Quote:
Originally posted by sad
Κάθομαι μπροστά από την τηλεόραση και παρακολουθώ.... τρώω μία μπουκιά... δυο τρεις... μαζί με το μπουτάκι είχα κόψει ένα και μοναδικό κομάτι στήθος σε μεγεθος πως να σας πω... όσο ένα σπιρτόκουτο... το τρώω και αυτό... και ξεκινάει το μαρτύριο... κολάει, το καταλαβαίνω, σηκώνομαι, περπατάω, ο πόνος είναι διαφορετικός αυτή τη φορά, είναι πιο έντονος, πονάς κοντά στο στήθος αλλά πονούσα έντονα, τα μάτια μου δακρίζω κάνω γύρω στις 5 βόλτες μέσα στο σπίτι τίποτα... εκεί αυτό το γ@μημένο!! Λέω πρέπει να το πάρω απόφαση... πλησιάζω την τουαλέτα, ο πόνος συνεχίζει αυτό δεν μετακινείται, καταπίνω τα σάλια μου περιμένω περιμένω... παρακαλούσα να κάνω εμετό για να φύγει, να σταματήσει ο πόνος.... ο εμετός αργούσε και εγώ δάκρυζα... επιτέλους έρχεται... αλλά...αυτό δεν είναι εμετός... είναι κάτι άλλο που πρώτη φορά το ζω... δεν βγάζεις το φαγητό σου... καμία σχέση... βγάζεις μόνο σάλια... καθαρά σάλια... σηκώνομαι αυτό ήταν ακόμα εκει, περπατάω λίγο πάλι μία από τα ίδια, ξανά τουαλέτα, άλλος ένας γύρος με σάλια... ά ρε καταραμένο σκατόπουλο σκέφτομαι, αμα δω κότα στο δρόμο θα της φυτεψω δυο σφαίρες ανάμεσα στο κούτελο...! Νιώθω κάπως καλύτερα, σηκώνομαι πίνω λίγο νεράκι μια γουλίτσα, δυσκολεύεται να πάει κάτω, ε ρε το βρωμόπουλο ακόμα εκεί ειναι, και νιώθω ένα γλουπ.... και περνάει....
δεν θα μπορούσες να περιγράψεις καλύτερα το productive burp! η πρώτη φορά είναι τρομακτική και δεν την ξεχνάς ποτέ, χαίρομαι όμως που ήξερες γι αυτό κι όχι αυτό που λένε αόριστα εμετός και το αντιμετώπισες με ψυχραιμία.. λοιπόν μετά από ένα τέτοιο επεισόδιο καλό θα ήταν σήμερα να κάνεις ένα back 2 basics με ελαφριά διατροφή, δηλαδή καμιά κρεμούλα, κανα χυμό κτλ.