Τι συνεβη χτες το βραδυ πριν σου ερθουν αυτες οι ιδεες? Καποιο συνειρμο θα εκανες.
Printable View
Τι συνεβη χτες το βραδυ πριν σου ερθουν αυτες οι ιδεες? Καποιο συνειρμο θα εκανες.
ειχα μια συζητηση για ψυχολογους με μια φιλη στο fb και μου εσκασε ετσι
Δε σου βαζει κανεις το μαχαιρι στο λαιμο να ξαναπας σε ψυχολογο. Θα πας μονο ΑΝ και ΟΠΟΤΕ το αποφασισεις εσυ. Μπορει και ποτέ ξανα. Δε σου χρειαζονται ολοι αυτοι οι συνειρμοι και οι ιδεες, μπορεις να μην ξαναπας επειδη δε θελεις, δε σου χρειαζεται να εφευρισκεις καμμια ιδεα σαν αιτιο.
μου το ειχε προτεινει η γιατρος να παω σε ψυχολογο μπας και δουμε προκοπη.και η αληθεια ειναι οτι με ειχε βοηθησει η ψυχολογος να τα παω καλυτερα με τις φωνες.και θεωρω προυποθεση για να γινω καλυτερα το να παω παλι.αλλα σκεφτομαι ετσι γι αυτους και δε μπορω να παω.κι ολο αυτο με αγχωνει γιατι δε θλω να παω αλλα απο την αλλη μου λενε οτι πρεπει
ναι πρεπει να βρω παλι την αυτοπεποιθηση μου οτι μπορω να προχωρησω και μονη μου απλα η αυτοπεποιθηση μου ειναι υπο το μηδεν....
Πας καλα? Τραβας ολο αυτο το λουκι και παρολαυτα διαβαζεις και δινεις και 2 διαγωνισματα τη μερα και βρηκες και τα κοτσια να βγεις να δεις το καρναβαλι! Τι να λεμε τωρα? Εισαι παραδειγμα προς μιμηση κι ας μην το καταλαβαινεις.
σε ευχαριστω πολυ για το κουραγιο που μου δινεις!
λες να παιζει ρολο οτι εκατσα ως τις 8.30 το πρωι διαβαζοντας?και ξυπνησα 1.30 το μεσημερι για να παω στο καρναβαλι? επηρεαζουν οι λιγες ωρες υπνου αν ξερεις? ή ειναι ασχετο?
Επηρεαζουν στη συνολικη υγεια νου και σωματος ΑΛΛΑ στη συγκεκριμενη περιπτωση επηρεαστηκες απο την κουβεντα που ειχες με τη φιλη στο fb. Λες εσυ "πρεπει" στον εαυτο σου, σου ειπε κι αυτη ο,τι σου ειπε και σαν αμυνα ανοιξες παλι το κουτακι με τις κουλες ιδεες οτι οι ψυχολογοι ειναι βαλτοι να σε παρακολουθουν κλπ, αρα δεν "πρεπει" να πας. Ιδεα-διεξοδο εψαχνες και τη βρηκες.
ναι τον πιανω τον συνειρμο σου... δεν εχεις κι αδικο.. καπως ετσι πρεπει ν αεγινε.. παει σε ψυχολογο αυτη η φιλη και μαλλον επειδη δεν παω και το θεωρουν απαραιτητο εγω αντεδρασα λαθος με αυτες τις σκεψεις..ευχαριστω δεν το ειχα σκεφτει
E ωραια ας πηγαινει οπου θελει. Κι εγω πηγαινω σε ψυχολογο και με βοηθουν οι συνεδριες. Αν σου ερθει να ξαναπας, θα πας, οχι επειδη πρεπει αλλα επειδη το θελεις και ενιωσες ετοιμη. Δε σε κυνηγαει κανεις. Αφου σταθεροποιηθηκες και με την αγωγη, μια χαρα.
Καλο ειναι να πηγαινεις εστω κι αν δεν το χρειαζεσαι τον ψυχολογοη το γιατρο παρα να μην πας καθολου και να τον ειχες τελικα αναγκη.
Απο την αλλη πλευρα, οπως καταλαβαινεις φανταζομαι και αυτοι ανθρωποι ειναι και θελουν λεφτα! οταν κιολας , εχουν γνωση στη πειθω των ανθρωπων ειδικα εμας που εχουμε θεματα ! αρα τους ειναι ευκολο να μας βρουν ενα προβλημα που δεν υπαρχει για να γινουν συνεδριες η να υπαρχει ενα πολυ μικρο προβλημα που λινετε σε μερικες συνεδρειες και αυτοι να τις κανουν πολλες.
Τα παραπανω που γραφω με τυποτα δεν ακιρονουν την αναγκαιοτητα των ψυχολογων και των ψυχοθεραπευτικων τους μεθοδων! Προσωπικα εχω βοηθηθει απο ψυχολογους, τους ειχα αναγκη και μου εκαναν καλο! αν κι δεν ηταν ευκολο να βρω αυτων που μου αρμοζε, διοτις υπαρχει και αυτο! πρεπει να βρεις καποιον οπου να σου κανει! πρεπει να νιωθεις ανετα μαζι του! αλλιως ειναι τσαμπα το κοπο και τα λεφτα.
Ψαξτω καλα λοιπον πριν πας, και θα ελεγα να ψαξεις για φυχολογο-ψυχιατρο! ειναι πολυ καλητερο, διοτι μπορει να εχεις αναγκη απο καποιο συγκεκρημενο φαρμακο.
Ευχομαι οτι καλητερο παιδι μου! , και οπως πολυ καλα κανεις κι διαβαζεις, απαντας στα μηνυματα εδω μεσα , με την ιδια απασχοληση να ψαχνεις κι το τι σχεση εχει ο καθε ενας με αυτα που ραφει. ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΠΤΟΠ" δεν ειναι ευκολη να γινει ποσο μαλον οταν αυτη/αυτος που κανει τη διαγνωση ειναι ασχετος με τον κλαδο της ψυχικης υγειας.
Καλημέρα μπου!
Βρε μπου προσπάθησε να κάνεις κάτι με τις ώρες που κοιμάσαι, μην ταλαιπωρείς τον εαυτό σου τόσο πολύ! Είναι ο χρόνος που χρειάζεται το σώμα σου και το μυαλό σου για να ξεκουραστούν, μη τους στερείς αυτή τη ξεκούραση.
Για τα υπόλοιπα για την ψυχολόγο, συμφωνώ με την σαβ. Δώσε χρόνο, δεν είναι υποχρεωτικό να πας, θα πας όταν και εφόσον θελήσεις και νιώσεις έτοιμη.
Ξέρεις τι κάνεις; Θες τόσο πολύ να τα κάνεις όλα σωστά και τέλεια, που έχεις βάλει τον εαυτό σου σε μια γωνία και τον πυροβολείς ανελέητα. Πρέπει να γράφω τα διαγωνίσματα, πρέπει να πηγαίνω στον ψυχολόγο, πρέπει το ένα , πρέπει το άλλο. Τίποτα δεν πρέπει! Ο καθένας κάνει όσα μπορεί κι όσα θέλει!
Εχω παει για καφε μονη μου μετα απο πολυ καιρο.νιωθω μοναξια απο τη μια.βλεπω ανθρωπους δυο δυο στο δρομο και παρεες και αναρωτιεμαι τι δεν παει καλα με εμενα κι εχω ξεμεινει μονη μου.απο την αλλη μου φαινεται τραγικα δυσκολο να βρεθω με μια παρεα.θα πιεζομουν πολυ.σκεφτομαι μηπως να ξαναεβγαινα για καφε με εκεινα τα δυο παιδια απο το ιεκ αλλα απο την αλλη φοβαμαι γιατι την προηγουμενη φορα τελεοωσε πολυ ασχημα.απο τη μια νιωθω μοναξια απο την αλλη δε νιωθω ετοιμη να επικοινωνησω με ανθρωπους.νιωθω οτι δεν το εχω το αθλημα.γενικα μετα το επεισοδιο εχω κλειστει στον εαυτο μου.στο σπιτι ειμαι κλεισμενη στο δωματιο και με τους δικους μου ελαχιστα πραγματα τελειως τυπικα.νιωθω ανικανη να επικοινωνησω γι αυτο δε γραφω κι εδω αυτο το καιρο.σαν να εχω αδειασει.ενα κενο.δε μπορω να σθζητησω.δε μπορω να επικοινωνησω.και μου φαινεται ωραιο αλλα και αδυνατον να βρεθω σε μια παρεα.δε μπορω να καταλαβω τι θελω και τι μου συμβαινει
Εστάλη από Elite 1 στο E-Psychology.gr Mobile App
Aυτή η πάθηση είναι απίστευτη.
Η σκληρότητα της.
Πόσο εύκολα γίνεσαι συντρίμια. Πόσο εύκολα νιώθεις να αποσυνδέεσαι από τα πάντα, από τον ίδιο σου τον εαυτό. Πόσο εύκολα γινόμαστε κακοί με μας επειδή βιώνουμε μια αρνητική έκδοση του εαυτού μας που είναι ουσιαστικά μια πλάνη.
@boo το ότι αποζητάς την ανθρώπινη επαφή είναι κάτι φυσιολογικό και υγιές. Θα έρθει σιγά σιγά με το χτήσιμο των κατάλληλων εργαλείων. Δυστυχώς επηρεάζει τις κοινωνικές δεξιότητες και είναι λογικό να αισθάνεσαι άσχημα όταν είσαι με άλλους από το να έχεις μια θετική επικοινωνία. Είναι αφόρητες οι στιγμές κοινωνικοποίησης στην αρχή. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου. Ξεκουράσου και λίγο. Οταν θα νιώσεις πιο θετικά και σίγουρη προσπαθείς και πάλι. Νομίζω κάνεις πράγματα που σε φέρνουν στα όρια σου πρωτού δέσει η πληγή και καταρέεις. Η έκθεση για μας πολλές φορές είναι καταστροφική και η ζώνη άνεσης μας είναι πολύ περιορισμένη. Υπομονή κ ξεκούραση μέχρι το επόμενο βήμα.
Συμφωνώ με τον σεριος.
Χρειάζεσαι χρόνο μπου! Εχεις τόση όρεξη και κουράγιο να τα κάνεις όλα που πέφτεις με τα μούτρα και ξεπερνάς τα όρια σου, μου δίνεις συνεχώς την αίσθηση σαν να έχεις βάλει τον εαυτό σου σε μια γωνία και τον κοπανάς αλύπητα. Σκέψου ρε μπου....αν στα έλεγε καποιος άλλος αυτά, μια φίλη σου , τι θα του έλεγες; Δεν θα τον κανάκευες λίγο; δεν θα του λεγες να μην ζορίζει τόσο πολύ τον εαυτό του και να του φέρεται με περισσότερη αγάπη; αφού δείχνεις τόση κατανόηση και γλύκα με τους άλλους γιατί δεν κάνεις το ίδιο και με τον εαυτό σου; Αστον λίγο να πάρει μια ανάσα, τον έχεις βάλει και τρέχει μαραθώνιο με μια ανάσα.
Boo οι άνθρωποι χωρίζονται στους μέσα κ τους έξω δηλαδή αυτοί που θέλουν να είναι έξω την περισσότερη ώρα κ οι υπόλοιποι που κάθονται μέσα δεν έχεις κάτι απλά είναι αυτό κατά τα άλλα δεν έχετε πρόβλημα
ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις παιδια!
δεν εχετε αδικο παιδια πρεπει να αρχισω να αγαπαω λιγο τον εαυτο μου και να θεσω προτεραιοτητες..
απλα μου φαινεται αδυνατον να εχω παρεες οπως ολοι οι αλλοι.
ελπιζω με τον καιρο να αλλαξει αυτο.αλλα δε ξερω απο που να ξεκινησω.
απλα συγκρινω εμενα με τους αλλους και βρισκω οτι υστερω στην επικοινωνια.
αυτα πιστευεται που μου συμναινουν ειναι αποτελεσμα της ψυχωσης ή εχει να κανει καθαρα με την προσωπικοτητα μου?
Τα περισσότερα έχουν να κάνουν με την ψύχωση νομίζω.
Οχι ότι δεν υπάρχουν άτομα εσωστρεφή σαν χαρακτήρες και λιγομίλητα από την φύση τους. Ατομα που μπορεί να μη έχουν κάτι από θέμα υγείας και να είναι μοναχικά.
Αλλά νομίζω όταν έχεις να κάνεις με συμπτώματα όπως αλογία, χαμηλό κίνητρο για κοινωνικοποίηση, προβλήματα με την σκέψη, παράνοια, μαγκώματα από τα φάρμακα, θολό μυαλό κτλ επιδρούν όπως κ να το κάνουμε στην καθημερινότητα κ στα πιο απλά πράγματα.
Η κοινωνικοποίηση είναι αρκετά εγκεφαλική. Θέλει να αναγνωρίζεις τις εκφράσεις του άλλου κ να μη παρεξηγείς καταστάσεις, να κατανοείς το χιούμορ και άλλα πολλά που τα επηρεάζει η πάθηση.
Γενικά τι νιώθεις όταν είσαι με κόσμο;; Νιώθεις φοβισμένη και μαγκωμένη;; Το μυαλό σου σαλάτα κ να μη έρχεται η σκέψη να πεις κάτι κ να αναπτύξεις ένα θέμα;; Τουλάχιστον σε μένα υπήρχαν αυτά. Δεν ξέρω πως αισθάνεσαι εσύ.
Η ψύχωση σε κάνει μπουφο εμένα βλάκα με λένε
serios νιωθω αυτο ακριβως που περιγραφεις.. μαγκωμενη, να μην εχω τι να πω.επισης δε θελω να ειμαι αναμεσα σε πολυ κοσμο.πανικοβαλομαι.νιωθω οτι με κοιτανε ολοι.γενικα δε μπορω να σκεφτω ενα θεμα και να το συζητησω.νιωθω αβολα πολυ
εχεις σκεφτει να παρεις κανενα βιβλιο να διαβασεις που να λεει για αυτοπεποιθηση γιατι φαινεσαι πολυ ανασφαλης.
Quote:
νιωθω οτι με κοιτανε ολοι
Δυστυχως αυτο ειναι χαρακτηριστικο οσων εχουν απετησεις απο τον εαυτο τους . Το παραδηγμα με τον μαραθονιο οπου αναφερεις μου θυμησε τους αγωνες , τους αθλητες του στιβου! το ξερεις οτι υπαρχουν αθλητες οπου αυτοτιμορουντε!!! οπου δλδη τιμορουν το κορμι τους επειδη δεν καμουν καποιους χρονους που εχουν στοχο!!
Χωρις να θελω να προσβαλλω την Μπου, κι χωρις να το λεω με κακια, ο μαζοχιστικος τροπος αντιμετοπησης του ευατου μας μερικες φορες ειναι ισως κατις που κουβαλαμε ασυνηδιτα, παει απο τους γονεις στα πεδια κι συνεχια,,,,,
δε με προσβαλεις γιωργο!
δε ξερω αν λειτουργω μαζοχιστικα απλα δε θελω να με προσπερναει η ζωη.προσπαθω αυτο που λεμε να τραβαω τη ζωη απο τα μαλλια.. το τιμημα ειναι οτι καταρρεω μετα.ειναι φαυλος κυκλος. αυτη τη φορα το τελευταιο επεισοδιο το χρεωνω στην ψυχολογο μου.μου εξυσε πληγες και την ιδια μερα ξεκινησε η υποτροπη.δεν εφταιγε αλλα ειχε τιμημα ολο αυτο. με την προτροπη της γιατρου μου σταματησα την ψυχοθεραπεια οπως μου ειπε για ενα διαστημα εχοντας στο μυαλο της οτι θα την συνεχιζα οταν θα ενιωθα καλυτερα.αλλα πλεον δε μου περισσευουν ουτε χρηματα για ψυχοθεραπεια αλλα επιπλεον εχασα την εμπιστοσυνη μου για τους ψυχολογους. νιωθω οτι ειναι ο διαβολος και οτι μας παρακολουθουν με σκοπο να λενε αυτα που μας τους λεμε στους απο πανω τους.και μας διαβαζουν το μυαλο
Καλησπερα παιδια
Σημερα ειχα παει στο κψυ γιατι ειχαν μια ομιλια για τη δημιουργια κοισπε στην πολη μου.
Ηταν γυρω στα 80 ατομα.καθομουν καπου στη μεση.μεσα σε 15 λεπτα με επιασε οτι αυτοι που καθονταν πισω μου με παρακολουθουν.πηρα ζαναξ που μου εδωσε ο γιατρος εκει κι επειτα εκατσα πισω πισω.ενιωσα λιγο καλυτερα.απο τοτε δε μου εχει φυγει αυτο το πραγμα.
Εδω και περιπου 1 2 ωρο νιωθω οτι ειμαι ο μεσιας.
Τρωω χοντρες φρικες..
Δεν μπορω να ζητησω βοηθεια.εχω εξαντλησει καθε βοηθεια απο τη γιατρο μου.πριν λιγες μερες με ειδε και ημουν αρκετα σταθεροποιημενη.στα φαρμακα παιρνω τις μεγιστες δοσεις σχεδον σε ολα.
Εχω απογοητευτει τελειως..
Εστάλη από Elite 1 στο E-Psychology.gr Mobile App
που ειμαι ελληνασ κι ακουω ριανα τι να πω σε ολο το κρατοσ μονο εγω την βρισκω με ριανα εγω τι ειμαι σ κανω λιγο χαβαλε αλλα τι νομιζεισ πεσ μου
Κ για μένα οι κοινωνικές περιστάσεις ήταν δύσκολες στην αρχή.
Θυμάμαι που πήγαινα θέατρο μόνος και σκεφτόμουν αν φαίνομαι περίεργος κάτι που μάλλον δεν ίσχυε. Παράνοια είχα τα 2-3 πρώτα χρόνια περισσότερο.
Boo θα ήθελα να μου πεις αν βλέπεις παρενέργειες από αυτή την δοσολογία.
Δηλαδή μη βλέπεις απλά το νούμερο της ποσότητας των φαρμάκων που είναι αυξημένο αλλά πως επιδρά αυτό στον οργανισμό σου. Θα ήθελα να δεις κ την θετική πλευρά το ότι είσαι σχετικά σταθερή και αυτό είναι αποτέλεσμα της δόσης.
Φαντάζομαι ότι η μεγάλη δόση πιθανόν να έχει και παρενέργειες αλλά βλέπω πως σχεδόν ποτέ δεν τις αναφέρεις αλλά στέκεσαι στο νούμερο της δόσης που θες διακαώς να πέσει σε χαμηλά νούμερα. Όπως σου έχω ξαναπεί δν είναι ο αριθμός τις δόσης που έχει σημασία αλλά τι παρενέργειες προκαλούνται και σε ποια δόση είμαστε περισσότερο λειτουργικοί.
δεν εχω παρενεργειες περα απο τις παρα πολλες ωρες υπνου και τη διακοπη της περιοδου.και περισσοτερφο σε αυτο με τσιτωνει η μανα μου κανει σαν τρελη οταν τα ανεβαζει η γιατρος και νιωθω κι εγω ασχημα μετα..
αλλα γιατι με πιανει αυτο οταν ειμαι αναμεσα σε κοσμο?εχω τις κλειστες μου απο οταν τελειωσε το επεισοδιο.τωρα ειμαι πιο σταθερη αλλα καθε τετοιο συμβαν με αναστατωνει και φοβαμαι μη ξαναχαθω..
φοβαμαι
Οι φρικεσ ειναι το δυσκολο μπου αλλιωσ με τα φαρμακα δε θα ειχαμε κανενα προβλημα εγω ψηφιζω γυμναστικη ετσι νομιζω περνανε κ με καλη διατροφη μη στεναχωριεσαι περνανε κ ξαναερχονται
Κι η γιογκα πρεπει να βοηθαει απο οτι λενε
Aυτό που σε πιάνει ονομάζεται παράνοια και είναι μέρος της πάθησης. Ερμηνεύουμε διαφορετικά τα ερεθίσματα του περιβάλλοντός μας.
Πχ εγώ έβγαινα έξω και πολλές φορές ήταν άδειοι οι δρόμοι και φυσούσε δυνατά και πίστευα πως αυτό ήταν κάποιο σημάδι.
Ή οταν ήμουν σε καφετέρια και άκουγα γέλια αναρωτιόμουν αν γελούσαν με μένα.
Γνωρίζω ότι είναι λυπηρό για τον καθένα μας να διαπιστώνει ότι το μυαλό του του παίζει παιχνίδια που ίσως δεν αντιλαμβάνεται.
Αναρωτιέσαι από που να κρατηθείς όταν έχεις χάσει τον έλεγχο ενός βασικού οργάνου όπως ο εγκέφαλος.
Ο φόβος επίσης είναι απόρροια του μετατραυματικού στρες και της πάθησης που στην ουσία βιώνεις τρόμο και νιώθεις συνεχώς ανυπεράσπιστος κ αντιμέτωπος με δυνάμεις που δεν μπορείς να καθορίσεις και να ελέγξεις.
Το ότι οι γονείς σου δεν είναι σωστά ενήμεροι για το πρόβλημα σου είναι πρόβλημα γιατί μπορεί να αντιδρούν με λάθος τρόπο.
Λίγοι γονείς το αποδέχονται και το αντιμετωπίζουν σωστά νομίζω.
Προσοχή, η γιόγκα είναι πλάνη, είναι σύστημα φιλοσοφικο-θρησκευτικο, μια παράνοια θα το χαρακτήριζα σε εισαγωγικά... δεν είναι για Ευρωπαίους... σκετος μεσαίωνας είναι ....χάος αμάθειας. Σε σχέση με την χριστιανική θρησκεία, είναι χιλιόμετρα πίσω, μάλλον χιλιετηρίδες.... Η πολύ μπροστά, όπως το πάρει κανείς.... Την γνώμη μου λέω, δεν θέλω να στεναχωρώ κανένα, ούτε τους Αθεϊστές ούτε τους τζιχαντιστές...ούτε τους χριστιανιστες....δεν μου αρέσει ο φανατισμός και τα κολλήματα....και το άγχος έχει υποτιμηθεί, το άγχος είναι πηγή ενέργειας, άλλο αν κρύβει από κάτω ψυχικές συγκρούσεις και συμπλέγματα..
Εγώ προσωπικά όταν με παρακολουθούν , σκέφτομαι ότι πρέπει να είμαι ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο, αλλά δεν το ξέρω γιατί είμαι μετριόφρων γενικά σαν προσωπικότητα, αυτοί που με παρακολουθούν, το έχουν καταλάβει όμως.... Λόγω της παρακολούθησης με ψυχολόγησαν για πολύ υψηλή προσωπικότητα. Καμαρώνω λίγο. Δεν αγχώνομαι.εξαιτιας τους. Καθόλου. Εξάλλου, εμείς οι λίγοι σημαντικές προσωπικότητες, θέλουν ο καθένας από 20-30 ασήμαντους για ...παρακολούθηση... Στο καθισιο δηλαδή...
Μερικοι αν η βλακεια ηταν κεντημα θα ειχατε κανει την προικα σασ
κοιμηθηκα 16 ωρες.ενας κομπος.εντονη θλιψη.ουτε συζητηση για διαβασμα.εβαλα μια σειρα αλλα δε μπορουσα να συγκεντρωθω.ολη μερα μουσικη και κοιταω το κενο και σκεφτομαι τι κανω λαθος και δε γινομαι καλα.κουραστηκα
Αυτό έχει φανεί 11267 φορές..
Τι κανεις μπου? Πώς εισαι σημερα?