Originally Posted by
Κύκνος
"Οι ευαίσθητοι αμύνονται
στη ζωή κι αργούν
κι η λαχτάρα τους συνήθισε
να πατάει το φρένο...
Οι ευαίσθητοι παθαίνουνε
και παρανοούν
λες κι ο κόσμος το κανόνισε
να γλιτώνει ο λύκος...
Μα εγώ μιλάω για δύναμη,
της αγάπης ισοδύναμη
και ζητάω προτεραιότητα,
φύση, θέση κι ιδιότητα...
Εγώ μιλάω για δύναμη,
της ελπίδας ισοδύναμη
και γυρνάω στην αθωότητα,
στην παλιά μου την ταυτότητα..."
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει και για μένα ελπίδα, αναρωτιέμαι αν έχω δύναμη κι αν μπορώ να βρω θέση σ' αυτό τον κόσμο ή αν δεν είναι για μένα...