Ουφ! Λοιπόν είναι πρωί, 8 η ώρα. Οργάνωσα έτσι το χρόνο μου ώστε να πάω σήμερα στην εφορία. Τελικά όμως βρήκα το χαρτί που έπρεπε και δεν θα πάω τελικά. Οπότε τι κάνουν τώρα μέχρι να περάσει η ώρα μέχρι τις 9.30; Σιγά το πρόβλημα θα μου πεις. Κι όμως με κάτι τέτοια προβληματίζομαι συνεχώς. Πώς θα περάσει η ώρα μέχρι τότε; Αυτός ο κενός χρόνος με σκοτώνει. Κυρίως γιατί στο ενδιάμεσο δεν κάνω άλλο από το να καπνίζω. Καμιά ψιλοδουλίτσα μες στο σπίτι; Ίσως...Αλλά τα τσιγάρα πώς σταματάνε; Που με κάνουνε και χάλια. Με ζαλίζουν, με πιάνει το στομάχι μου και τα τοιαύτα.Νιώθω ότι έχω παρέα μαζί σας παιδιά. Την χρειάζομαι τόσο...Ίσως γιατί δεν έχω κάποια ουσιαστική σχέση στη ζωή μου. Λοιπόν ο χρόνος...Πώς περνάει; Έχει κανείς σας παρόμοιο πρόβλημα;ίσως αυτό πάλι μου συμβαίνει γιατί δεν μου αρέσει τίποτα από τη ζωή μου. Εκείνο τον κενό χρόνο συνειδητοποιώ πως δεν μου αρέσει τόσο ούτε αυτό που έκανα πριν ούτε αυτό που θα κάνω μετά. Μάλλον όμως πρέπει να είμαστε ευγνώμονες γι' αυτά που έχουμε γιατί κι αυτά θα μπορούσαν να μην υπάρχουν. Θα μου πείτε θέτω θέματα και τα λύνω. Χαίρομαι όμως που τα μοιράζομαι μαζί σας.
