειχνα κάτι και δεν μπορούσα να το πω, δεν θυμόμουν τίποτα. Αυτοί απλά με κοιτούσαν. Ξέρεις τι ήθελα; Μια θερμοφόρα, να την κρατήσω λίγο για να νιώσω αυτή την ζεστασιά. Σαν παιδάκι ρε φίλε. Πήγα νοσοκομείο, κάναμε όλες τις εξετάσεις.. Όλα καλά. Εκείνη την μέρα κατάλαβα πάρα πολλά. Η θερμοφόρα ήταν η ανάγκη μου για ζεστασιά, για μια αγκαλιά, για έναν άνθρωπο να μου πει είμαι εδώ. Δεν είχα κανέναν ενώ είχα τόσους γύρω μου. Ακούγονται τόσο παιδικά αλλά η κατάθλιψη αυτό είναι. Σε κάνει παιδί. Φοβάσαι τα πάντα, ακόμη και το πιο χαζό πράγμα. Όλα σου φαίνονται καινούργια. Σαν και δεν είχες ζωή πριν από αυτήν. Δεν ρισκάρεις, θες ανθρώπους κοντά σου, να σου δείξουν αγάπη.. Η κατάθλιψη σου δίνει μια δεύτερη ευκαιρία, να φτιάξεις το μέσα σου, να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.. Επειδή προφανώς κάτι λείπει από εκεί γιαυτό και έπεσες ψυχολογικά. Αν με ρωτούσες πριν λιγα χρόνια πως πέρασα την κατάθλιψη, δεν θα σου έλεγα τόσες λεπτομέρειες επειδή ντρεπόμουν που ήμουν αδύναμος. Αλλά τώρα νιώθω περήφανος που κατάφερα να την νικήσω. Αν δεις όλο αυτό που περνάς από αυτή την οπτική που σου περιγράφω, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.

---

καλησπερα ,καταρχας θελω να πω απο τις απαντησεις φαινεσαι πολυ δυνατος ανθρωπος και πραγματικα δινεις πολυ καλες συμβουλες .εχεις κανει καιρο ψυχοθεραπεια η μονος τα εχεις βρει με το εαυτο σου ? και αν ειναι το τελευταιο τι σε βοηθησε ?

Ο καθε ενας μας κουβαλαει και εναν σταυρο.Οπως ειπα ξανα,δινουμε μαχες και αλλες φορες κερδιζουμε αλλες χανουμε.Εγω προσωπικα απο τα μνμ του Γιωργου πηρα παρα πολυ θαρρος,γιατι μεσα σε αυτα που εγραψε ειδα τον εαυτο μου και στο βαθος ειδα τη λυτρωση μου
Παρακαλαω να πιασει η αγωγη σιγα σιγα και να ξεκινησω την ψυχοθεραπεια ετσι ωστε να θυμηθω ξανα πως ειναι να ζεις χωρις παθολογικο αγχος

Χθες πηγα ξανα στον γιατρο στο προγραμματισμενο ραντεβου.Με ρωτησε πως ειμαι γενικα μετα απο 20 μερες θεραπειας και του ειπα δεν εδω δει καμια τρομερη αλλαγη στο θεμα αγχους.Μου ειπε ειναι λογικο,θελει χρονο το χαπι να δρασει να του δωσουμε λιγο χρονο ακομη,θελει καποιες μερες παραπανω για να αρχισεις να νιωθεις καλα…Τον ειπα οτι με αγχωνει για το αν θα πιασει το χαπι και μου ειπε δεν υπαρχει λογος να σε αγχωνει αυτο,ειμαστε μεσα στο χρονοδιαγραμμα για να δρασει το χαπι…
Θελει λιγη υπομονη ακομη μου ειπε
Αν εχει καποιος καποια αποψη η συμβουλη καλοδεχουμενη…

Quote:

---

Originally Posted by giotaa

καλησπερα ,καταρχας θελω να πω απο τις απαντησεις φαινεσαι πολυ δυνατος ανθρωπος και πραγματικα δινεις πολυ καλες συμβουλες .εχεις κανει καιρο ψυχοθεραπεια η μονος τα εχεις βρει με το εαυτο σου ? και αν ειναι το τελευταιο τι σε βοηθησε ?

---

Καλησπέρα.. Κάνω ψυχοθεραπεία 5 χρόνια σχεδόν και με έχει βοηθήσει. Αλλά δουλεύω πολύ και μόνος μου. Με παρατηρώ. Δεν τα έχω βρει τελείως με τον εαυτό μου, προσπαθώ αλλά είναι λίγο ατίθασος. Αυτό που έχω καταφέρει μέχρι τώρα είναι να καταλάβω πως λειτουργεί το μυαλό μας σε κατάσταση άγχους ή όταν είμαστε ευάλωτοι.

Quote:

---

Originally Posted by KwsGian

Χθες πηγα ξανα στον γιατρο στο προγραμματισμενο ραντεβου.Με ρωτησε πως ειμαι γενικα μετα απο 20 μερες θεραπειας και του ειπα δεν εδω δει καμια τρομερη αλλαγη στο θεμα αγχους.Μου ειπε ειναι λογικο,θελει χρονο το χαπι να δρασει να του δωσουμε λιγο χρονο ακομη,θελει καποιες μερες παραπανω για να αρχισεις να νιωθεις καλα…Τον ειπα οτι με αγχωνει για το αν θα πιασει το χαπι και μου ειπε δεν υπαρχει λογος να σε αγχωνει αυτο,ειμαστε μεσα στο χρονοδιαγραμμα για να δρασει το χαπι…
Θελει λιγη υπομονη ακομη μου ειπε
Αν εχει καποιος καποια αποψη η συμβουλη καλοδεχουμενη…

---

Πώς είναι τα πράγματα; Ηρέμησες καθόλου; Ψυχοθεραπεία πότε θα αρχίσεις; Σου είπε;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Πώς είναι τα πράγματα; Ηρέμησες καθόλου; Ψυχοθεραπεία πότε θα αρχίσεις; Σου είπε;

---

Οπως ειπα και στον γιατρο,εχω δει μια πολυ μικρη διαφορα,αλλα οχι κατι ιδιαιτερο.Ειμαι λιγο πιο ηρεμος σε σχεση με την αρρωστοφοβια μου,δεν με πολυαπασχολει αυτο.Με αγχωνει αν θα δω διαφορα και με φοβιζει μηπως δεν νοιωσω καλυτερα.Μου ειπε βεβαια οτι θελει χρονο το χαπι να του δωσουμε και αλλο χρονο και οτι ειμαστε μεσα στο χρονοδιαγραμμα της δρασης του,να μην με αγχωνει αυτο το πραγμα.
Η συζητηση της θεραπειας κρατησε 5’ μετα κανουμε κανονικα ψυχοθεραπεια μια ωρα,με συζητηση αλλα με μικρα βηματα οπως μου ειπε,γιατι ειναι νωρις να παμε πιο βαθια

Καλημέρα. Από την στιγμή που κατάλαβες ότι χρειάζεσαι βοήθεια και έκανες βήματα για να την πάρεις, τότε να μην φοβάσαι. Θα γίνεις καλά. Εγώ άργησα πολύ να παραδεχτώ ότι χρειάζομαι βοήθεια, πίστευα ότι είμαι νιντζα και δεν έχω ανάγκη κανέναν.
Μικρά βήματα επειδή δεν θέλει να ακουμπήσει κάποια πληγή σου (ενα θέμα που δεν είσαι έτοιμος να αντιμετωπισεις - συζητησεις), όταν "δυναμώσεις" θα πάτε πιο βαθιά. Κάνε υπομονή, το ότι είδες καποια διαφορά είναι κάτι.