παρακολουθηση και ψυχαναγκασμοι

[savatage]

Εχω παει για καφε μονη μου μετα απο πολυ καιρο.νιωθω μοναξια απο τη μια.βλεπω ανθρωπους δυο δυο στο δρομο και παρεες και αναρωτιεμαι τι δεν παει καλα με εμενα κι εχω ξεμεινει μονη μου.απο την αλλη μου φαινεται τραγικα δυσκολο να βρεθω με μια παρεα.θα πιεζομουν πολυ.σκεφτομαι μηπως να ξαναεβγαινα για καφε με εκεινα τα δυο παιδια απο το ιεκ αλλα απο την αλλη φοβαμαι γιατι την προηγουμενη φορα τελεοωσε πολυ ασχημα.απο τη μια νιωθω μοναξια απο την αλλη δε νιωθω ετοιμη να επικοινωνησω με ανθρωπους.νιωθω οτι δεν το εχω το αθλημα.γενικα μετα το επεισοδιο εχω κλειστει στον εαυτο μου.στο σπιτι ειμαι κλεισμενη στο δωματιο και με τους δικους μου ελαχιστα πραγματα τελειως τυπικα.νιωθω ανικανη να επικοινωνησω γι αυτο δε γραφω κι εδω αυτο το καιρο.σαν να εχω αδειασει.ενα κενο.δε μπορω να σθζητησω.δε μπορω να επικοινωνησω.και μου φαινεται ωραιο αλλα και αδυνατον να βρεθω σε μια παρεα.δε μπορω να καταλαβω τι θελω και τι μου συμβαινει

Ακου να δεις συμπτωση. Διαβασα χτες το μηνυμα σου προς την Αγγελικη που ο αδελφος της νοσηλευεται και σκεφτομουν τι ομορφα που εκφραζεσαι και συζητας.
Και ερχεσαι την επομενη μερα και γραφεις ολα αυτα για τον εαυτο σου.

[serios]

Aυτή η πάθηση είναι απίστευτη.
Η σκληρότητα της.
Πόσο εύκολα γίνεσαι συντρίμια. Πόσο εύκολα νιώθεις να αποσυνδέεσαι από τα πάντα, από τον ίδιο σου τον εαυτό. Πόσο εύκολα γινόμαστε κακοί με μας επειδή βιώνουμε μια αρνητική έκδοση του εαυτού μας που είναι ουσιαστικά μια πλάνη.

@boo το ότι αποζητάς την ανθρώπινη επαφή είναι κάτι φυσιολογικό και υγιές. Θα έρθει σιγά σιγά με το χτήσιμο των κατάλληλων εργαλείων. Δυστυχώς επηρεάζει τις κοινωνικές δεξιότητες και είναι λογικό να αισθάνεσαι άσχημα όταν είσαι με άλλους από το να έχεις μια θετική επικοινωνία. Είναι αφόρητες οι στιγμές κοινωνικοποίησης στην αρχή. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου. Ξεκουράσου και λίγο. Οταν θα νιώσεις πιο θετικά και σίγουρη προσπαθείς και πάλι. Νομίζω κάνεις πράγματα που σε φέρνουν στα όρια σου πρωτού δέσει η πληγή και καταρέεις. Η έκθεση για μας πολλές φορές είναι καταστροφική και η ζώνη άνεσης μας είναι πολύ περιορισμένη. Υπομονή κ ξεκούραση μέχρι το επόμενο βήμα.

[elisabet]

Συμφωνώ με τον σεριος.
Χρειάζεσαι χρόνο μπου! Εχεις τόση όρεξη και κουράγιο να τα κάνεις όλα που πέφτεις με τα μούτρα και ξεπερνάς τα όρια σου, μου δίνεις συνεχώς την αίσθηση σαν να έχεις βάλει τον εαυτό σου σε μια γωνία και τον κοπανάς αλύπητα. Σκέψου ρε μπου....αν στα έλεγε καποιος άλλος αυτά, μια φίλη σου , τι θα του έλεγες; Δεν θα τον κανάκευες λίγο; δεν θα του λεγες να μην ζορίζει τόσο πολύ τον εαυτό του και να του φέρεται με περισσότερη αγάπη; αφού δείχνεις τόση κατανόηση και γλύκα με τους άλλους γιατί δεν κάνεις το ίδιο και με τον εαυτό σου; Αστον λίγο να πάρει μια ανάσα, τον έχεις βάλει και τρέχει μαραθώνιο με μια ανάσα.

[elis]

Boo οι άνθρωποι χωρίζονται στους μέσα κ τους έξω δηλαδή αυτοί που θέλουν να είναι έξω την περισσότερη ώρα κ οι υπόλοιποι που κάθονται μέσα δεν έχεις κάτι απλά είναι αυτό κατά τα άλλα δεν έχετε πρόβλημα

[boo]

ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις παιδια!
δεν εχετε αδικο παιδια πρεπει να αρχισω να αγαπαω λιγο τον εαυτο μου και να θεσω προτεραιοτητες..
απλα μου φαινεται αδυνατον να εχω παρεες οπως ολοι οι αλλοι.
ελπιζω με τον καιρο να αλλαξει αυτο.αλλα δε ξερω απο που να ξεκινησω.
απλα συγκρινω εμενα με τους αλλους και βρισκω οτι υστερω στην επικοινωνια.
αυτα πιστευεται που μου συμναινουν ειναι αποτελεσμα της ψυχωσης ή εχει να κανει καθαρα με την προσωπικοτητα μου?

[serios]

Τα περισσότερα έχουν να κάνουν με την ψύχωση νομίζω.
Οχι ότι δεν υπάρχουν άτομα εσωστρεφή σαν χαρακτήρες και λιγομίλητα από την φύση τους. Ατομα που μπορεί να μη έχουν κάτι από θέμα υγείας και να είναι μοναχικά.
Αλλά νομίζω όταν έχεις να κάνεις με συμπτώματα όπως αλογία, χαμηλό κίνητρο για κοινωνικοποίηση, προβλήματα με την σκέψη, παράνοια, μαγκώματα από τα φάρμακα, θολό μυαλό κτλ επιδρούν όπως κ να το κάνουμε στην καθημερινότητα κ στα πιο απλά πράγματα.
Η κοινωνικοποίηση είναι αρκετά εγκεφαλική. Θέλει να αναγνωρίζεις τις εκφράσεις του άλλου κ να μη παρεξηγείς καταστάσεις, να κατανοείς το χιούμορ και άλλα πολλά που τα επηρεάζει η πάθηση.

Γενικά τι νιώθεις όταν είσαι με κόσμο;; Νιώθεις φοβισμένη και μαγκωμένη;; Το μυαλό σου σαλάτα κ να μη έρχεται η σκέψη να πεις κάτι κ να αναπτύξεις ένα θέμα;; Τουλάχιστον σε μένα υπήρχαν αυτά. Δεν ξέρω πως αισθάνεσαι εσύ.

[elis]

Η ψύχωση σε κάνει μπουφο εμένα βλάκα με λένε

[boo]

serios νιωθω αυτο ακριβως που περιγραφεις.. μαγκωμενη, να μην εχω τι να πω.επισης δε θελω να ειμαι αναμεσα σε πολυ κοσμο.πανικοβαλομαι.νιωθω οτι με κοιτανε ολοι.γενικα δε μπορω να σκεφτω ενα θεμα και να το συζητησω.νιωθω αβολα πολυ

[αλεξανδρος_77]

εχεις σκεφτει να παρεις κανενα βιβλιο να διαβασεις που να λεει για αυτοπεποιθηση γιατι φαινεσαι πολυ ανασφαλης.

νιωθω οτι με κοιτανε ολοι

[giorgos panou]

Συμφωνώ με τον σεριος.
Χρειάζεσαι χρόνο μπου! Εχεις τόση όρεξη και κουράγιο να τα κάνεις όλα που πέφτεις με τα μούτρα και ξεπερνάς τα όρια σου, μου δίνεις συνεχώς την αίσθηση σαν να έχεις βάλει τον εαυτό σου σε μια γωνία και τον κοπανάς αλύπητα. Σκέψου ρε μπου....αν στα έλεγε καποιος άλλος αυτά, μια φίλη σου , τι θα του έλεγες; Δεν θα τον κανάκευες λίγο; δεν θα του λεγες να μην ζορίζει τόσο πολύ τον εαυτό του και να του φέρεται με περισσότερη αγάπη; αφού δείχνεις τόση κατανόηση και γλύκα με τους άλλους γιατί δεν κάνεις το ίδιο και με τον εαυτό σου; Αστον λίγο να πάρει μια ανάσα, τον έχεις βάλει και τρέχει μαραθώνιο με μια ανάσα.

Δυστυχως αυτο ειναι χαρακτηριστικο οσων εχουν απετησεις απο τον εαυτο τους . Το παραδηγμα με τον μαραθονιο οπου αναφερεις μου θυμησε τους αγωνες , τους αθλητες του στιβου! το ξερεις οτι υπαρχουν αθλητες οπου αυτοτιμορουντε!!! οπου δλδη τιμορουν το κορμι τους επειδη δεν καμουν καποιους χρονους που εχουν στοχο!!
Χωρις να θελω να προσβαλλω την Μπου, κι χωρις να το λεω με κακια, ο μαζοχιστικος τροπος αντιμετοπησης του ευατου μας μερικες φορες ειναι ισως κατις που κουβαλαμε ασυνηδιτα, παει απο τους γονεις στα πεδια κι συνεχια,,,,,

[boo]

δε με προσβαλεις γιωργο!
δε ξερω αν λειτουργω μαζοχιστικα απλα δε θελω να με προσπερναει η ζωη.προσπαθω αυτο που λεμε να τραβαω τη ζωη απο τα μαλλια.. το τιμημα ειναι οτι καταρρεω μετα.ειναι φαυλος κυκλος. αυτη τη φορα το τελευταιο επεισοδιο το χρεωνω στην ψυχολογο μου.μου εξυσε πληγες και την ιδια μερα ξεκινησε η υποτροπη.δεν εφταιγε αλλα ειχε τιμημα ολο αυτο. με την προτροπη της γιατρου μου σταματησα την ψυχοθεραπεια οπως μου ειπε για ενα διαστημα εχοντας στο μυαλο της οτι θα την συνεχιζα οταν θα ενιωθα καλυτερα.αλλα πλεον δε μου περισσευουν ουτε χρηματα για ψυχοθεραπεια αλλα επιπλεον εχασα την εμπιστοσυνη μου για τους ψυχολογους. νιωθω οτι ειναι ο διαβολος και οτι μας παρακολουθουν με σκοπο να λενε αυτα που μας τους λεμε στους απο πανω τους.και μας διαβαζουν το μυαλο

[boo]

Καλησπερα παιδια

Σημερα ειχα παει στο κψυ γιατι ειχαν μια ομιλια για τη δημιουργια κοισπε στην πολη μου.
Ηταν γυρω στα 80 ατομα.καθομουν καπου στη μεση.μεσα σε 15 λεπτα με επιασε οτι αυτοι που καθονταν πισω μου με παρακολουθουν.πηρα ζαναξ που μου εδωσε ο γιατρος εκει κι επειτα εκατσα πισω πισω.ενιωσα λιγο καλυτερα.απο τοτε δε μου εχει φυγει αυτο το πραγμα.
Εδω και περιπου 1 2 ωρο νιωθω οτι ειμαι ο μεσιας.
Τρωω χοντρες φρικες..
Δεν μπορω να ζητησω βοηθεια.εχω εξαντλησει καθε βοηθεια απο τη γιατρο μου.πριν λιγες μερες με ειδε και ημουν αρκετα σταθεροποιημενη.στα φαρμακα παιρνω τις μεγιστες δοσεις σχεδον σε ολα.
Εχω απογοητευτει τελειως..

Εστάλη από Elite 1 στο E-Psychology.gr Mobile App

[elis]

που ειμαι ελληνασ κι ακουω ριανα τι να πω σε ολο το κρατοσ μονο εγω την βρισκω με ριανα εγω τι ειμαι σ κανω λιγο χαβαλε αλλα τι νομιζεισ πεσ μου

[serios]

Καλησπερα παιδια

Σημερα ειχα παει στο κψυ γιατι ειχαν μια ομιλια για τη δημιουργια κοισπε στην πολη μου.
Ηταν γυρω στα 80 ατομα.καθομουν καπου στη μεση.μεσα σε 15 λεπτα με επιασε οτι αυτοι που καθονταν πισω μου με παρακολουθουν.πηρα ζαναξ που μου εδωσε ο γιατρος εκει κι επειτα εκατσα πισω πισω.ενιωσα λιγο καλυτερα.απο τοτε δε μου εχει φυγει αυτο το πραγμα.
Εδω και περιπου 1 2 ωρο νιωθω οτι ειμαι ο μεσιας.
Τρωω χοντρες φρικες..
Δεν μπορω να ζητησω βοηθεια.εχω εξαντλησει καθε βοηθεια απο τη γιατρο μου.πριν λιγες μερες με ειδε και ημουν αρκετα σταθεροποιημενη.στα φαρμακα παιρνω τις μεγιστες δοσεις σχεδον σε ολα.
Εχω απογοητευτει τελειως..

Εστάλη από Elite 1 στο E-Psychology.gr Mobile App

Κ για μένα οι κοινωνικές περιστάσεις ήταν δύσκολες στην αρχή.
Θυμάμαι που πήγαινα θέατρο μόνος και σκεφτόμουν αν φαίνομαι περίεργος κάτι που μάλλον δεν ίσχυε. Παράνοια είχα τα 2-3 πρώτα χρόνια περισσότερο.

Boo θα ήθελα να μου πεις αν βλέπεις παρενέργειες από αυτή την δοσολογία.
Δηλαδή μη βλέπεις απλά το νούμερο της ποσότητας των φαρμάκων που είναι αυξημένο αλλά πως επιδρά αυτό στον οργανισμό σου. Θα ήθελα να δεις κ την θετική πλευρά το ότι είσαι σχετικά σταθερή και αυτό είναι αποτέλεσμα της δόσης.
Φαντάζομαι ότι η μεγάλη δόση πιθανόν να έχει και παρενέργειες αλλά βλέπω πως σχεδόν ποτέ δεν τις αναφέρεις αλλά στέκεσαι στο νούμερο της δόσης που θες διακαώς να πέσει σε χαμηλά νούμερα. Όπως σου έχω ξαναπεί δν είναι ο αριθμός τις δόσης που έχει σημασία αλλά τι παρενέργειες προκαλούνται και σε ποια δόση είμαστε περισσότερο λειτουργικοί.

[boo]

δεν εχω παρενεργειες περα απο τις παρα πολλες ωρες υπνου και τη διακοπη της περιοδου.και περισσοτερφο σε αυτο με τσιτωνει η μανα μου κανει σαν τρελη οταν τα ανεβαζει η γιατρος και νιωθω κι εγω ασχημα μετα..

αλλα γιατι με πιανει αυτο οταν ειμαι αναμεσα σε κοσμο?εχω τις κλειστες μου απο οταν τελειωσε το επεισοδιο.τωρα ειμαι πιο σταθερη αλλα καθε τετοιο συμβαν με αναστατωνει και φοβαμαι μη ξαναχαθω..
φοβαμαι