Originally Posted by
Alina
Πέρασε ένας χρόνος περίπου από τότε που τον είδα τελευταία φορά. λίγες ημέρες πριν από την τελευταία φορά με έβαλε να κάνω έκτρωση. ήμασταν μαζί ενώ εκείνος ήταν και είναι ακόμα παντρεμένος λέγοντας μου πως δεν έχει καμμια σχέση απολύτως με την γυναικά του και οτι θα πάρει διαζύγιο και πως ο μόνος λόγος που δεν χωρίζει ακόμα είναι το παιδί του που δεν θέλει να χάσει (η γυναίκα του είναι Πολωνή ). με εκείνα και με άλλα μου είπε πως θέλει να κάνουμε παιδί το οποίο κι έγινε πολύ γρήγορα. την πρώτη φορά. τον αγαπούσα τοσο πολύ που ήμουν σίγουρη πως θα γεννηθεί μωράκι απο τον ερωτά αυτόν. την ήμερα που πήγαμε στον γυναικολόγο για πρώτη φορά μίλαγε στο κινητό του. μέχρι και ο γιατρός του έκανε παρατήρηση. τη χαρά μόνη μου την περνούσα. η συνέχεια της ιστορίας είναι πως μου είπε "δεν θα χωρίσω, κανε έκτρωση το παιδί, εγω δεν πρόκειται να σου σταθώ αν το κρατησεις, αν το κρατήσεις ΒΆΛΤΟ ΣΤΟΝ *** σου και μην σε ξαναδώ. "
Μετά απο μερικές ημέρες εξαφανίστηκε. με πήρε τηλ μήνες μετα απο τηλεφωνο που δεν ηξερα. μου ειπε πως ειναι σε κέντρο αποτοξίνωσης. ναρκωτικά. " Το μονο που σκεφτομαι εισαι εσυ. Πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Συγνώμη αν σε ενοχλώ. Τώρα κατάλαβα με την βοήθεια των ανθρώπων εδώ τι σου εχω κάνει. " Μου ζήτησε να του γράψω γράμμα και να του το στείλω στην κλινική. το έγραψα και το εστειλα. Δυο μέρες ομως δεν κοιμήθηκα. Ρωτούσα τον εαυτό μου γιατι να του μιλαω, γιατι να με νοιαζει. Γέμισα το σπιτι μου χαρτάκια με την έκφραση που χρησιμοποιεί στο κέντρο " μια μέρα τη φορά, Σ'αγαπω. " στο γραμμα του ειχα βάλει το κλειδί από το σπιτι μου και σκεφτόμουν πως θα έρθει και η στήριξη μου θα είναι απαραίτητη". εν τελη ομως μίλησα με τον αδεφο του. μου ειπαν πως τον είδαν ατη πολη μου και ειπα να σιγουρευτώ. Ο αδερφός του μου είπε " είναι με την οικογένεια του, με το παιδι του. Σταμάτα να ενοχλείς ". Τοτε ....ένιωσα σαν το κορόιδο. Έχασα το μωρό μου και ο αδερφός του μου μιλάει έτσι? Πέρασα τόσα πολλά και εκείνος με αντικρίζει έτσι. Το επόμενο πρωί πήρα τηλέφωνο την σύμβολό του και της ζήτησα να πετάξει το γράμμα όταν φτάσει.
Πλέον έχω προχωρήσει, είμαι με ενα παιδί που με έχει πανω απ' ολα. Θέλει να κάνουμε παιδιά, οικογένεια. Με αγαπάει και τον αγαπώ. Θα παντρευτούμε. Αλλά .... δεν μπορώ να ξεχάσω. Βασανίζομαι. Βλέπω ακόμα εφιάλτες απο το νοσοκομείο. Θέλω να τον πονέσω όπως με πόνεσε. Σκέφτηκα να τα πω όλα στην γυναικά του. να τον παρατήσει και να μεινει μόνος του. Να πονέσει! Δεν ξερω πως να νικήσω αυτο το συναίσθημα για εκδίκηση.... τι να κανω...