Τι σκέφτεστε;

Quote:

---

Originally Posted by kaneis

τελικά όμως πόσο καλό θα κάνει σε κάποιον να βγει έξω μόνος του όταν γύρω του θα βλέπει ανθρώπους με παρέες; πόσες φορές έχω ντυθεί, έχω ξεκινήσει με το αμάξι για να πάω εξω μόνος μου και τελικά γύρισα πίσω. γιατί λέω από το να πηγαινω σε μέρη που πηγαινα παλιά με την κοπέλα μου και από το να βλέπω γύρω μου χαρούμενες φάτσες, καλύτερα σπίτι. Και το να πας διακοπες μόνος σου το θεωρω ακόμα χειροτερο. Πιο πολύ κταθλιψη θα σου προσφέρει παρά ξενοιασιά. Και ναι το καλοκαιρι είναι μία ζόρικη εποχή για πολλούς. Τον χειμωνα κρύβεις τη μοναξιά σου στα σκοταδια αφού νυχτωνει νωρις. Ξεγελάς τον εαυτο σου οτι είναι και αλλοι μοναχικοί αφού δεν κυλοφορούν πολλοι εξω. Ανακουφίζεται η ψηχή σου γιατί βλέπεις οτι ο μουντός καιρός συμπαραστέκεται στο μαύρο της ζωής σου.

---

Πόσο συμφωνώ σε όλα όσα λες!!

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Καλησπέρα σε όλους :)

---

Καλησπέρα!! :)

Σκέφτομαι ότι παλιά είχαμε και έναν άνθρωπο να πούμε μια κουβέντα, να πούμε τη βλακεία μας, να περάσουμε ευχάριστα την ώρα μας στο χαζο-ιντερνετ. Τώρα πάνε κι αυτοί, σκορπίσανε. Η απόλυτη σιωπή, το απόλυτο σκοτάδι. Θυμάμαι ακόμη τη διαδικτυακή μου φίλη. Ακούω το τραγούδι που μου είχε στείλει. Όπου κι αν είναι, να είναι καλά. Μου κρατούσε όμορφη συντροφιά, είχαμε πει πολλά. Είχε πει θα μου στείλει γράμμα. Ακόμη το περιμένω...

Και τώρα ώρα για κλάμα... :'( Συγκινήθηκα που άκουσα το τραγούδι, που διαβάζω το ποστ, που τη θυμήθηκα.

"Θα φύγει κι αυτό
θα δεις θα περάσει
σαν καράβι μικρό
που λιμάνι θα πιάσει"...

Αναρωτιέμαι γιατί μερικοί άντρες χτυπάνε τις γυναίκες τους, με αποτέλεσμα κάποιες φορές αυτές οι γυναίκες να εκτιμούν υπέρ του δέοντος όποιον δεν τις χτυπάει...

Τις χτυπανε γτ ξερουν οτι τους παιρνει να το κανουν. Αν ηξεραν οτι θα υποστουν καποιες συνεπειες μαλλον δε θα το καναν. Δραση-αντιδραση που λεει και ο Νευτων...

παιδια ειναι κ μερικεσ που τα θελουνεοχι το αξιζουνε το θελουνε ετσι γουσταρουνε

Παντελη εισαι ακυρος εδω . . .
Αλλο μερικες θελουν λιγη βια , σαν παιχνιδι αλλα ελεγχομενη στο κρεβατι , και αλλο ξυλο.
Και ουσιαστικα αυτο δεν εινια βια , ειναι παιχνιδι. Την βια καμμια δεν την θελει , και εννοειται πως δεν το αξιζει

Διαβαζω ενα βιβλιο για ενα θεμα που θελω να μαθω και η εντυπωση μου αποτυπωνεται σε αυτη τη φωτογραφια , μετα απο το ξενυχτι που τραβηξα:

http://s12.postimg.org/mll26vqq5/How_to_draw_an_owl.jpg
image hosting software

Καλημέρα σε όλουςςς :)

http://www.comedylab.gr/video/1415/1...83%CE%B5%CE%BE

σκέψεις... σκέψεις...σκέψεις....

Αν εγραφα ολα αυτα που σκεφτομαι... θα χρειαζοταν και δευτερο φορουμ

σκεφτομαι πως επιτελους βρηκα τον ανθρωπο μου βρηκα επιτελους εναν σωστο :-)

οι καθηγητές είναι χαζοι, πολύ χαζοιιιιιιι, υπέρχαζοιιιιιιιιιι, χάζιστοιιιιι

Quote:

---

Originally Posted by kaneis

τελικά όμως πόσο καλό θα κάνει σε κάποιον να βγει έξω μόνος του όταν γύρω του θα βλέπει ανθρώπους με παρέες; πόσες φορές έχω ντυθεί, έχω ξεκινήσει με το αμάξι για να πάω εξω μόνος μου και τελικά γύρισα πίσω. γιατί λέω από το να πηγαινω σε μέρη που πηγαινα παλιά με την κοπέλα μου και από το να βλέπω γύρω μου χαρούμενες φάτσες, καλύτερα σπίτι. Και το να πας διακοπες μόνος σου το θεωρω ακόμα χειροτερο. Πιο πολύ κταθλιψη θα σου προσφέρει παρά ξενοιασιά. Και ναι το καλοκαιρι είναι μία ζόρικη εποχή για πολλούς. Τον χειμωνα κρύβεις τη μοναξιά σου στα σκοταδια αφού νυχτωνει νωρις. Ξεγελάς τον εαυτο σου οτι είναι και αλλοι μοναχικοί αφού δεν κυλοφορούν πολλοι εξω. Ανακουφίζεται η ψηχή σου γιατί βλέπεις οτι ο μουντός καιρός συμπαραστέκεται στο μαύρο της ζωής σου.

---

Κοίτα, το πόσο καλά θα περάσουμε οπουδήποτε (είτε μόνοι είτε με παρέα) έχει να κάνει με το πώς διαχειριζόμαστε το συναίσθημα, αλλά και με τις πεποιθήσεις μας. Συμφωνώ ότι υπάρχουν στιγμές που το συναίσθημα μας κατακλύζει... αλλά το αν θα μείνουν 'στιγμές' ή αν θα καθορίσουν τη ζωή μας και θα μείνουμε μέσα στη δυστυχία, είναι θέμα στάσης κι απόφασης. Προσωπικά δεν βλέπω τη ζωή σαν 'μαύρο', αλλά σαν κίνηση. Ναι εννοείται ότι κάποιες φορές με πιάνει στενοχώρια αν τυχόν δω κάτι που θα μου θυμίσει μια προηγούμενη ευτυχισμένη στιγμή. Αλλά, τα καλύτερα έρχονται, δεν είναι πίσω. Και οι άλλοι.... αν τους παρατηρήσουμε σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, κάποιοι θα είναι χαρούμενοι κάποιοι θα είναι μοναχικοί. Αν πάλι μελετήσουμε έναν άνθρωπο διαχρονικά, θα δούμε διάφορες εναλλαγές στη ζωή του, από τη χαρά στη λύπη, από τη μοναξιά στη συντροφικότητα. Ρόδα είναι και γυρίζει λοιπόν. Κι επιπλέον, έχουμε πάντα τη βούληση και την επιλογή. Η 'μαυρίλα' κι η απογοήτευση δεν βοηθούν, αντίθετα μπλοκάρουν κι εμάς και την 'τύχη' μας.

Για μένα πάντως, δεν είναι ακριβώς 'ξενοιασιά' οι διακοπές μόνη. Είναι πολλά περισσότερα. Υπενθύμιση δυνάμεων και δυνατοτήτων, χαλάρωση, ανασυγκρότηση, κίνητρο κλπ. Δεν έχω πάει πολλές φορές διακοπές μόνη σε σύγκριση με όσες έχω πάει με παρέα σύντροφο ή φίλους. Αλλά ενώ σε κάποιες περιπτώσεις με την παρέα ή με σύντροφο έχουμε γίνει μαλλιά κουβάρια και φτάνεις να πεις 'την ώρα και τη στιγμή'... :p , από τις λίγες μοναχικές διακοπές έχω να θυμάμαι τα καλύτερα. Εντάξει, είναι γεγονός ότι με τον σύντροφο απολαμβάνω αλλιώς τα τριήμερα... Αλλά, αν δεν είχα κινηθεί όσο ήμουν μόνη, δεν θα τον είχα καν γνωρίσει :) :)