Originally Posted by
PETRAN
Συμφωνώ με πάρα πολλά με αυτά που λες (και εμένα μου αρέσει ο Keynes :P αν και δεν ξέρω το κατά πόσο μπορεί να γίνει στη Ελλάδα αφού ο ιδιωτικός τομέας έχει πάψει να αναπτύσσεται και ο κρατικός είναι στη απόλυτη κακοδιαχείριση και αποδιοργάνωση...δηλαδή υπάρχουν πιο βασικά προβλήματα...) όπως και με την τιμωρία τον πολιτικών και μεγαλο-κλεφτών αλλά δεν ξέρω το κατά πόσο είναι εφικτά στην Ελλάδα. Και εγώ είμαι εναντίον του μνημονίου αλλά και είμαι περισσότερο υπέρ της χώρας σαν παραγωγικό μέλος της Ευρώπης.
Επίσης δεν είμαι πολύ σίγουρος το κατά πόσο θα μπορέσουμε να μείνουμε στο Ευρώ και στην ΕΕ μετά από άτακτη χρεοκοπία και στάση πληρωμών (αν και το να μας διώξουν είναι αντισυνταγματικό νομίζω) όπως και για το πόσο καιρό θα μπορούμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις (προλαβαίνοντας να αναπτύξουμε δική μας παραγωγή για να καλύψουμε). Πολύ πιο πιθανό θα ήταν να ήμασταν πάλι υπερ-απελπισμένοι, ανοργάνωτοι, χαοτικοί, φωνακλάδες, ρίχνοντας ευθύνες ο ένας στον άλλο φωνάζοντας σε πορείες και σε χάος για να φάμε και για εργασία και απλούστατα κάποιοι θα έρχονταν για να αγοράσουν και πάλι την χώρα εντελώς εξευτελιστικά. (όχι ότι τώρα δεν θα αγοράσουν φτηνά αλλά λέμε). Η Ισλανδία είναι εντελώς άκυρο παράδειγμα ΙΜΟ, χώρα 300.000 ατόμων που διαφέρει σε όλα με την Ελλάδα σε μεγέθη, οικονομική δομή, νοοτροπίες και οργάνωση, πιο κοντά είναι η νοοτροπία μας με μια «μη-παραγωγική» εκδοχή της Αργεντινής .
Γενικά υπάρχουν πολύ βασικά προβλήματα που έχουν ριζώσει γενικότερα στο Ελληνικό σύστημα και σε πολλούς Έλληνες και μας κατατρώνε. Εδω δεν λύθηκαν στα χρόνια (ψευτο-)ευημερίας που είχαμε θα γίνουν σε κατάσταση απόλυτης σύγχυσης/οικονομικής/κοινωνικής αποδιοργάνωσης/κατάρρευσης μιας άτακτης χρεοκοπίας? Καλά είναι όλα αυτά στα λόγια αλλά στην πράξη αλλιώς είναι τα πράγματα. Ωραίες οι ιδεολογίες και οι ρομαντικές θεωρίες/σενάρια αλλά δεν ξέρω για το κατα πόσο μιλάμε για την πραγματικότητα.