Originally Posted by
nick_psych
Tζιμ,
Άλλο να σου εχει περασει απο το μυαλο, να ειναι δηλαδη προιον λογικης σκεψης και αλλο να εχεις νιωσει επιθυμια συνευρεσης με ανδρα. Φυσικα αφου φοβασαι οτι σου αρεσουν οι αντρες, θα σκεφτεσαι να δοκιμασεις. Αν το θελεις καν'το. Εγω ειμαι αντιθετος βεβαια. Μπορει να στεναχωρεθεις πολυ μετα, ακομα και αν καταλαβεις οτι δε σου αρεσει. Ασε που εισαι τοσο ενοχικος, που αν βρεις κοπελα θα σκεφτεσαι οτι εισαι ''χαλασμενος'' και οτι δεν της αξιζεις. Για μενα αν εχεις καταληξει οτι θες να το κανεις, καν΄το οταν θα εισαι πιο ισορροπημενος ψυχολογικα και πιο ανεμελος ως προς τη σεξουαλικη σου ταυτοτητα(για την οποια η γνωμη μου ειναι πως δεν εχει κανενα θεμα).
Φυσικα και δε σημαινει οτι πρεπει να σου αρεσουν ολα στο σεξ.. Εγω δηλαδη που μου ερχοταν να ξερασω με μια κοπελα επειδη εχωνε τη γλωσσαρα μεχρι το λαρυγγι πρεπει να αρχισω να αναρωτιεμαι; Σε ενα ζευγαρι το φιλι ''μαθαινεται''. Σε μια κατασταση οπως η δικη σου, τα αισθητηρια που δινουν ηδονη μπλοκαρονται. Δεν ειναι δα και τοσο ευκολη υποθεση το σεξ. Το να εισαι γυμνος/γυμνη με καποιον/καποια ειναι δυσκολο ειδικα στις αρχες. Και ειδικα οταν εισαι απειρος, που δεν εχεις συνηθισει καν να σε αγγιζουν. Τρελες καυλες ειναι αυτο που ψαχνει ολος ο κοσμος..Σπανια τις βρισκουν..Μην τα ψαχνεις τοσο και τα αναλυεις. Εισαι ψυχαναγκαστικος πολυ στις σκεψεις σου. Ψαξε καλυτερα το θεμα που σου εχω προτεινει. Θα βρεις ανακουφιση. Εχει και φορουμ, με ανθρωπους με τις ιδιες αγωνιες.
Ο ερωτας ειναι πολυ ομορφος..Μην υποφερεις γι'αυτον. Να αισθανεσαι καλα με αυτον.