τις παρενέργειες από τα αντικαταθλιπτικά.......
Printable View
τις παρενέργειες από τα αντικαταθλιπτικά.......
σκεφτομαι οτι ειμαι μονος κι αβοηθητος.
Πηγη: http://lapsus.panteion.gr/index.php?...iting&Itemid=7
το περιοδικό του Εργαστηρίου Ρητορικής και Λόγου
Σκέφτομαι άρα υπάρχω; Δημιουργική Γραφή “Σκέφτομαι άρα υπάρχω” είχε πει ο René Descartes και εννοούσε σαφώς πως εκείνοι οι οποίοι σκέφτονται, ουσιαστικά έχουν δηλαδή κριτική σκέψη, αναρωτιούνται συνεχώς για το τι συμβαίνει γύρω τους. Έχουν απορίες, διαφωνούν με αυτό που τους "σερβίρουν", διαβάζουν, ψάχνουν, δημιουργούν δικές τους θεωρίες για τα πράγματα, συζητούν, προβληματίζονται, αυτοαναιρούνται και πάλι από την αρχή ψάχνουν νέες θεωρίες. Εννοούσε τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται έντονα ,που τους απασχολούν τόσο τα κοινά και σε αυτά θα συμπεριλάβω τα κοινωνικά τα πολιτικά και τα οικονομικά, αλλά και με τα πιο "πνευματικά" ..Γενικά αυτούς που δεν καθησυχάζονται καθόλου και βρίσκονται σε μια διαρκή πνευματική κυκλοφοριακή συμφόρηση όπου ο κόκκινος σηματοδότης δεν είναι απλά ένα αδιέξοδο ή μια στάση αλλά αντίθετα μια αφορμή για να πάρουν άλλο δρόμο...
Αυτού του είδους λοιπόν οι άνθρωποι κερδίζουν απλόχερα τον σεβασμό μας και συνεχώς κάποιος μας παροτρύνει να γίνουμε σαν αυτούς, σκεπτόμενοι άνθρωποι με συνεχείς προβληματισμούς για το χθες, για το τώρα, για το αύριο.ΓΙΑΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΩ. Είναι όμως πραγματικά έτσι; Και τι εννοώ; Πραγματικά υπάρχουμε όταν σκεφτόμαστε; Ζούμε όταν σκεφτόμαστε ή απλά αναλωνόμαστε σε μια αδιάκοπη και συνεχή σκέψη, ένα διαρκή προβληματισμό χωρίς τέλος που φτάνουμε σε σημείο να μη ζούμε; Έχω συναντήσει ανθρώπους, που το μονό που κάνουν είναι να προσπαθούν να δώσουν μια εξήγηση για το τι συμβαίνει γύρω τους. Εξηγήσεις για την πολιτική ζωή της χώρας μας, η οποία κατά τη γνώμη μου δεν υφίσταται και για αυτό δεν είναι άξια ερμηνείας. Ερμηνείες για την οικονομία, τον καταναλωτικό τρόπο ζωής, τον καιρό, την κίνηση, τα ρούχα που φοράς, τον τρόπο που μιλάς, μια ερμηνεία για τα πάντα, μια συνεχής σκέψη, μια ζωή αγχωτική και χαώδης. Αν δεν έχεις μια θεωρία απαξιούν να σου μιλήσουν σε θεωρούν κατώτερο. Με ρωτούν "ποια είναι η πολιτική σου πεποίθηση, τι σκέφτεσαι για την οικονομική κατάσταση που επικρατεί, τι νομίζεις πως πρέπει να γίνει, ποιος φωτάει, πώς θα επιβιώσουμε ;!".Και απαντώ πως δεν πιστεύω στην πολιτική, τουλάχιστον όπως είναι στην Ελλάδα, νεκρή και προσκολλημένη σε ιδέες παλιές, που βρίσκονται σε διαρκή αποσύνθεση, πως δεν ξέρω, γιατί βρισκόμαστε σε οικονομική κρίση και σκέφτομαι ότι δε θα βγούμε από αυτή. Τότε, με κοιτούν με ένα βλέμμα υποτιμητικό, λες και εγώ δεν ξέρω τι έκανα, με χαρακτηρίζουν ανόητη, ή αδιάφορη προς την πραγματικότητα, μου χρεώνουν την αδιαφορία γενικά του ότι δεν κάνω τίποτα και παραμένω άπραγη μπροστά σε όσα συμβαίνουν, με κατηγορούν ότι δεν σκέφτομαι.
Και λοιπόν, απαντώ. ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ.......και θεωρώ πως για αυτό...ΥΠΑΡΧΩ. Περνάω καλά, γελάω, χαίρομαι, έχω ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν, διασκεδάζω την κάθε στιγμή, έχω ελάχιστο άγχος, ΖΩ.
Μπορεί να θεωρηθώ αφελής, αλλά ελάχιστα με ενδιαφέρει. Προτιμώ να είμαι έξω με τους φίλους μου και να περνάω καλά παρά να είμαι κλεισμένη σε ένα σπίτι, σε ένα γραφείο, σε ένα δικό μου κόσμο και να βγάζω θεωρίες να ανησυχώ ακόμα και για τον καιρό να τρέμω για το αύριο, να αγχώνομαι για τα πάντα...Άρα θεωρώ πως καταλήγω σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα, σε μια δικιά μου αρχή την οποία θέλω να ακολουθώ. Θέλω να μην σκέφτομαι....Γιατί................
ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ.Μαρινίκη Μιχαλοπούλου
Σκεφτομαι if only I could end it all........ :(
Σκέφτομαι πως είναι κατάρα τα έντονα συναισθήματα μου
Γιατι το λες αυτο? Τι σε προβληματιζει?Quote:
Originally Posted by BloodyKate
τα εντονα συναισθηματα της, μαλλον...Quote:
Originally Posted by ALIA
Τη ρωταω αν θελει να το επεκτεινει...Quote:
Originally Posted by Remedy
ALIA Συγνώμη, κοιτούσα κάποιο άλλο site. απλά ακόμα και όμορφα πράματα που μου συμβαίνουν με κάνουν να κλαίω από χαρά και κάνω υπερκατανάλωση στα χαρτομάντηλα. Και δεν είναι και τίποτα συμαντικά, απλά ξέρεις μικρά ασύμαντα πράματαQuote:
Originally Posted by ALIA
Μερικες φορες, αυτα τα μικρα απλα "ασημαντα" πραγματα ειναι και τα πιο ουσιωδη και σημαντικα!Quote:
Originally Posted by BloodyKate
Μακαρι ολοι να εκλαιγαν απο χαρα κι ευτυχια...
Προσοχη,ομως,στα χαρτομαντηλα γιατι κοβονται και δενδρακια!!
@ Κρατα τη συγγνωμη για σοβαροτερα πραγματα ωστε να μην αλλοιωνεται και η σημασιολογικη της αξια!
:) Να σαι καλά :)
Σκέφτομαι τα πράγματα που είναι απλά αλλά δύσκολα...
Συνδυασμός που σκοτώνει...:(
Ναι, όντως και θα πάω να την ψάξω μετά μόλις ηρεμήσω λίγο να κοιμηθούμε και σήμερα μαζί γιατί τώρα αισθάνομαι απαίσια...Quote:
Originally Posted by πιεσμενη
τωρα μονο τη θαλασσα ,τα χρωματα της ,τον ηχο της, τη λαλια της που σου μιλαει σε νανουριζει σε γαληνευει σε ντανταυει σε αγκαλιαζει σε ταξιδευει :)
α!! και τον γατουλι μην το ξεχασω :)))
Σκέφτομαι την γιατρούδενα μου!! έχω ραντεβού σε 4 μέρες και ανυπομονώ να την δω να της δώσω δωράκι!!!!!!!!! Και φυσικά να της μιλήσω για την πρόοδό μας και την καταναλωτική μανία που με έχει πιάσει!!! :) xD xD xD <33333333333333
Έναν παλιό γνωστό που λόγω συγκυριών δεν καταφέραμε να γίνουμε φίλοι. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που κάνεις "κλικ" με έναν άνθρωπο χωρίς να πεις λέξη. Μου είχε πει λοιπόν, στην αρχή της κατάθλιψης : "Ξέρεις ποιό είναι το λάθος σου? Παίρνεις τη ζωή πολύ στα σοβαρά". Όσο περνά ο καιρός σκέφτομαι πόσο δίκιο είχε.. Να 'σαι καλά ρε Σ...., όπου και να είσαι, σίγουρα δεν είσαι στην Ελλάδα και καλά κάνεις φυσικά. Από τις ελάχιστες κουβέντες φίλων που έχει χαραχτεί στο μυαλό μου. Να 'σαι καλά φίλε :)
σκεφτομαι οτι εκπεμπω σε πολυ διαφορετικες συχνοτητες και δεν υπαρχει ουτε ενας, εστω ενας ανθρωπος να μπορει να με καταλαβαινει και να ταιριαζουμε. νιωθω σαν εξωγηινος, KENO go home...
Σκεφτομαι μια συμβουλη που εδωσε καποιος, αγαπα τους ολους απο μακρια, ετσι δε θα σε πληγωσουν. Ποσο δικιο ειχε και εχει.
Χμμ, αυτό που λέμε ''από μακριά κι αγαπημένοι''.. έχει και την αλήθεια του αυτό!Quote:
Originally Posted by λιλιουμ
Από την άλλη όμως, αν αγαπούσαμε πάντα από μακριά, θα χάναμε και όλη τη ζέστα της τριβής..
Eγω εχω καει απο την τριβη και ειμαι με γιαουρτια και επιδεσμους. Απο μακρια λοιπον.
...και γω προτιμώ να καώ παρά να μη νιώσω αυτή τη... ζέστη.............(η ζεστα ειναι θεσσαλινικιοτικη?)Quote:
Originally Posted by crazy_diamond
χμμ, να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω αν είναι αποκλειστικά σαλονικιώτικη προτίμηση η ζέστα.. μάλλον εμένα μου κάνει ένα κλλλικ όταν τη βλέπω σε γραπτό λόγο ;)Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
εμένα πάλι μου αρέσει το ..πάνε...δεν ξέρω γιατί αλλά το έχω κολλήσει και το λέω...:)Quote:
Originally Posted by crazy_diamond
χεχε.. μπορεί να μην έχω βαθύ λλλου, μπορεί να μην έχω προτίμηση στην αιτιατική 'σε λέω - με λες', αλλάαα το πάνε είναι και δική μου αδυναμία :)Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
καθε τριβη, δεν ειναι απο αγαπη...Quote:
Originally Posted by crazy_diamond
πρεπει να υπαρχει διακριση με ποιους τριβεται κανεις, αν τριβεται ολη μερα και με ολο τον κοσμο, κατι δεν παει καλα με τον θερμοστατη.
η πολλη ζεστα ειναι για τους κρυοκωλους:Ρ
Ε, μα ναι. Έτσι :)Quote:
Originally Posted by Remedy
Κάνουμε επιλογή. Το θέμα είναι οι σημαντικοί σε μας. Αν είναι να τσιτσιριζόμαστε (!) για τον κόσμο όλο, καλύτερα να τη βγάζουμε με κουβερτάκια φλις..
(χμμ, πλησιάζει και ο καιρός τους όπου να 'ναι)
σκεφτομαι οτι η ζωη δεν εχει εξελιχτει τοσο πολυ ακομα ετσι ωστε να μπορει να μου προσφερει ικανοποιηση.
Σκεφτομαι ποσο ευτυχισμενη ειναι η σισσυ (το γατονι μου) κ ποσο καλο μου κανει η παρουσια της σε ασχημες φασεις, αισθανομαι οτι καταλαβαινει πως αισθανομαι, οσο παγωμενη κ αν ειμαι......
Σκέφτομαι πως από την σούπα ανωμαλεύω. Στο coffee table άφησε η μαμά ένα κουτί caprice, κάθε λίγο και λιγάκι τα μυρίζω να κόψω τη λιγούρα μου!!!!!!!!!!!!!!!!!
είμαι καινούργια σε αυτό το forum.....ουσιαστικά μπήκα για να μοιραστώ μαζί σας ένα πρόβλημά μου, μα ακόμη δεν έχω μπει στη διαδικασία να το γράψω.....έψαχνα μήπως υπήρχε ανάλογο θέμα μα μη βρίσκοντας κάτι ανάλογο με το δικό μου πρόβλημα κατέληξα να διαβάζω όλες τις θεματικές ενότητες.....σκέφτομαι λοιπόν πόσα προβλήματα έχουμε όλοι μας(μικρά ή μεγάλα), πως υπάρχουν εδώ μέσα παιδιά 24ων ετών που θέλουν να πεθάνουν και αναρωτιέμαι γιατί και πόσο ρόλο παίζουν στα σημερινά προβλήματά μας οι φυλακές της παιδικές μας ηλικίας....
Το κλειδί εμείς το κρατάμε όμως...Απλά θέλει λίγο ψάξιμο καμια φορά...:)Quote:
Originally Posted by erianna
Σκέφτομαι να επενδύσω τα λεφτά μου σε αυγά και γιαούρτια! :) θα γίνω εκατομυριούχα και θα πάρω επιτέλους παπούτσια :)
:ΡΡ
σκεφτομαι οτι πρεπει να βρω τροπο να πεθανω αμεσα. δεν εχει νοημα ολο αυτο που ζω. τιποτα δεν εχει.
Quote:
Originally Posted by Σουελ
πολύ ψάξιμο!!!!! και το κλειδί είμαστε εμείς, το μυαλό μας, τα βιώματά μας.....
Quote:
Originally Posted by KENO
δεν μπορώ να φανταστώ να μην υπάρχει τίποτα, κανείς, κανένα προσωπικό σου όνειρο για μια ελπίδα φωτός....κάπου εκεί είναι μα απλά αρνείσαι να το δεις και να ελπίζεις....
δεν υπαρχουν αυτα που λες, τιποτα δεν υπαρχει. η ζωη ειναι ανουσια μεχρι τη τελευταια ανθρωπινη ελπιδα και προσπαθεια. απλα ειμαστε εγωιστες, απιστευτα μαλακες και περηφανοι να το δουμε. πρεπει να φυγω απο εδω συντομα, πρεπει να εξαφανιστω, ολα εκει με σπρωχνουνε.
Quote:
Originally Posted by KENO
ειλικρινά θλίβομαι όταν "ακούω" πως υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται έτσι.....δεν λέω πως τα πράγματα είναι ρόδινα και στρωμένα πάνω σε ροζ συννεφάκια με πεταλουδίτσες, μα.....υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν να ζήσουν....που μέχρι το τελευταίο λεπτό θέλουν να ρουφίξουν τα πάντα-και κάνω λογο για ανθρώπους πολύ πολύ άρρωστους- και μου σκάει κάπως αχάριστο να χαρακτηρίζουμε τη ζωή ανούσια.....
+1000 ειμαι ακριβως στο ιδιο mood, σου απαντησα κ στο αλλο θεμα, δεν εχει νοημα να υπαρχεις αμα δεν ζεις, ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΕΧΕΙΣ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΧΕΙΣ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ....... δυστυχως ετσι ειναι.....:(Quote:
Originally Posted by KENO
Καθοριστικό ρόλο παίζουν, ειδικά αν της αρνείσαι μεγαλώνοντας.. Της αρνείσαι για να προχωρήσεις, να ελευθερωθείς, να μη βαλτώσεις και κάποια στιγμή... εμφανίζονται και σε κυριεύουν. Και σε πιάνει το παράπονο, και θες πράγματα που στερήθηκες, και τα θες από συγκεκριμένα άτομα , και αυτά δεν καταλαβαίνουν και νομίζουν ότι τρελάθηκες... Τί να λέμε τώρα.. Είναι μεγάλο βήμα να βγεις από την άρνηση και να μπεις στην κατανόηση και τελικά στο μεγάλο φινάλε: τη συγχώρεση, την επούλωση των πληγών, τη λύτρωση. Θέλει υπομονή και πίστη, αυτό νομίζω.Quote:
Originally Posted by erianna
Κάπως έτσι ξεκίνησα και γω φίλε με τετοιες παρέες που μου έκαναν αρκετή ζημιά, και τη ζημιά αυτή παλεύω μέχρι σήμερα να την ξεπεράσω, και μου έχει ήδη στοιχίσει στο παρελθόν σε αρκετες πλευρές της ζωής μου, νοιώθω ακόμα οίκτο γι αυτους. Αυτό που μου χει μεινει ειναι να μην ανέχομαι, κι αυτο μου χει στοιχισει γιατι με κάνει να μαι καχυποπτος, να παρεξηγιεμαι και να χω αντιπάθεις και να γίνομαι απόμακρος. Έίναι ολο αυτό το σκηνικό που μου στέρησε ωραίες φιλίες.Quote:
Originally Posted by KENO
Μου αρεσει η συμβουλή σου, να εκφράζομια πιο αυθόρμητα, έχεις δίκιο, νοιώθω ότι μου λείπει αυτό. συμβαίνει και άμα γράφω εδώ, φαίνεται ότι το χεις διαπιστώσει και καλα κανεις και μου το λες. Βρίσκω τον εαυτό μου μαζεμένο, επιφυλακτικό, να σκέφτεται και να ξανασκέφτεται το κάθε τι που θα πει, κι αυτο μου στερεί δυστυχώς τον αυθορμητισμό που πολύ θα θελα να χα στη ζωή μου. Και γω έκανα κάποτε πολλή χαβαλέ και πλάκα, όμως αυτό που επαιρνα απ τους άλλους ήταν κοροιδία και εκμετάλλευση και πουθενά φιλία. Απ εκεί ξεκίνησα να χάνω όλο και περισσότερο τον αυθορμητισμό μου. Όμως στις καποιες φορες που κανω πράγματα αυθόρμητα μου τυχανουν ωραίες εμπειρίες που τις χαιρομαι.
Άλλο το να επιλέγεις να σαι αντικοινωνικός κι απόμακρος κι άλλο να μην θες κατι τετοιο κι όμως να σαι. Νοιώθω να είμαι στο δευτερο. Έχω κι εγω όμως λίγους ανθρώπους, όπως και συ με τους οποίους ειμαι πιο αυθόρμητος, πολύ ανοικτός και παιρνώ ωραια μαζί τους.
Πολλές φορες νοιώθω ακόμα και εδώ στο φορουμ να γίνομαι ανιαρός ή αυτα που γραφω να ναι πεζά. Ίσως θα πρεπε να ανοίξω ένα θεμα για μενα να μου πουν πως με βλέπουν.