Άλλη μια μέρα που νιώθω άγχος... Κουράστηκα...
Printable View
Άλλη μια μέρα που νιώθω άγχος... Κουράστηκα...
Ναι, κανονικά το βράδυ και κάποιες φορές και μεσημέρι...
Σκέφτομαι μήπως πρέπει απ' την καινούρια χρονιά να κάνω εξετάσεις αίματος...
Κατάλαβα, πολύ ενδιαφέρον! Μπράβο που έχεις την ψυχραιμία ν' ασχοληθείς με κάτι τέτοιο, καθώς και την ευαισθησία να βοηθήσεις τους άλλους...
Τι κάνατε την τελευταία φορά;
Aν έχεις πολύ καιρό να κάνεις. Και γω το σκέφτομαι αλλά είχα κάνει πριν 1,5 μήνα οπότε δεν πιστεύω να δείξει τίποτα.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Λίγη θέληση ήθελε και να πάω λίγο κόντρα στον φόβο. Το καλό είναι ότι ανταλλάξαμε και τηλέφωνα. Μπορεί να κάνω χτίσω κάνα δυο φιλίες από κει, πράγμα το οποίο γενικά μου λείπει. Πέρασα γενικά καλά. Το επόμενο βήμα είναι ίσως να βγούμε για κανένα καφέ. Σιγά, σιγά, όμως, όλα θέλουν τον χρόνο τους, θα δείξει.
Αισθάνομαι λίγο καλύτερα σε σχέση με δύο μήνες πριν.
Μπορώ να πω, πως ίσως έστω κ για λίγο ένιωσα μια αισιοδοξία σχετικά με το μέλλον μου, χωρίς να έχει γίνει τίποτα.
Μωρέ λες; Μετά από σχεδόν δύο χρόνια να αρχίσει μια βελτίωση;έστω μικρή;
Λοιπόν μετά από αρκετό καιρό και πριν μερικές ώρες είχα μια μικρή κρίση πανικού ενώ περπατούσα, με ταχυπαλμία και έκτακτες συστολές. Για λίγο τα είδα όλα. Κάτι σκέψεις που έκανα την πυροδότησαν. Ζήτησα λίγο νερό από μια καφετέρια και οι παλμοί άρχισαν λίγο να μειώνονται. Το διαχειρίστηκα καλύτερα με βρήκε στο δρόμο η γυναίκα μου και μου έφερε stedon χαχαχα, ένιωθα καλύτερα και έτσι δίστασα να πάρω αλλά τελικά πήρα λίγο. Πήρα και την ψυχίατρό μου τηλέφωνο. Τώρα νιώθω καλά. Δεν κάλεσα ασθενοφόρο αυτήν την φορά. Γιούχου.
γιούχου.
τώρα να το γειώσω λίγο - τί πιο σύνηθες- αλλά βλέπω μια σειρά που λέγεται "στοργή" και ένας από τους ήρωες πάσχει απο κρίσεις πανικού.
εγώ αισθάνομαι αβοήθητη και αδικημένη.
Από νέτφλιξ? Ξένη? Γιατί αισθάνεσαι έτσι user?
όχι στο σκάι κάθε παρασκευή την έχει, ελληνική σειρά, την έχουν και στο σάιτ. με κεντρικό πρόσωπο μια ψυχιατρο και τους ασθενείς της στο σενάριο/πλοκή.
γιατί είναι ο καιρός τους. μάλλον.
Νιώθω τρομερά αδύναμη... Κάτι τέτοιες μέρες ανυπομονώ να φτάσω στην ηλικία της εμμηνόπαυσης...
Αισθάνομαι αγχωμενος όπως πάντα, αλλά σήμερα δεν έπεσα ψυχολογικά πολύ.
Αισθάνομαι έτοιμος να γραφτώ στο γυμναστήριο, αλλά ν πηγαίνω ώρες που δεν έχει κόσμο.
Είναι μια αρχή και αυτό.
Αισθάνομαι αγχομενος, κάθε μέρα είμαι και θα είμαι μέχρι να τελειώσει η πιστοποίηση, έκλεισα και ραντεβού σε ψυχίατρο.
Αισθάνομαι θλίψη.
κύκνε κι εγώ, για άλλους λόγους. αν και η μετάβαση είναι μανίκι. γενικότερα χαίρομαι που γερνάω.
Εγώ είμαι λίγο μπερδεμένη, δεν είμαι σίγουρη αν χαίρομαι που γερνάω κι αυτό γιατί δεν κατάφερα τίποτα σημαντικό στη ζωή μου, τίποτα απ' ότι ήθελα πολύ δεν έγινε πραγματικότητα κι αυτό με πικραίνει αλλά στο θέμα της περιόδου ανυπομονώ να ξεμπερδεύω, έτσι κι αλλιώς το έχω χάσει το τρένο για τη δημιουργία οικογένειας...
Αισθανομαι ανυπομονη να γινω καλά. Κουραστηκα.
α ναι. εξ άλλου ζούμε σε μια εποχή που το γήρας είναι απλά μια ηλικία, αν έχεις την δυνατότητα να φροντίσεις τον εαυτό σου ποιοτικά. -όχι λεφτά απαραίτητα-
χαίρομαι που γερνάω γιατί γενικότερα βαριέμαι που ζω μια ζωή :rolleyes:
καλα ειμαι, εχω πεισει τον εαυτο μου οτι ειμαι καλα ......εισαι τοσο καλα οσο πιστευεις οτι εισαι......πινω εναν καφε , ισως και δυο , δεν εργαζομαι πλεον , καθομαι λιγο στον υπολογιστη , .......και λιγο τηλειοραση , εχω OTETV........και αν μουρθη νυστα , κοιμαμαι.....ξεχνω την κτθλιψη .......δεν ειναι τεραστιο προβλημα .........ειχε πει καποιος οτι ' μην πιστευετε την δυστυχια κανενος , απαξ και μπορει και κοιμαται΄θα συμφωνησω ......
δεν στολισουμε φετος δεντρο, λογω του θανατου του πατερα μου, κι ειχα μια σκασιλα ........για το δεντρο, οχι τον πατερα μου, μα κι αυτος το τερματισε το κοντερ , 95 πεθανε .....αλλα ταχε 400, ασχολειτο μανιωδως με τον η/υ , αριστη μνημη, κρατουσε το μυαλο του συνεχως απασχολημενο, δεν φαινοταν για 95 , 77-78 τον εκανες , ουτε ασπρες τριχες , ουτε γκριζες ουτε καραφλα ......
Η (κατά)θλίψη των Χριστουγέννων με χτύπησε νωρίτερα!!
Καπου διαβασα ενα ωραιο που με εκφραζει απόλυτα "Αντε να μας πιασει η καταθλιψη των Χριστουγέννων γιατι την αλλη την βαρέθηκα!"
ελα βρε Κατιαχ, μια ιδεα ειναι τα Χριτουγεννα , μην γινεσαι ψυχαναγκαστικη , δεν πρεπει ντε και καλα να περασεις καλυτερα , αν το παμε ετσι, εχουμε την κτθλψη του Πασχα και την κτθλψη του καλοκαιριου, πολλες καταθλιψεις βρε κοριτσι, παρτο αλλιως .......
Το ποστ σου με έκανε να σκεφτώ πόση μελαγχολία με έπιανε κατά διαστήματα και καλοκαίρια και χειμώνες κι όλο το συνέδεα με καταστάσεις/ανθρώπους που με πλήγωναν. Πάντα είχα κάτι να με στεναχωρεί.
Μετά το είδα αλλιώς. Όποτε και να'ναι, αν είσαι καλά, ούτε ευθύνες θα ρίξεις ούτε θα σε αφήσεις να πέσεις ούτε θα στεναχωριέσαι τόσο. Μια ιδέα είναι.
οντως , δεν ειναι παντα ευκολο, εγω τοχω συνηθισει........
Αισθανομαι καλά
Αισθάνομαι άγχος και έχω πονοκέφαλο.
Και κούραση που δεν εξηγείται γιατί δεν έκανα τίποτα όλη μέρα.
Έχω πάρα πολλά νεύρα. Πηγαίνω ταχυδρομείο να παραλάβω κάτι, το ταχυδρομείο είναι το δεύτερο ποιο αγχωτικό μετά την λαϊκή, αν και την τελευταία φορά στην λαϊκή τα κατάφερα άψογα, παρά την αστάθεια που έχω ακόμη. Γυρίζω πίσω από το ταχυδρομείο γιατί τα νούμερα προχωράνε σαν χελώνες ελλάς το μεγαλείο σου. Δεν έχουν υπαλλήλους. Κόψανε και το απογευματινό ωράριο. Ξεφτίλα. Ξαναπάω στο ταχυδρομείο έρχεται η σειρά μου. Και μου ζητάει ταυτότητα. Δεν είχα ταυτότητα. Λέω γνωρίζω απ έξω τον αριθμό της ταυτότητας. Τίποτα. Να ξανάρθετε. Πώς κρατήθηκα και δεν τα έσπασα όλα εκεί μέσα. Βέβαια ο κάδος με τα γράμματα έξω έφαγε μια γερή...Το μόνο καλό ότι ξέχασα για ένα διάστημα την αστάθεια.
Ε ρε hulk που χρειάζονται μερικοί. Αν δεν υπήρχαν συνέπειες θα έβαζα το χέρι μου από μέσα θα της έπιανα τα μαλλιά και θα της έτριβα την μούρη στην τζαμαριά και μετά θα της κοπανούσα την μούρη στον πάγκο, χαχαχα
Φυσικά δεν θα πάω ξανά στο ταχυδρομείο θα πάει κάποιος άλλος.
ώπα αλλά είχε δίκιο. και πού ήξερε ποιός είσαι; κι εγώ δηλαδή αν ξέρω τον αριθμό μιας άλλης θα μπορώ να της πάρω την αλληλογραφία; κάποιο άλλο χαρτί εκτός από το ειδοποιητήριο ίσως να έκανε δουλίτσα. εγώ δεν μπορώ ούτε τα σούπερ μάρκετ ούτε τις στάσεις των λεωφορείων ούτε τις ουρές στα ταμεία. περνάμε πολύ ωραία, τους διασκεδάζουμε.