Τι σκέφτεστε;

Σκέφτομαι ότι όπου και να είμαι, όσο καλά (αν μπορώ να το πω κι αυτό) κι αν περνάω, πάντα ξαναγυρίζω στη μελαγχολία/δυστυχία μου... :(

Παιδια , παιρνω παραδειγμα τον πατερα μου . 88 χρονων , εχει αντιμετωπισει στην ζωη του τα πανδεινα , περα απο καθε φαντασια , για αυτο εγινε αυτος που εγινε , κ ακομη , εχει τον τσαμπουκα που απεκτησε απο τις αντιξοοτητες . Οι αντιξοοτητες σε δυναμωνουν , φτιχνεις χαρακτηρα . Αμα με το καλο 50αρισετε , τα ξαναλεμε .

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Αν ενας γονιος εχει μεγαλωσει ως παιδι σε ενα αρρωστο περιβαλλον..Ειτε αυτο ειναι ενα αυταρχικο περιβαλλον,ειτε ειναι ενα υπερπροστατευτικο περιβαλλον και παει λεγοντας..Τοτε κατα ενα πολυ μεγαλο ποσοστο αυτο θα το μεταφερει και στην δικη του οικογενεια..Φαυλος κυκλος.

---

Συμφωνώ και σε αυτό mnimonio.....όντως αλλά από την άλλη πιστεύω ότι ένας ανθρωπος με στοιχειώδες μυαλό και καλλιέργεια,καταλαβαίνει πως πρέπει να φέρεται στην δική του οικογένεια ανεξάρτητα από το πως μεγάλωσε....συμφωνείς σε αυτό;
Δηλαδή καποτε αυτό που είπες το συμμεριζόμουν απόλυτα,αλλά κάπου διάβασα ότι ίσως κάποιοι να το χρησιμοποιούν και ως δικαιολογία ....ένας καλός χαρακτήρας κοιτάει να φερθεί με καλό τρόπο ανεξάρτητα το πως έχει βιώσει στην ζωή του!

Ολοι μας έχουμε και άσχημες εμπειρίες αν φερόμασταν ανάλογα στους άλλους τοτε .........

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Οχι , αλαφρωισκιοτε , δεν εχω περισσοτερο μυαλο ( γιατι να εχω ) , αλλα εχοντας αντιμετωπισει κ αλλες φορες αντιξοοτητες ( που δεν τις εχει αντιμετωπισει ο καθημερινος ανθρωπος , στις δουλειες μου , κ οχι μονον ) , αντιμετωπιζω πιο ψυχραιμα μια καταθλιψη , σε σημειο που δεν δειχνω για καταθλιπτικος , ουτε το φερνω βαρεως , λεω , ' αλλη μια δυσκολια , ας ειναι , θα περασει κ αυτο ' . Μια αποδειξη ? η μνιμονιο δεν με πιστευε οτι εχω κτθλψη , διοτι δεν προεκυπτε κατι τετοιο απ τα γραφομενα μου , διοτι δεν ειμαι δυστυχης . 43 θρεντ εχω ανοιξει , μπορεις να τα δεις , κανενα δεν αφορα εμενα .
Κ τι λες , οτι δεν εχω δυναμεις κ χρονο ? ρε συ, 52 ειμαι , οχι 82 .

---

Παρεξηγηση,δεν απευθυνομουν προσωπικα σε εσενα,ισως το νομισες επειδη εγραψα ακριβως απο κατω σου.Σχολιασα μια συζητηση που γινοταν πιο πανω για τους ανθρωπους που βολευονται στον πατο.

Προσωπικα,αν φτασω στην ηλικια σου και εχω ακομα αυτα τα θεματα που με απασχολουν (μου ριχνεις καμια 20αρια χρονια),δεν μπορω να φανταστω σε τι ψυχολογικο ρακος θα βρισκομαι ή αν θα εχω κρεμαστει απο καπου καμια 10ετια πιο πριν.

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Την απάντηση την έδωσες ο ίδιος, είναι ο λάθος τρόπος. Αν 999 φορές κουτουλήσεις το εμπόδιο, απολύτως λογικό να φοβάσαι μη μεγαλώσει το καρούμπαλο, ή απλά δεν αντέχεις άλλο τον πονοκέφαλο. Μήπως όμως να άρχιζες να δεις μην μπορείς τα εμπόδιο αντί να το κουτουλάς να περάσεις από πάνω? Ή να το σκαρφαλώσεις ή οτιδήποτε?
Τώρα στα υπόλοιπα, εννοείται ότι μεγαλώνοντας οι αντοχές λιγοστεύουν. Εκεί αξιοποιείς την εμπειρία κ την ωριμότητα που (καλό θα ήταν να) έχεις αποκτήσει.

---

Ετσι ειναι,δυσκολο στην πραξη,αλλα δεν υπαρχει αλλος τροπος.

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Εχω δικαιωμα να γραψω κ να αναλυσω την γνωμη μου , κ αμα δεν σου αρεσει , μην με διαβαζεις ουτε εσυ .

---

Εσύ πήρες μια πρόταση από το ποστ μου και άρχισες να μου κάνεις κριτική και υποδείξεις για το τι πρέπει να γράφω και τι όχι στο φόρουμ.
Κατά τ' άλλα καθόλου δεν τρελαίνομαι να σε διαβάζω.

[QUOTE=Αλαφροίσκιωτος;492207]Παρεξηγηση,δεν απευθυνομουν προσωπικα σε εσενα,ισως το νομισες επειδη εγραψα ακριβως απο κατω σου.Σχολιασα μια συζητηση που γινοταν πιο πανω για τους ανθρωπους που βολευονται στον πατο.





Συγγνωμη απο μενα ,Αλαφρωικιοτε , σε θεωρω καλοπροαιρετο ανθρωπο , κ μουκανε λιγο εντυπωση το σχολιο σου .

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Εσύ πήρες μια πρόταση από το ποστ μου και άρχισες να μου κάνεις κριτική και υποδείξεις για το τι πρέπει να γράφω και τι όχι στο φόρουμ.
Κατά τ' άλλα καθόλου δεν τρελαίνομαι να σε διαβάζω.

---

Νο προμπλεμ , Μαριον , δεν εχω κατι μαζι σου .( ποτε δεν ειχα )

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Συμφωνώ και σε αυτό mnimonio.....όντως αλλά από την άλλη πιστεύω ότι ένας ανθρωπος με στοιχειώδες μυαλό και καλλιέργεια,καταλαβαίνει πως πρέπει να φέρεται στην δική του οικογένεια ανεξάρτητα από το πως μεγάλωσε....συμφωνείς σε αυτό;
Δηλαδή καποτε αυτό που είπες το συμμεριζόμουν απόλυτα,αλλά κάπου διάβασα ότι ίσως κάποιοι να το χρησιμοποιούν και ως δικαιολογία ....ένας καλός χαρακτήρας κοιτάει να φερθεί με καλό τρόπο ανεξάρτητα το πως έχει βιώσει στην ζωή του!

Ολοι μας έχουμε και άσχημες εμπειρίες αν φερόμασταν ανάλογα στους άλλους τοτε .........

---

Η διαφορα μεταξυ του οικογενειακου περιβαλλοντος με τις αλλες διαπροσωπικες μας σχεσεις ειναι τεραστια..Γιατι η οικογενεια σου πλαθει τον ψυχικο σου κοσμο και κατ'επεκταση τον χαρακτηρα..Δεν ειναι ενας φιλος που μας φερθηκε ασχημα,τραβαμε ενα χ και συνεχιζουμε..Ειναι οι γονεις που σου πλαθουν την ψυχη σου και που μεχρι καποια ηλικια πρεπει να ανεχτεις και να γαλουχηθεις.
Υπαρχουν παντα και οι εξαιρεσεις,δεν σημαινει οτι οποιος εζησε σε ενα κακο οικογενειακο περιβαλλον οτι θα γινει ομοιος,οι περισσοτεροι ομως ακολουθουν αυτη την γραμμη η οποια δεν ξερω αν ειναι δικαιολογια.Μπορει να ειναι και ενα ειδος τιμωριας για οσα δεινα εζησαν..Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου.

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Συμφωνώ και σε αυτό mnimonio.....όντως αλλά από την άλλη πιστεύω ότι ένας ανθρωπος με στοιχειώδες μυαλό και καλλιέργεια,καταλαβαίνει πως πρέπει να φέρεται στην δική του οικογένεια ανεξάρτητα από το πως μεγάλωσε....συμφωνείς σε αυτό;
Δηλαδή καποτε αυτό που είπες το συμμεριζόμουν απόλυτα,αλλά κάπου διάβασα ότι ίσως κάποιοι να το χρησιμοποιούν και ως δικαιολογία ....ένας καλός χαρακτήρας κοιτάει να φερθεί με καλό τρόπο ανεξάρτητα το πως έχει βιώσει στην ζωή του!

Ολοι μας έχουμε και άσχημες εμπειρίες αν φερόμασταν ανάλογα στους άλλους τοτε .........

---

Το mnimonio έχει δίκιο, γιατί κυκλοφορεί συνήθως πολλή ανωριμότητα. Ένας ώριμος άνθρωπος αντιλαμβάνεται το ότι επειδή εκείνος μεγάλωσε έτσι, αυτός δεν είναι πιθανόν κ ο καλύτερος τρόπος, κ στην οικογένεια που θα κάνει αργότερα ο ίδιος να το πάει αλλιώς. Η αμφισβήτηση προγενέστερων κ δεδομένων πρακτικών είναι κομμάτι εξέλιξης κ αμφισβήτησης. Κάποιοι χτυπάγανε τα παιδιά τους όταν αυτά ήταν μικρά. Τα παιδιά αυτά όταν ενηλικιώθηκαν, κάποια αναπαράγουν το ίδιο πρότυπο κ στα δικά τους παιδιά, ενώ κάποια θεωρούν το ξύλο ως απαράδεκτη μέθοδο διαπαιδαγώγησης κ δε θα σηκώνανε χέρι ούτε για πλάκα.

Quote:

---

Originally Posted by mariposa7

Το mnimonio έχει δίκιο, γιατί κυκλοφορεί συνήθως πολλή ανωριμότητα. Ένας ώριμος άνθρωπος αντιλαμβάνεται το ότι επειδή εκείνος μεγάλωσε έτσι, αυτός δεν είναι πιθανόν κ ο καλύτερος τρόπος, κ στην οικογένεια που θα κάνει αργότερα ο ίδιος να το πάει αλλιώς. Η αμφισβήτηση προγενέστερων κ δεδομένων πρακτικών είναι κομμάτι εξέλιξης κ αμφισβήτησης. Κάποιοι χτυπάγανε τα παιδιά τους όταν αυτά ήταν μικρά. Τα παιδιά αυτά όταν ενηλικιώθηκαν, κάποια αναπαράγουν το ίδιο πρότυπο κ στα δικά τους παιδιά, ενώ κάποια θεωρούν το ξύλο ως απαράδεκτη μέθοδο διαπαιδαγώγησης κ δε θα σηκώνανε χέρι ούτε για πλάκα.

---

Συμφωνω με mariposa , και οι 2 κολλητοι μου , εχοντας πατερα στρατιωτικο-σκληροπυρηνικο ( του ενος εκανε 10 χρ, φυλακη για συμμετοχη στο πραξικοπημα 21ης Απριλιου ) ειχανε φαει ΠΟΛΥ ξυλο κ απειλες σε τρυφερη ηλικια . Τωρα , ειναι πατερες υποδειγμα , αμφοτεροι , σε σημειο θυματοποιησης απο τις γυναικες τους .

Τελικά με την δική μου οπτική συμφωνείς ή με του μνιμονίου;

Εγώ κατάλαβα ότι συμφωνείς με την δική μου γνώμη αρκεί να υπάρχει η κατάλληλη ωριμότητα ώστε οι άνθρωποι που υπέστησαν "κακοποίηση" στο οικογενειακό τους περιβάλλον,να μην την αναπαράγουν αργότερα στα παιδιά τους.

@mnimonio πιστεύω ότι ο χαρακτήρας όντως διαμορφώνεται κατα κύριο λόγο από το οικογενειακό μας περιβάλλον αλλά έχει αντίκτυπο και στο κοινωνικό σύνολο.
Δεν θεωρώ ότι κάποιος είναι καλός στην οικογένεια και κακός στην κοινωνία,απλώς στην κοινωνία μπορεί να δείχνουμε έναν καλύτερο εαυτό για να μας αποδέχονται ενώ στο σπίτι μας να είμαστε πιο δεδομένοι,οπότε αφήνουμε και λίγο να φανει ο κακός μας εαυτός!

Δεν θεωρώ ένας πατέρας που χτυπάει τα παιδιά του στο σπίτι ότι σε όλα τα υπόλοιπα είναι σωστός(υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις)

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Τελικά με την δική μου οπτική συμφωνείς ή με του μνιμονίου;

Εγώ κατάλαβα ότι συμφωνείς με την δική μου γνώμη αρκεί να υπάρχει η κατάλληλη ωριμότητα ώστε οι άνθρωποι που υπέστησαν "κακοποίηση" στο οικογενειακό τους περιβάλλον,να μην την αναπαράγουν αργότερα στα παιδιά τους.

@mnimonio πιστεύω ότι ο χαρακτήρας όντως διαμορφώνεται κατα κύριο λόγο από το οικογενειακό μας περιβάλλον αλλά έχει αντίκτυπο και στο κοινωνικό σύνολο.
Δεν θεωρώ ότι κάποιος είναι καλός στην οικογένεια και κακός στην κοινωνία,απλώς στην κοινωνία μπορεί να δείχνουμε έναν καλύτερο εαυτό για να μας αποδέχονται ενώ στο σπίτι μας να είμαστε πιο δεδομένοι,οπότε αφήνουμε και λίγο να φανει ο κακός μας εαυτός!

Δεν θεωρώ ένας πατέρας που χτυπάει τα παιδιά του στο σπίτι ότι σε όλα τα υπόλοιπα είναι σωστός(υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις)

---

Δεν βρίσκω ότι οι απόψεις σας είναι οπωσδήποτε αλληλοαντικρουόμενες. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα μείγμα dna/χαρακτήρα, ανατροφής από οικογενειακό περιβάλλον, κοινωνικού περιβάλλοντος, προσωπικών του επιλογών κ πάσης φύσεως εμπειριών. Το ποιός παράγοντας σε συνδυασμό με ποιόν θα υπερισχύσει κάθε φορά, δεν το ξέρει κανείς.
Στο σημείο που διαφωνώ μαζί σου είναι το ότι πιστεύω πως το πρόσωπο που βγάζει κανείς σε μια όψη της ζωής του, δεν έχει καμία σχέση με το πρόσωπο που βγάζει σε κάποια άλλη. Πχ κ ο Τσοχατζόπουλος μπορεί να ήταν ο καλύτερος σύντροφος για τη Βίκυ Σταμάτη, όμως στο δημόσιο βίο του άστο μην πω τί ήταν για την κοινωνία..... Εκτός κ αν θες να πεις ότι στην κοινωνία σχεδόν όλοι "το παίζουν" γιατί υπάρχει υποκρισία. Αν θες να πεις αυτό, ότι λίγο- πολύ όντως προς τα έξω πουλάνε όλοι το καλό τους πρόσωπο, εκεί συμφωνώ.

Νομιζω οτι ο καθενας οπου τον παιρνει ειναι κακος και οπου δεν τον παιρνει,ή θελει να παρει κατι απο κει προσπαθει να ειναι καλος.
Προσωπικα πιστευω οτι καποιος που γενικα ειναι σκατανθρωπος αλλα σε σενα ειναι οκ,καποια στιγμη θα στην κανει και σενα.

Πχ το βλεπω σε γνωστους/ες που τα εφτιαξαν με συντροφους που παλιοτερα ηταν απιστοι.Ενιωθαν κολακευμενοι οτι τους ''τυλιξαν'' και τους εφεραν στα νερα τους,μεχρι που ξαφνικα δεν χωρουσαν να περασουν απο την πορτα.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Η διαφορα μεταξυ του οικογενειακου περιβαλλοντος με τις αλλες διαπροσωπικες μας σχεσεις ειναι τεραστια..Γιατι η οικογενεια σου πλαθει τον ψυχικο σου κοσμο και κατ'επεκταση τον χαρακτηρα..Δεν ειναι ενας φιλος που μας φερθηκε ασχημα,τραβαμε ενα χ και συνεχιζουμε..Ειναι οι γονεις που σου πλαθουν την ψυχη σου και που μεχρι καποια ηλικια πρεπει να ανεχτεις και να γαλουχηθεις.
Υπαρχουν παντα και οι εξαιρεσεις,δεν σημαινει οτι οποιος εζησε σε ενα κακο οικογενειακο περιβαλλον οτι θα γινει ομοιος,οι περισσοτεροι ομως ακολουθουν αυτη την γραμμη η οποια δεν ξερω αν ειναι δικαιολογια.Μπορει να ειναι και ενα ειδος τιμωριας για οσα δεινα εζησαν..Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου.

---

Σωστά.
Όταν όμως βλέπεις κάποιον να αναπαράγει μια συμπεριφορά επειδή τη θεωρεί φυσική, ή επειδή δεν ξέρει αλλιώς, ή επειδή νομίζει ότι έτσι έχουν τα πράγματα, εκεί πρόκειται απλά για ανώριμο άνθρωπο.
Όταν ακούς "....... κ εμένα έτσι μου κάνανε", ".......... στη ζωή μου είχα αυτές τις εμπειρίες κ έπαθα αυτά....... κ μου συνέβησαν κ τα άλλα.......", εκεί αυτός/αυτή που τα λέει έχει αποκωδικοποιήσει τη συμπεριφορά, έχει συνειδητοποιήσει τις εκάστοτε αιτίες κ συνέπειες, ξέρει για την ύπαρξη εναλλακτικών κ την όλη κατάσταση τη χρησιμοποιεί σα βολική δικαιολογία.

@mariposa7 Οχι η ουσία της ανταλλαγης απόψεων ήταν το δίπολο "ανατροφή-αναπαραγωγή συμπεριφοράς" που κολλάει τόσο με το οικογενειακό μας περιβάλλον όσο και με το κοινωνικό....
αλλά όπως λες και εσύ η συμπεριφορά είναι συνισταμένη πολλών πραγμάτων....και εκεί που κάπου είμαι καλός κάπου αλλού είμαι κακός.!

Αλλά προσωπικά θεωρώ δικαιολογία κάποιος να φέρεται άσχημα στους άλλους επειδή έτσι του φέρθηκαν κάποτε οι γονείς του.
Εκτός και αν του λείπει βασική παιδεία-κουλτούρα-ωριμότητα ώστε να μην μπορεί να επεξεργαστεί το λάθος και το σωστό!
Γι'αυτό πέρα από το οικογενειακό περιβάλλον μεγάλη ουσία έχει και το εκπαιδευτικό σύστημα και αυτό δημιουργεί "ψυχές" με τον δικό του τρόπο!