Bi ή gay? Και άλλα προβήματα. Βοήθεια!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

tzimani το θεωρείς λογικό να γράφτηκε ο Αλέξανδρος εδώ το 2013 για να περιμένει πότε θα εμφανιστείς εσύ που είσαι γνωστός του να σου την πει, ή ότι μπορεί ο οποιοσδήποτε να καταλάβει ποιός είσαι στην πραγματική ζωή από αυτά που γράφεις; Πραγματικά στις τελευταίες 2-3 σελίδες παραλογίζεσαι σε κάποια από αυτά που λες, δεν ξέρω αν είναι επειδή ανοίχτηκες πιο πολύ ή επειδή αισθάνθηκες πιο άνετα στο φόρουμ και έγινες πιο συγκεκριμένος ή αν τον τελευταίο καιρό κάτι σε πίεσε περισσότερο...

Γιατρό πότε θα πας; Μην διστάσεις να του πεις αυτά που μας λες κι εμάς εδώ.

---

Συμβαίνουν διάφορα ναι. Κυρίως μοναξιά και απραξία. Έχω άτομα που παντρεύτηκαν και έχουν παιδιά κι εγώ είμαι ακόμα στο παιδικό μου δωμάτιο. Συνειδητοποιώ πως εισπράττω ειρωνία από το περιβάλλον χρόνια τώρα και ίσως όχι άδικα. Ενώ θεωρούσα τον εαυτό μου έξυπνο, τελικά ίσως δεν είμαι και τόσο. Τώρα αν αυτό μου συμβαίνει επειδή όντος έχω ψυχολογικά τι να πω. Ο χρόνος ξέρω ότι περνάει κι εγώ δεν έχω χρόνο για τέτοιες χαζομάρες. Ένας φίλος λέει έπαθες ψυχωτικό επεισόδιο όταν του είπα πως καταλαβαίνω τι εννοούσες τόσα χρόνια όπως μου μιλούσες....

Με τον Αλέξανδρο νευρίασα γιατί νομίζει ότι πέτυχε διάνα το παίζει έξυπνος.

Συγγνώμη που θα στο πω, αλλά οι φίλοι σου άθελά τους σε μπερδεύουν χειρότερα με το να βγάζουν διαγνώσεις, να σου κολλάνε ταμπέλες και να λένε ανυπόστατα πράγματα.
"Το έχεις κάψει και μειώθηκε το IQ", "έπαθες ψυχωτικό επεισόδιο" και βλακείες. Είναι ψυχολόγοι/ψυχίατροι οι φίλοι σου; Κι ακόμα κι αν είναι δεν το έχουνε ακούσει ότι διαγνώσεις στο φτερό δεν γίνονται και ότι οι σοβαροί επιστήμονες τους "ασθενείς" του περιβάλλοντός τους τους παραπέμπουν σε άλλους γιατρούς ώστε να μην επηρεάζεται η κρίση τους;

Ένα γενικότερο σχόλιο είναι αυτό που σου είπα και πιο πριν, ότι τα υπεραναλύεις και πανικοβάλλεσαι κι αδρανείς. Σκέφτεσαι "Αν είμαι bi θα με αποδεχθεί μία κοπέλα να κάνουμε οικογένεια;" ας πούμε και "όλοι οι γύρω μου έχουν κάνει παιδιά κι εγώ είμαι στο παιδικό μου δωμάτιο" . Μα τα πράγματα δεν γίνονται ποτέ αυτομάτως. Έχεις βγει να γνωρίσεις κοπέλες ας πούμε, να υπάρξει κάποια έλξη με μία, ίσως να κάνεις σχέση, μετά να δεις αν τα πάτε καλά κι αν αργότερα θα ταιριάζατε και θα τα βρίσκατε για οικογένεια; Όχι! Κάθεσαι και προβληματίζεσαι για πολύ θεωρητικές και μακρινές καταστάσεις χωρίς να κάνεις ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Οπότε μένεις στο μηδέν,δεν προχωράς καν στο +1 και αναρωτιέσαι τι θα γίνει στο +99. Φτάσε έστω στο +60 και μετά προβληματίσου, αλλά τώρα τι νόημα έχει εδώ που είσαι...;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Συγγνώμη που θα στο πω, αλλά οι φίλοι σου άθελά τους σε μπερδεύουν χειρότερα με το να βγάζουν διαγνώσεις, να σου κολλάνε ταμπέλες και να λένε ανυπόστατα πράγματα.
"Το έχεις κάψει και μειώθηκε το IQ", "έπαθες ψυχωτικό επεισόδιο" και βλακείες. Είναι ψυχολόγοι/ψυχίατροι οι φίλοι σου; Κι ακόμα κι αν είναι δεν το έχουνε ακούσει ότι διαγνώσεις στο φτερό δεν γίνονται και ότι οι σοβαροί επιστήμονες τους "ασθενείς" του περιβάλλοντός τους τους παραπέμπουν σε άλλους γιατρούς ώστε να μην επηρεάζεται η κρίση τους;

Ένα γενικότερο σχόλιο είναι αυτό που σου είπα και πιο πριν, ότι τα υπεραναλύεις και πανικοβάλλεσαι κι αδρανείς. Σκέφτεσαι "Αν είμαι bi θα με αποδεχθεί μία κοπέλα να κάνουμε οικογένεια;" ας πούμε και "όλοι οι γύρω μου έχουν κάνει παιδιά κι εγώ είμαι στο παιδικό μου δωμάτιο" . Μα τα πράγματα δεν γίνονται ποτέ αυτομάτως. Έχεις βγει να γνωρίσεις κοπέλες ας πούμε, να υπάρξει κάποια έλξη με μία, ίσως να κάνεις σχέση, μετά να δεις αν τα πάτε καλά κι αν αργότερα θα ταιριάζατε και θα τα βρίσκατε για οικογένεια; Όχι! Κάθεσαι και προβληματίζεσαι για πολύ θεωρητικές και μακρινές καταστάσεις χωρίς να κάνεις ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Οπότε μένεις στο μηδέν,δεν προχωράς καν στο +1 και αναρωτιέσαι τι θα γίνει στο +99. Φτάσε έστω στο +60 και μετά προβληματίσου, αλλά τώρα τι νόημα έχει εδώ που είσαι...;

---

Οι υπόλοιποι δεν εννοούν αυτό που λένε. Συνήθως μιλάνε σαν να απαντώ εγώ στον εαυτό μου. Το ίδιο έκανε κι ο Αλέξανδρος. Συγκεκριμένα όταν βρίσκομαι σε κρίση υστερίας όπως τον τελευταίο καιρό το κάνουν πιο έντονα. Πχ ήμουν στην κυριολεξία κρεμασμένος στο Google να ψάχνω αντί να ρωτήσω ειδικό και άρχισαν να πετάνε έτσι διαγνώσεις. Αυτό λαμβάνω εγώ.

Προσπαθώ να γνωρίζω γυναίκες αλλά πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού βρίσκεται η φωνή που λέει, είσαι γκέι δεν τις θέλεις πραγματικά.

Το κυριότερο πρόβλημα είναι πως όσο γίνονται αυτά ο χρόνος περνάει από πιο σοβαρές υποχρεώσεις. Πολύ πιο σοβαρές. Δεν μπορώ να γίνομαι φόρτωμα στους γονείς και να κάνω κακό στον εαυτό μου και επαγγελματικά επειδή δεν μπορώ να διαχειριστώ τα ψυχικά μου θέματα. Και ερωτικά.

Όλο αυτό το μπέρδεμα με έχει αφήσει να πιστεύω πως απλά είμαι τεμπέλης και ανώριμος και βρίσκω δικαιολογίες για να αράζω.

Όταν δε τα εκμυστηρεύτηκα αυτά σε γνωστό μου άτομο (γιατί στο εξωτερικό αυτά γιγαντώθηκαν μέσα μου) τότε μου είπε πως είμαι τρελός και ψυχωτικός.

Ενώ στην ουσία εκεί που πήγα ήξεραν ακριβώς τι να πουν για να νιώσω εγώ έτσι.

Μια ζωή τέτοια για τόσα χρόνια που κολλάει το μυαλό ενώ ταυτόχρονα ξέρει ότι φέρεται ανόητα τι εντύπωση νομίζεις ότι αφήνει;;;

Και σε εμένα τον ίδιο.

Έχω φερθεί ανώριμα και εγωιστικά και αυτή είναι η ουσία. Όχι αν είμαι εγώ γκέι.

Κάποτε είχα μια παραλίγο (δηλαδή διείσδυση για 30 δευτερόλεπτα χωρίς ολοκλήρωση) επαφή με μια κοπέλα από όπου κατάγεται η μάνα μου και τώρα ακούω σποντες ότι έχω ξέρω γω παιδί και το έχω παρατήσει. Το λέω και με λένε παρανοικο.

Ενώ όπως αυτή έτσι και η επίσημη ας πούμε πρώην μου ήταν και οι δύο βαλτες γιατί αφού η κοινωνία με υποπτεύεται από χρόνια για ποοστη και ανεύθυνο και επιπόλαιο και κρεμασμένο οικονομικά στους γονείς, δεν θα καθοντουσαν όντος να μείνουν έγκυες. Ούτε πιστεύω ότι δύναται να σε δει ερωτικά μια γυναίκα ενώ έχει αμφιβολίες για την σεξουαλικότητα σου. Εσύ ερωτεύτηκες πολλές φορές τον χάρη Ρώμα?

Όλα αυτά στα λέω ενώ οι γυναίκες ερωτικά δεν με αφήνουν αδιάφορο. Αλλά μετά από ότι έχει γίνει ποια θα με εμπιστευτεί όταν όλα τα έχουν στημένα;;;

Εχω μια κορακλα που την εξασφαλισα ειναι 20 χρονων κι εχει ενα σπιτι κι ενα μαγαζι αυτη νομιζε οτι ημουν πλουσιοσ γι αυτο γιναν ολα αυτα ειδε οτι δουλευω απο 13 χρονων κι ειμαστε ενταξει απο εκει κ περα δε χρωσταω λογαριασμο σε κανενα αυτα

Ο εν οιδα ουδεν οιδα ειναι ο γαμπροσ μου ελεγε τα λεφτα οτι ειναι κλεμμενα εγω εχω ενα σπιτι κι ενα αυτοκινητο

Η γυναικα μου με παρατησε γτ δεν ειχα λεφτα ξεκινησα να δουλευω πριν 20 χρονια συνολο εβγαλα 100 χιλιαρικα και τα πηρε ολα το παιδι ακομα δινω οτι μπορω τουσ τα τρωνε οι γυναικεσ τουσ τουσ αλλουσ εγω δεν εχω γυναικα και βγαζω ευρω απο το πουθενα

Δεν υπάρχει διέξοδος από όλο αυτό.

Δε μπορώ να σκεφτομαι συνέχεια παρανοϊκά πράγματα και να πηγαίνω τα πράγματα στα άκρα

Σε καθε οικογενεια 700 τρωει ο μπαμπασ 700 η μαμα και 500 το παιδι συνολο 2000 δεν τουσ φτανουν τοσο αχρηστοι ειναι ολοι εγω ετσι κι εβγαζα 2000 θα ειχα κλαμπ στην παραλιακη αυτα

Εγώ γενικώς είμαι και συγκροτημένο και λογικό άτομο. Με κάποια ελαττώματα. Στο τέλος πάντα η λογική επικρατεί όμως. Θέλουν να μου πουν ότι είμαι τεμπέλης και ανεπροκοπος. Ενώ εγώ ξέρω ότι δεν είναι έτσι. Άσε στην άκρη σεξουαλικά θέματα. Αυτά λύνονται. Μιλάω για θέματα ζωτικά όπως η εργασία. Τι έχει φταίξει με εμένα? Μήπως όντος δεν μου αρέσει να εργάζομαι?? Δεν ισχύει. Οι νέοι άνθρωποι έχουμε ενέργεια και θέληση για ζωή. Δε στερουμαι βασικής λογικής για να μην γνωρίζω τις υποχρεώσεις μου στον εαυτό και την κοινωνία. Αυτό νομίζω είναι προφανές. Οπότε τι άλλο συμβαίνει? Γιατί κάθομαι σε μια κατάσταση που ξέρω ότι δεν οδηγεί πουθενά?

Μήπως είμαι σχιζοφρενής?? Μήπως γεννήθηκα έτσι?

Καλα εγω στα ειπα απο εκει κ περα ευθυνη δε φερω

Θα μπορουσα να σε εχω με τισ ωρεσ να μιλασ αλλα σασ βαρεθηκα ολουσ ρωτα την ναταλια την κορη μου κι οτι σου πει περασε πανεπιστημιο ετσι για να ξερεισ οτι σου πει για να μη λεσ μαλακιεσ γτ σασ βαρεθηκα σασ χορευω χρονια αλλα τωρα βαρεθηκα

Έχω δημιουργήσει ένα τέρας που με κατατρώει και δεν ξέρω πού θα καταλήξει η δουλειά....

σιγα το μυστηριο ξερεις ποσους γκει εχω γνωρισει λιγο πολυ το σεναριο ιδιο ειναι απλα επειδη δε με φοηθαει σχεδον κανενας να το προσδιορισω το ΧΟΝΤΡΟκοψα ετσι πχ οσο περναει η ωρα μου θυμιζεις ολο και περισσοτερο αυτον που ηξερα που η διαφορα μας ηταν οτι εγω ειμουν συγκρατημενος εστω και φαινομενικα ενω αυτος καθολου η συμπεριφορα του μου φαινοταν πολυ επιθετικη χωρις να τον πειραξει καπιος