Printable View
Φυσικά παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας. Αλλά ο χαρακτήρας σε μεγάλο βαθμό διαπλάθεται. Γι' αυτό παίζει μεγάλο ρόλο σε τι περιβάλλον θα βρεθείς.Quote:
Originally Posted by mariposa7
Είναι κακό όταν δεν έχεις τη δυνατότητα επιλογής, όσο είσαι μικρός δηλαδή. Όταν μεγαλώνεις όμως τις περισσότερες φορές έχεις δυνατότητες επιλογής.
Πάντως, το να είναι κάποιος "ζάπλουτος" δεν εξασφαλίζει ότι θα διαπαιδαγωγήσει σωστά τα παιδιά του. Πολύ συχνά δε βοηθάει καθόλου.
Αυτό ακριβώς. Αν η θέλησή σου για ζωή είναι δυνατότερη από το αίσθημα της ασφάλειας θα ρισκάρεις να πέσεις στον ωκεανό. Αν το βόλεμα στην ασφάλεια μιας κατάστασης που ξέρεις τί κατάληξη θα έχει είναι πιο ισχυρό, εκεί επιλέγεις να μείνεις στο πλοίο. Πάντως, το να είσαι κατάστρωμα, να φοβάσαι να πέσεις στον ωκεανό μαζί με όσους προσπαθούν να σωθούν κ να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου ελπίζοντας ότι τελικά δε θα βουλιάξει, αυτό δε νοείται......Quote:
Originally Posted by mnimonio
Εγώ πάλι νομίζω ότι όταν τα παιδιά πάρουν αγάπη και ασφάλεια από τους γονείς,ως επί το πλείστον βγαίνουν υγιή άτομα στην κοινωνία και απο άποψη σωματικής υγείας αλλά και ψυχολογικής!
Όχι απλά δε βοηθάει, μπορεί να συνεπάγεται κ τη χειρότερη κατάληξη. Υπάρχουν πολλές πολλές τραγωδίες σε οικογένειες με τρελά λεφτά που δεν υπήρχε παιδεία (καμία σχέση με μόρφωση, παιδεία= αξίες, επαφή με την πραγματικότητες, ανατροφή με αρχές, καλλιέργεια σεβασμού). Κ επειδή το χρήμα είναι μέσο, όσο πιο λάθος διαχείριση γίνεται, τόσο μεγαλύτερη κ η ζημιά.....Quote:
Originally Posted by marian_m
Αναλόγως τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται η αγάπη κ η ασφάλεια κάθε φορά.Quote:
Originally Posted by Diana1982
Γιατί αν η αγάπη κ η ασφάλεια εκφράζεται στο να κάνεις συνέχεια στον άλλο τα χατίρια κ να του παρέχεις αιώνιο συγχωροχάρτι σε όλες του τις μ............, "μη στεναχωρηθεί το παιδί" κ "μη ζοριστεί το παιδί", τότε το αποτέλεσμα δε θες να το δεις.........
μμμμμμ.....δεν θα διαφωνήσω mariposa7 ίσως μερικές φορές η ανατροφή των παιδιών είναι δίκοπο μαχαίρι.....Quote:
Originally Posted by mariposa7
Αλλά η αγάπη θα πρέπει να προϊσταται σε κάθε της μορφή!
Σχολή γονέων δεν υπάρχει κ όλοι μεγαλώνοντας ένα παιδί θα κάνουν κάποια λάθη.Quote:
Originally Posted by Diana1982
Το θέμα νομίζω είναι συνολικό, δηλ. απέναντι σε έναν άνθρωπο είτε είναι το παιδί σου, ο γονιός σου, ο φίλος, η φίλη σου, ο γκόμενός σου, η αδερφή σου, ο αδερφός σου κλπ να εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου με υγιή τρόπο,πχ αν νοιάζομαι κ ανησυχώ για κάποιον το να τον κλείσω σε "κλουβί" (ας είναι κ χρυσό) δεν είναι λύση, αντίθετα τον καταστρέφω, θα πρέπει να του εξηγήσω τους κινδύνους κ τις πιθανές εκδοχές, το πώς λειτουργούν κάποια πράγματα κλπ, ώστε να του δώσω τα εφόδια τους κινδύνους να τους αντιμετωπίσει μόνος του.
Οκ περίπου στο ίδιο φθάνουμε συμπέρασμα-στην αγάπη
Το να υπερπροστατευω έναν άνθρωπο,δεν είναι ένδειξη υγιούς αγάπης σίγουρα!
Σίγουρα δεν υπάρχει σχολή γονέων αν και νομίζω ότι κάτι σχετικό θα έπρεπε να υπάρχει στο σχολείο-κοινωνικές σχέσεις ή κάτι παρεμφερές.....
Quote:
Originally Posted by Macgyver
Αρνουμαι να παρασυρθω σε μια κουβεντα που απλως θα ειναι ψυχοφθορα . Αυτη ειναι η θεση μου , κ ας υποθεσει ο καθεις οτι θελει .
[QUOTE=marian_m;492160]α)
Έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου αν πιστεύεις ότι εσύ θα καθορίσεις τι θα γράφουμε και τι δε θα γράφουμε εδώ μέσα και τι αφορά ή δεν αφορά το φόρουμ.
Εχω δικαιωμα να γραψω κ να αναλυσω την γνωμη μου , κ αμα δεν σου αρεσει , μην με διαβαζεις ουτε εσυ .
Οι ανθρωποι που βολευονται στην δυστυχια τους,εχουν φαει ηδη 999 χαστουκια συνηθως απο την ζωη τους,και φοβουνται να προσπαθησουν γιατι δε θελουν να φανε το χιλιοστο.
Στο παρελθον μπορει να χουν δοκιμασει να βρουν διεξοδους,αλλα με λαθος τροπους και απογοητευτηκαν,και πλεον δεν εχουν τις δυναμεις να δοκιμασουν τους σωστους τροπους.
Παιζει ρολο και η ηλικια,πιο μεγαλος εχεις περισσοτερο μυαλο,αλλα δεν εχεις ουτε χρονο ουτε τοσες πολλες δυναμεις.
Αν ενας γονιος εχει μεγαλωσει ως παιδι σε ενα αρρωστο περιβαλλον..Ειτε αυτο ειναι ενα αυταρχικο περιβαλλον,ειτε ειναι ενα υπερπροστατευτικο περιβαλλον και παει λεγοντας..Τοτε κατα ενα πολυ μεγαλο ποσοστο αυτο θα το μεταφερει και στην δικη του οικογενεια..Φαυλος κυκλος.
σκεφτομαι οτι με το που μπηκε ο ιουλιος αυξηθηκε ο κοσμος στη παραλια. οι περισσοτεροι ομως καθονται και λιαζονται, δε τολμουν να μπουν στη θαλασσα. τι ερχεστε τοτε βρε μαλακες, απλα για να πιανετε το χωρο ? αφηστε αυτους που θελουν να κολυμπησουν και τραβατε σε καμια ταρατσα.
Quote:
Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος
Οχι , αλαφρωισκιοτε , δεν εχω περισσοτερο μυαλο ( γιατι να εχω ) , αλλα εχοντας αντιμετωπισει κ αλλες φορες αντιξοοτητες ( που δεν τις εχει αντιμετωπισει ο καθημερινος ανθρωπος , στις δουλειες μου , κ οχι μονον ) , αντιμετωπιζω πιο ψυχραιμα μια καταθλιψη , σε σημειο που δεν δειχνω για καταθλιπτικος , ουτε το φερνω βαρεως , λεω , ' αλλη μια δυσκολια , ας ειναι , θα περασει κ αυτο ' . Μια αποδειξη ? η μνιμονιο δεν με πιστευε οτι εχω κτθλψη , διοτι δεν προεκυπτε κατι τετοιο απ τα γραφομενα μου , διοτι δεν ειμαι δυστυχης . 43 θρεντ εχω ανοιξει , μπορεις να τα δεις , κανενα δεν αφορα εμενα .
Κ τι λες , οτι δεν εχω δυναμεις κ χρονο ? ρε συ, 52 ειμαι , οχι 82 .
Και στην πυγμαχια προπονουμαι ακομα , και σηκωνω τα ιδια βαρη που σηκωνα στα 30 , βεβαια κακα τα ψεμματα , αλλα οι αντοχες μου εχουν μειωθει , οι σωματικες ομως , οχι οι ψυχικες
Την απάντηση την έδωσες ο ίδιος, είναι ο λάθος τρόπος. Αν 999 φορές κουτουλήσεις το εμπόδιο, απολύτως λογικό να φοβάσαι μη μεγαλώσει το καρούμπαλο, ή απλά δεν αντέχεις άλλο τον πονοκέφαλο. Μήπως όμως να άρχιζες να δεις μην μπορείς τα εμπόδιο αντί να το κουτουλάς να περάσεις από πάνω? Ή να το σκαρφαλώσεις ή οτιδήποτε?Quote:
Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος
Τώρα στα υπόλοιπα, εννοείται ότι μεγαλώνοντας οι αντοχές λιγοστεύουν. Εκεί αξιοποιείς την εμπειρία κ την ωριμότητα που (καλό θα ήταν να) έχεις αποκτήσει.