το ειδα τισ προαλλεσ στην τβ... και το βρηκα ενδιαφερον...αντεχουν οι αντρεσ?..:P
http://www.youtube.com/watch?v=6AdFdmE9A84
το ειδα τισ προαλλεσ στην τβ... και το βρηκα ενδιαφερον...αντεχουν οι αντρεσ?..:P
http://www.youtube.com/watch?v=6AdFdmE9A84
άμα κάνουν επισκληρίδιο γιατί όχι?
βρίσκεις όμως κάτι θέματα, βρε άντα...
είσαι μοναδική σε αυτό!
Ε ναιιιι... με επισκληριδιο εννοειτε.. πωσ αντεχουν.. (α προ πο ζητωωωω η επισκληριδιος .. μεγαλο πραγμα.. εγω ειχα αντιδραση στο φαρμακο και λυποθυμισα.. αλλα και μονο που δεν ενιωσα τιποτα ηταν σουπερ..)
οσο για το σχολιο χμ...:P... να το παρω ωσ κακο η καλο Αρκτε μου..χεχεχεχ... σασ κουραζω ε?... ετσι ειμαι ομωσ και στην αληθινη ζωη ,πολυ συχνα πεφτουν στα χερια μου, ετσι διαφορα ενδιαφεροντα(τουλαχιστον εγω τα βρισκω ενδιαφεροντα) γεγονοτα η ερευνεσ κλπ..και τα μοιραζομαι .. δεν μπορω και δεν θελω να τα κραταω για εμενα.. μονο.. κακο? :):)
Εγώ όταν διαβάζω για άντρες που συμπαραστέκονται στη γυναίκα τους όταν αυτή γεννάει, θέλω να τους δαγκώσω. Λολ, είναι άλλη μία μαλακία που μας περνάνε αυτή η συμπαράσταση. Καλά, εγώ ξεσκίζομαι και θα σκέφτομαι και σένα που θα με βιντεοσκοπείς, θα μου δίνεις ρυθμό στο φου φου φου, θα μου κρατάς το χέρι. Give me drugs and fuck your compassion bullshit. Σε ποια ταινία έχω δει την πιο αληθινή αποτύπωση του σκηνικού? Σε μία που ο σύζυγος έκανε χαρούλες "συμπαράστασης" και η γυναίκα ήταν έξαλλη μαζί του? Τη θυμάται κανείς? Γμτ, ξεχνάω τον τίτλο. New age bullshit αυτές οι εξομοιώσεις. pathetic, λολ
και πες, οτι δεν αντεχουν οι αντρες....και τι εγινε λοιπον?
Κι επειδη κοιμηθηκα κι εγω λιγο, διασκεδασα ομως αρκετα, εχω να αναρωτηθω το εξης: γιατι δοξαζουν τοσες γυναικες το θαυμα της γεννησης μεσα απο τις αρνητικες του πλευρες, οπως αυτη του πονου λογου χαρη? Ειναι σχεδον μαζοχιστικη οπτικη... Καπως ετσι το μεγαλυτερο θαυμα της φυσης εδωσε τον μυθο πως ο πονος της γεννας ειναι κι αυτος με τη σειρα του ο μεγαλυτερος. Ε λοιπον δεν ειναι, δεν επαληθευεται ουτε απο τις επιστημες ουτε και απο την εμπειρια... Υπαρχουν πολυ χειροτερα, ο οστικος πονος ας πουμε. Σε ενα βαρυ καταγμα η λιποθυμαει κανεις η παθαινει διασχιση και δεν αισθανεται τιποτα η εστω μεγαλο μερος του πονου.Και δεν ξερω αν εχετε δει ανδρα να παθαινει κολικο του νεφρου η ατομο οποιουδηποτε φυλου να παθαινει συστροφη εντερου ας πουμε. Ωπ, τι εγινε? Ανατριχιασαμε? Με συγχωρειτε πριγκηπεσες μου, νομιζα πως το θεμα ειχε να κανει με το σωματικο πονο ; ) Βεβαια μπορω ηδη να ακουσω επιχειρηματα απο το παρελθον: "η γεννα ομως ποναει τοσο και ειναι κατι ΚΑΛΟ... Ο,τι πιο καλο..." Μαλιστα! Τελεια. Ο,τι πρεπει για μαζοχιστικο μοντελο λοιπον η περιπτωση της γεννας! : ) In the ciiiiiiircleeeeeeee, the circleeeeee of paaaaaaaain εεεεε liiiiiiife. Γεια σου ρε Ελτον με τα ωραια σου..!
EDIT: ουτε κι εγω τα λεω για εσενα Ατζικου, ουτε και σε καποιο συγκεκριμενο ατομο που διαβαζει το θρεντ, απλως κι εμενα μου θυμισαν μια παγια σταση απο μερος του πληθυσμου πανω σε αυτο το θεμα, σταση που βρισκω... ανησυχητικη.
δεν μου αρεσει αυτη η συγκριση
αν θα αντεχαν η οχι τον πονο της γεννας
δεν φελει
γιατι ο πονος της γεννας δεν ειναι σκετος αλλα συνοδευεται απο την γεννηση του παιδιου σου
συναισθημα και προσμονη που κανενα ερευνητικο εργαλειο δεν μπορει να προσομοιωσει παραλληλα με τον πονο
αυτη η εμφαση στο εγω γεννησα εγω γενναω εσυ οχι μου προκαλει παντα νευρα. και δεν φανερωνει διαθεση επικοινωνιας.
το να στριμωχνω στη γωνια τον αλλον επειδη μια εμπειρια βιολογικα δεν μπορει να την ζησει και οχι απο κακη θελεηση
ειναι τελειως κατινιστικο για μενα
αυτα
adzik δεν τα λεω για σενα οκ.
μου βγηκαν διαβαζοντας το θεμα
Συμφωνώ με ρις και oboro. Απλά εγώ εστιάστηκα στην άλλη πλευρά, της θεατρικότητας της συμπαράστασης. Ε, κανένας δε μπορεί να μοιραστεί τον πόνο του άλλου στην πραγματικότητα. Στον πόνο είσαι μόνος. Άντρας ή γυναίκα, τον βιώνεις εσύ και τον βιώνεις ξεχωριστά, και μοναδικά. Άσε που όντως θυμίζει martyrdom, ναι, υπάρχουν και τέτοιοι χειρισμοί ανά περίπτωση βέβαια. Και φυσικά, η γέννα δεν κάνει περισσότερο μάνα μία γυναίκα απ' ό,τι ένα πιάνο στο σαλόνι κάνει εμένα πιανίστρια.
εγω που εχω θεια μαια μου εχει πει οτι πολλες γυναικες βριζουν τους αντρες τουσ οταν γεννανε: Τι μου εκανες μ@@@α... Και θα σε σκοτωσω, Και εσυ φταις για ολα και δε συμμαζευεται!!
Αααααα και κατι αλλο!!!! ελαφρως ασχετο :P Oταν ειχα παει να χτυπησει ενας πρωην μου τατουαζ τον ρωτησα οι γυναικες τι λενε, πιο πολυ ποναει το τατουαζ ή η αποτριχωση?? Και μου λεει μου λενε ότι η αποτριχωση ποναει πιο πολυ :P
Σιγα τα ωα , θα αντεχαμε ανετα:P
επειδή έτυχε να έχω κ μία αποβολή στο ιστορικό μου στο 5ο μήνα κ μου προκαλέσανε τεχνητούς πόνους, όταν άρχισαν, δν θα ξεχάσω ποτέ πόσο οδυνηροί ήταν.
ένιωθα πως μου έσκιζαν τα κόκκαλα...
σε αυτό το θέμα απάντησα για τον πόνο ξέχωρα από το γιατί υπάρχει.
δν το συνέδεσα με το θαύμα της γέννησης ενός ανθρώπου.
όσο για αυτό με τις γυναίκες που βρίζουν τον πατέρα του παιδιού που θα έρθει, τις θεωρώ ελεεινές κ ποτέ δν κατάλαβα γιατί το κάνουν.
μοιάζει σαν μη θέλησαν να αποκτήσουν παιδί...
Oboro μασ.. εγω θα σου πω μονο πωσ.. αλλιωσ ειναι να παθενεισ διασυση και κολικο νεφρου και αλλιωσ να βγαινει απο τον κολπο σου ενα μωρο 4κιλα...οπωσ και να εχει.. το να σκιζεται ζωντανη σαρκα.. ειναι πολυ επιπονο.. προσωπικα εγω ακουσα 5 γεννεσ πριν απο εμενα..φυσιολογικεσ..οσο με ειχαν στην αναμονη...και οι 5 κρατησανε ωωωωωωωωωωρεσ...
εγω πηγα με την σκεψη του φυσιολογικου τοκετου..χωρισ φαρμακα..κλπ.. και σε πληροφορω πωσ μετα απο το ακουσμα εκεινων των 5 φυσιολογικων τοκετων(και πριν των διαστολων τουσ)...
(με ειχαν στην αναμονη 8 ωρεσ βλεπεισ) ...ευχαριστουσα τον θεο και τα πνευματα ολου του κοσμου..μαζι με αυτουσ.. τον φυλακα αγγελο μου.. τον ξαδελφο.. την θεια... τον παπα.. τον πρωθυπουργο ..και οποιον μπορουσα να σκεφτω που τελικα λογο καποιων δικων μου θεματων υγειασ με πηγανε για καισαρικη με επισκληριδιο..
ο πονοσ που ακουγα ηταν τοσο φοβεροσ.. που πρωτον δεν το πιστευα.. δευτερον μου αφησε μεγαλο σοκ.. και τριτον με εκανε εμενα που ημουν διασωληνωμενη..και επρεπε να μεινω εκει που ημουν να θελω να σηκωθω να τρεξω κοντα σε ολεσ αυτεσ τισ κοπελεσ..και να τουσ δωσω ολη μου την στοργη και το κουραγιο.. ακουγοντουσαν παντωσ λεσ και θα πεθαιναν.. ηταν τρομαχτικο για εμενα τουλαχιστον..
:):P
Πολυυυ σωστη η παρατηριση σου.. οντωσ οι ουσιεσ που το ιδιο τοσωμα εκρυννει εκεινη την ωρα σε συνδιασμο με την προσμονη του μονακριβου μωρου μασ..οντωσ δεν μπορει να μπει σε ''ζυγι'' ..και να μετριθει η να συγκριθει .. εχεισ πολυ δικιο.. θε θεμα αυτο το ανοιξα μονο και μονο επειδη ηταν ενδιαφερον το πειραμα για κανεναν αλλον λογο..ετσι..ξερεισ.. σαν να μοιραζομαστε ενα στατιστικο δεδομενο..μια ερευνα..:)
εγω προσωπικα παντωσ δεν στριμωχνω τον αλλον στην γωνια μονο και μονο επειδη πχ φυσικα δεν μπορει να το ζησει ο ιδιoσ .δεν μπορει να ζησει αυτο..μπορει να ζησει αλλα..:)..θα επρεπε να ειναι πολυ κουτοσ καποιοσ που θα το κανει αυτο.. το καθε φυλλο εχει τα δικα του ..τισ δικεσ του εμπηριεσ και φυσικεσ δυνατοτητεσ..δεν ειναι συγκρισημα αυτα:)
[QUOTE=RainAndWind;220846]Ναι, ναι, χαχαα, το έχω ακούσει και με τα ίδια μου τ' αυτιά! "Ρε πούστηηηη, εσύ μου το έβαλες, έλα να μου το βγάλειιιιις". Ήμουν και μικρή σχετικά στην πρώτη μου γέννα, το είχα ακούσει και είχα φρικάρει, λολ
χαχαχαχαχαχ
ετσι που τα λετε εδω μεσα για πονους κτλ εγω θα υιοθετησω!!!
αντζελίνα....!!!!!
κοιτα..Δωρακι μασ..αν ηταν τοοοοοοοοοοοοοοσο τρομαχτικα και δεν το αντεχε ο οργνισμοσ.. η δεν αξιζε τον κοπο θα ειχαμε αφανιστει η οτυλαχιστον δεν θα καναμε παιδακια.. αλλα και αξιζει τον κοπο..και να ναι καλα και οι επιστημονεσ με την επισκληριδιο δεν νιωθεισ Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α ..σαν να εχει παει για καφε ενα πραγμα :P...και τσουπ να το θαυματακι στην αγκαλια σου...!!!
σου εύχομαι να τον βρεις κ να κάνεις πολλά, πολλά...
κ εμείς νονές!
αυτα ειναι...!ψυχουλες ρε!η ελπιδα προσωποποιημενη..
http://www.otherside.gr/wp-content/u...-babies-14.jpg
το δικο μου παιδι θα ειναι καπως ετσι!χαχα!
το καλοκαίρι που μας πέρασε, ήρθε στην οικογένεια μας ένας κούκλος ανηψιός!
γελάει συνέχεια.
δν έχω δει άλλο μωρό να κάνει έτσι!
χτυπιέται από το γέλιο.
ένα τόσο δα μικρούλι θαυματάκι.
για την αδερφή του βέβαια είναι το πρώτο υποψήφιο θύμα...
http://www.noesi.gr/files/truestory/hand-of-hope.jpg
το χερι της ελπιδας..ελπιζω να θυμαστε την ιστορια!συγκλονιστικη φωτογραφια..
όχι.
ποια ιστορία?
Ο Σάμιουηλ Αρμας, ήταν ακόμη αγέννητος όταν διαγνώστηκε πως πάσχει από δισχιδή ράχη (spina bifida) από την οποία δεν θα μπορούσε να επιζήσει, παρά μόνο αν τον χειρουργούσαν μέσα στην κοιλιά της μητέρας του.
Ο γιατρός που ανέλαβε το δύσκολο έργο ήταν ο δρ Τζόσεφ Μπρυνέ, του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Βάντερμπιλτ στο Τένεσι, με την αξιοθαύμαστη τεχνική σε αυτές του ειδικού τύπου επεμβάσεις. Κατά την διάρκεια της επέμβασης ο χειρουργός αφαίρεσε την μήτρα με καισαρική κι έκανε μία μικρή τομή για να μπορέσει να εγχειρήσει τον μικρό Σάμιουηλ.
Το χειρουργείο πλησίαζε στο τέλος του όταν συνέβει το "θαύμα": το βρέφος έβγαλε το μικροσκοπικό, αλλά πλήρως σχηματισμένο χεράκι του μέσα από την τομή και γαντζώθηκε από το δάχτυλο του έκπληκτου γιατρού.
" Βίωσα την πιο συγκλονιστική στιγμή της ζωής μου, όταν ένιωσα το χεράκι του Σάμιουελ να σφίγγει δυνατά το δάχτυλο μου! Ηταν σαν να έδειχνε ευγνωμοσύνη που του χάρισα το δώρο της ζωής", είχε δηλώσει ο διάσημος χειρουργός.
Παρών στην αίθουσα ήταν και ο φωτορεπόρτερ της εφημερίδας USA Today, Μάικλ Γκλάνσυ, ο οποίος είχε εξασφαλίσει ειδική άδεια για να απαθανατίσει την σπάνια επέμβαση. Ο φακός του πρόλαβε και συνέλαβε το γεγονός με απόλυτη καθαρότητα και για τα επόμενα χρόνια το "χέρι της ελπίδας" θα έδινε δύναμη και κουράγιο σε εκατοντάδες ανθρώπους!
πηγη:pylestv
α-να-τρι-χια-σα....
φοβερό!