Ναι , ίσως θα έπρεπε!
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι άλλωστε έχουν περισσότερες πιθανότητές στην επιτυχία! Αυτό που με απασχολεί πάντως είναι να επιβιώσω στο είδος της κοινωνίας που ζούμε. Δεν είναι εύκολο με την νοοτροπία που κουβαλάνε μερικοί...
Printable View
ο σκιάχτρο πάντως θα έχει καταενθουσιαστεί με τις απαντήσεις στο ερώτημα του!
εντωμεταξυ η φαση ειναι οτι δεχομαστε οσα εχουν αποδειχτει επιστημονικα..ακομα δε,περιμενουμε αυτα που προκειται να αποδειχτουν ,εφοσον μεγαλο τμημα της εγκεφαλικης λειτουργιας παραμενει μυστηριο των μυστηριονε..
Συν τοις αλλοις δεχομαστε αβιαστα την καταρριψη ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ θεωριων της επιστημης!!ποσο λαθος νομιζαμε πως ηταν τα επιστημονικως αποδεδειγμενα ταδε..
Αλλα σε καμια περιπτωση δεν δεχομαστε οτι ο ελεγχος ΔΕΝ ειναι ΔΙΚΟΣ μας..εγω ειμαι ο κυρης που λενε τα ημισκουμπρια αχαχαχαχ..
ενα θεματακι το εχουμε με τον ελεγχο,ναι?
Σώπα καλέ....απορώ γιατί σου ήρθε αυτή η σκέψη :D.... Παραθέτω τι είχα γράψει παλιότερα σε ένα θέμα σχετικό με το 'μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι': Αν η 'βασιλεία των ουρανών' είναι η ψυχική ηρεμία, αυτή δεν πρόκειται να την κερδίσει κανείς προσπαθώντας να απαντήσει όλα τα ερωτήματα, αλλά αποδεχόμενος την αβεβαιότητα που είναι μέρος της ανθρώπινης ζωής και της φύσης.
:) :)
ε μα..:D
ειναι λογικο..ο ανθρωπος κατασκευασε τον Θεο για να καλυφθει απο το μη εξηγησιμο,παραλληλα δεν τον δεχεται γιατι ειναι περα απο καθε λογικη(χαχαχαχα) να εξαρταται απο κατι που μεχρι στιγμης δεν εξηγειται!!
υ.γ
ειπες την φραση που με εκφραζει απολυτα..παραδεισος ή γη της επαγγελιας ειναι για μενα εκει που η ψυχη θα ειναι ηρεμη...κολαση εκει που η ψυχη θα ανησυχει..
λοιπον, πολυ ωραιες ολες οι ιδεες που παρατιθενται! ετσι ισως αποχτησουμε μια πιο σφαιρικη αποψη για αυτο το μεγιστο μυστηριο! :)
Χμμμ ενδιαφερον δε λεω αλλα δεεεε μ' αρεσει. Προτιμω την προσκολληση στη φενη αντιδραστικοτητα ενος καταπιεσμενου εσωτερικου παιδιου που φοραει γεννιαδα και καπελο μαγου για να εξοντωσει το σοφο γερο-Θεο που αρνειται να δεχτει πως θα διαδεχθει. =Ρ
Υ.Γ. βαριεμαι απιστευτα
Κι εμενα μου αρεσει. Κριμα που η οργανωμενη θρησκεια προτιμα τον Θεο-τιμωρο απο τον υπερ του πρσοσωπικου/transpersonal, που παραπεμπει περισσοτερο σε ενα αρχαϊκο Υπερεγω ολο κριτικη, ενοχες και αυτομομφη, εναν εσωτερικο απροσωπο δυναστη χωρις ιχνος ανθρωπιας η αγαπης... Για να ταλαντευεται μετα το ποιμνιο μεταξυ αυτων των δυο σε μια προσπαθεια να ισορροπησει.
οχι. ο λυγερος εχει IQ 189 ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΟ, εγω εχω 160. (ο αινσταιν ειχε 164) εγω θεωρω ποιο σημαντικη την ΣΥΝΑΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΣΥΝΗ ! τι να το κανω και αν ειμαι ανισταιν ενω εχω ιψδ μαζι με καταθλιψη και υποφερω?!? η συναισθηματικη νοημοσυνη ειναι πολυ ποιο σημαντικη.
Εγώ δεν έχω το God gene, περικαλώ μη με συμπεριλαμβάνετε στην άνωθεν γενίκευση, λολ.
Λοιπόν, θεωρώ την εξέλιξη του διαλόγου πανέμορφη, και το παζλ που σχηματίζεται με ιντριγκάρει! Αν παρατηρήσατε η εξέταση της θρησκείας δε μπορεί να γίνει με μία κλίση για μονοδιάστατη θεώρηση των πραγμάτων και γι αυτό και στην πραγματικότητα μπλέκουν ένα σωρό επιστήμες και βάζουν η καθεμιά το δικό της λιθαράκι, ανθρωπολογία, ψυχολογία, φιλοσοφία, βιολογία, κοινωνιολογία, όλες έχουν προσθέσει ανά καιρό τη δική τους σημαντική συμμετοχή στην εξέταση αυτή.
Συμφωνώ με τα ποστς του Πετράν και τα βρήκα ενημερωτικά+διασκεδαστικά και τον ευχαριστώ και αυτόν και όλους τους συγγράφοντες, ωραίο thread συμφορουμίτες. Το δε σχόλιο της άρκτου για το τι χαρά θα κάνει ο νηματοθέτης, με έκανε να φτύσω τον γευστικότατο νες μου στην οθόνη. Ρε άρκτε, ΛΟΛ! Είσαι ωραίο μουρλό πλασματάκι εσύ:P
Ας προσθέτουμε να δούμε τι θα βγει. Κάποιες μου παρατηρήσεις για τώρα, βλέπω πως μερικοί εστιάζονται σε έννοιες όπως transcendence, πχ το ανέφερε ο Οb, νομίζω πως η ματιά αυτή έχει να κάνει με την ανθρώπινη ανάγκη για ξεπέρασμα του εαυτού, για αναζήτηση νοήματος σε κάτι έξω απ' αυτόν, είναι το λεγόμενο "πνευματικό ταξίδι" που τους ελκύει, μμ, μου θυμίζει λιγάκι Spinoza, την ίδια αίσθηση είχα και με τα λόγια του Λυγερού, που όμως και πάλι εγώ τα ερμήνευσα διαφορετικά, γιατί το σύνδεσα με κάτι που πρόσφατα διάβασα και θα το παραθέσω, είναι από το βιβλίο The Psychology of Religion, an empirical approach.
Το γράφω στ' αγγλικά, δεν έχω τόσο χρόνο τώρα ώστε να το μεταφράσω. Ob, αφιερωμένο, νομίζω θα σε ενδιαφέρει.:)
Social philosopher, Charles Taylor,2007: "in a secular age, where the roles and functions of religion in society has changed,
Taylor argues not so much that religion has been replaced, but that it has been transformed through an ever-continuing change of options.
Each option becomes a new departure point, through which new spiritual landscapes are explored.
In some cases, people have traveled so far, that the old religious mooring can no longer even be identified.
So, we have gone from a world where belief in god was a given, to a world where even atheism is a legitimate option.
One set of continuous changes described by Taylor has resulted in a redefined understanding of meaning or fullness from something that comes
totally from "beyond" human life, to something that can come from "within" human life.
Thus, in our secular age, a sense of transcendence (sth that goes beyond our usual limits) is no longer a necessary requirement from meaning
Fullness or meaning in life may also be found in the "immanent" (the state of being within) order of nature, such as in our sense of human flourishing.
Εξηγεί γιατί στην εποχή μας η ανάγκη για religiosity (για θεό και θρησκεία) υποχωρεί, και γίνεται όλο και λιγότερο απαραίτητη στην ανθρώπινη αναζήτηση για εύρεση νοήματος. Μου φαίνεται ελκυστική η ανάλυση, όπως και διαφόρων εξελικτικών ψυχολόγων να πω την αλήθεια, που θεωρούν τη θρησκευτικότητα ένα υποπροιόν της εξέλιξης του ανθρώπινου εγκεφάλου.
παντως εγω που το παρεθεσα δεν ηξερα τι εννοουσε ο Λυγερος κ δεν φανταζομουν οτι εννοουσε το κειμενο που ποσταριστηκε!
εγω το ερμηνευσα ως:
ο Θεος ειναι ο Λογος, η λογικη, δημιουργησε ενα συμπαν το οποιο περιγραφεται απο καποιους νομους (ακομα κ αν ειναι νομοι με τυχαιοτητα) κ δημιουργησε ελλογα οντα που μπορουν να ανακαλυψουν σιγα σιγα αυτους τους νομους. η ικανοτητα των ανθρωπων να εχουν λογικη ειναι δημιουργημα του Θεου. καπως ετσι το καταλαβα. απλα μια αποψη. σε καμια περιπτωση θεσφατο.