Όχι ρε όχι.....πήγα πάλι πίσω......4 μήνες πίσω και τώρα φταίω μόνο εγώ...........δεν μπορεί να μου συμβαίνει πάλι το ίδιο....πάλι το ίδιο συναίσθημα....γιατί δεν μπορείς να συγχωρείς;; γιατί;;
Printable View
Όχι ρε όχι.....πήγα πάλι πίσω......4 μήνες πίσω και τώρα φταίω μόνο εγώ...........δεν μπορεί να μου συμβαίνει πάλι το ίδιο....πάλι το ίδιο συναίσθημα....γιατί δεν μπορείς να συγχωρείς;; γιατί;;
Νυσταγμένη.............................................http://thumb7.shutterstock.com/photo...5/98692709.jpg
αινιγματικος οπως συνηθως..
Μόνη, θλιμμένη και βαριέμαι...και δεν ξέρω καθόλου τι να κάνω για να νιώσω καλύτερα...δεν νιώθω ότι υπάρχει καμιά ελπίδα...μου έρχεται να παραιτηθώ και να παρατήσω κάθε προσπάθεια...κι ας μου έλεγε κάποια ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...
κ να μην ξεχναμε οτι η διαθεση αλλαζει πολλες φορες μεσα στη μερα...
ΤΩΡΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΚΑΛΑ!!!!
Ισως να μιλαγες με μία καλή ψυχοθεραπεύτρια;;;;;Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Οσο πιο πολλές άσχημες σκέψεις κάνεις τόσο χειρότερα έρχονται τα πράγματα στη ζωή σου....
Αλλά πολλές φορές χρειαζόμαστε κάποια βοήθεια-κάποιο κινητρο για να "σηκωθούμε"....μην πέφτουμε στην παγίδα "α εγώ ξέρω τι μου φταίει,τί θα μου πει περισσότερο η ψυχολόγος;"
Εκτός και αν κάποιος δεν θέλει στην πραγματικότητα να γίνει καλά και με αυτή την κατάσταση προσπαθεί να ελξει το ενδιαφέρον των άλλων!
Π.χ "κοίτα τι μου έκανες και υποφέρω"
Η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη και τόσο άδικη κάποιες φορές Κύκνε,κανείς δεν μας είπε ότι εμας θα μας τα φέρει ΤΕΛΕΙΑ και αφού κάποτε ήταν τέλεια,άρα πρέπει να είναι για πάντα.
Και μιας και τα λέω όλα αυτά γιατί και εγώ έχω τα δικά μου προβλήματα-πηγαίνοντας πριν λίγες μέρες σε κάποιον διαβητολογο γιατί είμαι διαβητική και αφού πήρε το ιστορικό μου,μου είπε ότι έχει έναν γνωστό "γιατρό" αν δεν κάνω λάθος,που όπως έκανε κάποιες εργασίες στον κήπο του με κάποιο μηχάνημα,έπεσε το μηχάνημα στα χέρια του και του τα έκοψε και τα 2 από το υψος των αγκώνων....αλήθεια αυτός ο άνθρωπος τί πρέπει να κάνει;
Να πάρει ένα πιστόλι να αυτοκτονήσει ΟΧΙ εβαλε βιονικά χέρια και αφού έβγαλε και αυτός ζάχαρο και πίεση παρ'όλα αυτά πάει στους γιατρούς και λέει:"εζησα 60 χρόνια υγιής,τώρα θα ζήσω κάποια χρόνια έτσι όπως ακριβώς είμαι" και όχι μόνο συνεχίζει τις δουλειές του στον κήπο με τα βιονικά χέρια,αλλά ελέγχει άριστα και το ζάχαρό του και την πίεση του!
Με όλα αυτά που πρώτα απ'όλα τα λέω για να τα ακούω εγώ θέλω να πω,πως κάποιες στιγμές πρέπει να βγαίνουμε από το τούνελ μας,με τον α' ή με τον β' τρόπο.
Δεν είναι θέμα ελπίδας κύκνε,ελπίδες υπάρχουν άπειρες όσες δίνουμε εμείς στον εαυτό μας................
Εγώ επίσης έχω σπαστική κολίτιδα και μάλλον πάω για θυρεοειδίτιδα Hashimoto,αλλά αντί να πέφτω περισσότερο πρώτη φορά μετά από τοσα χρόνια αισθάνομαι δυνατή γιατί έψαξα πολύ και βρήκα τί πρέπει να κάνω για τον εαυτό μου ωστε να ζήσω με ποιότητα και υγεία-ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΛΥ εκεί είναι η διαφορά!
Ντιάνα, σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου...Quote:
Originally Posted by Diana1982
Καταρχήν έχω απ' όλα και ψυχίατρο και ψυχολόγο και είναι και οι δύο κατά την κρίση μου καλοί...και θέλω να γίνω καλά γι' αυτό πηγαίνω κιόλας όμως σήμερα νιώθω τόσο μα τόσο κουρασμένη ψυχικά...και γι' αυτό δεν φταίει η ασθένεια αυτή τη φορά αλλά οι άνθρωποι γύρω μου...έγινε κάτι στο σπίτι που δεν είμαι σε θέση να συζητήσω αυτή τη στιγμή κι απογοητεύτηκα για μια ακόμα φορά από άτομο της οικογένειας μου...δεν αντέχω άλλο πια...κλαίω εδώ και ώρες...
Σου εύχομαι περαστικά για τα δικά σου προβλήματα...
kαταρχην δεν αναφερομαι σε ακραιες περιπτωσεις οπως αυτη που χρειαζονται ψυχολογο αλλα γενικοτερα... καταρχην δε ξερω αν το εχεις αντιλιφθει οτι οι ψυχολογοι χρειαζονται λεφτα!!! αν ο καθε ενας τα λεφτα επεφταν απο τα μπατζακια του για να εχει κ απο ενα αραπη για να τον υπηρετει (υδραυλικοι γιατροι ψυχολογοι μαστορες τεχνικοι κλπκλπ) σαφος δε θα χρειαζοταν να μαθει κ τιποτα εμενα παντος δε θα μου αρεσε η ζωη μου να καθομαι σε ενα θρονο κ μη ξερω απολυτος τιποτα κ να περιμενω τα παντα απο τους αλλους γιατι απλα θα ενιωθα αχρηστος. για παραδειγμα εγω που καπιοι ασχετοι νομιζαν οτι τα λεφτα επεφταν απο τα μπατζακια μου επιδη πηγα μερικα ταξιδια στο εξωτερικο στη πραγματικοτητα ειχαν αγρια μεσανυχτα.. αφου μονιμος τα βγαζω περα ισα ισα... με ελαχιστα λεφτα αφου απλα ειμαι καλος διοργανοτης εχω κοψει τις σπαταλες στα παντα αφου μου κανε σεμιναρια μια φιλη μου σχετικα με αυτο κ υπολογιζω καθε φορα ποσα θα τα βγαλω περα με λιγα λεφτα αν οργανοθεις κ κανεις προυπολογισμο μπορεις να κανεις τα παντα.Quote:
.μην πέφτουμε στην παγίδα "α εγώ ξέρω τι μου φταίει,τί θα μου πει περισσότερο η ψυχολόγος;"
Μήπως παραείσαι ευαίσθητη;Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Μήπως πρέπει να συνέλθεις στην πραγματικότητα;
Ολοι μας έχουμε ενοχλήσεις από άτομα του οικογενειακού μας περιβάλλοντος,αλλά δεν το παίρνουμε τόσο προσωπικά!
Μήπως να απομακρυνόσουν λίγο από την οικογένειά σου;
η τουλάχιστον να μην είχες πολλά-πολλά;;
Εγώ αυτό έκανα και ηρέμησα!
Ναι, όντως παραείμαι ευαίσθητη αλλά αφού αυτό το ξέρουν τα άτομα του οικογενειακού μου περιβάλλοντος θα έπρεπε να φροντίζουν να μην με φέρνουν σε τέτοια κατάσταση, ειδικά χωρίς να φταίω...τώρα μπόρεσα να ηρεμήσω κάπως από το πρωί αφού κοιμήθηκα λίγο...Quote:
Originally Posted by Diana1982
Έχεις δίκιο, ή πρέπει ν' απομακρυνθώ ή να κόψω τις πολλές παρτίδες αυτό σκεφτόμουν κι εγώ...μόνο που για την ώρα είναι πρακτικά δύσκολο...
Πάντως μου έχει χαλάσει όλη η διάθεση σήμερα...
Μόνη, θλιμμένη και βαριέμαι...και δεν ξέρω καθόλου τι να κάνω για να νιώσω καλύτερα...δεν νιώθω ότι υπάρχει καμιά ελπίδα...μου έρχεται να παραιτηθώ και να παρατήσω κάθε προσπάθεια...κι ας μου έλεγε κάποια ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...
δεν ξέρω γιατί αισθάνομαι κι εγώ το ίδιο, το μυαλό έχει κολλήσει και δεν μπορώ να σκεφτώ. ό, τι κι αν κάνω αισθάνομαι ότι δεν περνάω τελικά καλά.
νιώθω χωρίς ελπίδα γιατί έχω πάψει να σκέφτομαι. ζω λίγο παθητικά και νιώθω να με έχουν απομονώσει φίλοι
Μπα, εγώ αυτό το τελευταίο δεν το νιώθω μάλιστα είχα βγει και για καφέ την προηγούμενη μέρα πριν γράψω αυτό το μήνυμα αλλά όταν είμαι σπίτι με τις σκέψεις μου έτσι νιώθω...μόνη και θλιμμένη...και πολύ μάλιστα, ειδικά σήμερα...δεν ξέρω πως θα βγει πάλι αυτή η νύχτα...Quote:
Originally Posted by CHILD
το οτι εισαι πολυ ευαισθητη το παρατηρισα απο τα ροζ γραματα
Κυκνε,αλήθεια πόσο χρονών είσαι;
35, εσύ;Quote:
Originally Posted by Diana1982
Τελικά δεν άντεξα και το έπιασα το ξυραφάκι...καλή μου αρχή λοιπόν...(ειρωνικά το λέω φυσικά για τον εαυτό μου)...
το περιεργο που μου φαινετε με εσενα ειναι οτι εχω την εντυπωση οτι πρεπει να εχουμε καπια κοινα αλλα αυτο που εκανες με μπερδευει γιατι δε μπωρω να σε καταλαβω κ τοσο ανετα οσο ανετα θα καταλαβαινα καπιον που οντος εχω κοινα μαζι του (αν το παλεψω ομως θα βγαλω ακρη πιστευω) η αληθεια ειναι οτι με μπερδευεις λιγο.
Τι να σου πω, δεν ξέρω...Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Εμενα δεν με μπερδευει καθολου , μου φαινεται , λεω τωρα , δεν κανω διαγνωση , σαν μια σοβαροτερη κτθλψη απ την δικη μου , στα χειροτερα μου , το 11 κ το 12 , Αλλα απο τοτε αργα αργα συνερχομενα . Αυτα τα παλεψε το , ειναι στο μυαλο σου , δεν βοηθουν καθολου . Εμενα με βοηθησε πολυ το Λυρικα , μουφυγε αγχος ,υπερενταση , αρα ηταν κατι ενδογενες , αφου εγινα 50% καλυτερα με το φαρμακο .
Εσυ Κυκνε παιρνεις κατι ?
Παίρνω κι είχα βελτίωση σε σχέση με παλιότερα αλλά απ' ότι φαίνεται ξαναγυρνάμε πίσω...όχι ότι εκπλήσσομαι...ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό και τόσο που κράτησε...αλλά σκέφτομαι και το άλλο: εδώ πονάει τόσο η ψυχή, με μερικά ψιλοκοψίματα θ΄ασχολούμαι; Ας τα κάνω, δεν με νοιάζει...κουράστηκα πια να προσπαθώ...Quote:
Originally Posted by Macgyver
Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Καταλαβαινω απολυτως το κουραστηκα να προσπαθω . Κ εγω το 11 κ το 12 ,κ το μισο 13 , ολο αυτο ελεγα . Αφου παρακαλουσα τον Θεο να μου στειλει μια ασθενεια να ξεμπερδευουμε . Εχεις φτασει στα ορια της αντοχης σου , καταλαβαινω γιατι κ εγω επι 2.5 χρονια ,ημουν κρεββατι , τηλεοραση , για εξω ουτε κουβεντα , κ ποως λες , μερικα κοψιματακια θασχολεισαι ? ομως , να εγω , ο επιθυμων να πεθανει , ανεστη εκ νεκρων , θανατω θανατον πατησας !. Παντα ομως διατηρουσα μια ελπιδα στο πισω μερος του κεφαλιου μου , ποτε δεν πιστεψα οτι η ζωη μου θα κυλλησει ετσι .
Δεν σου λεω τα χαζα , ολα θα πανε καλα , πιστευε στον εαυτο σου , προσπαθησε ( αυτο κ αν ειναι εκνευριστικο ) αλλα πως εγω καταφερα κ βγηκα απο το πηγαδι , γιατι οχι κ εσυ ?
αν δε σε μπερδευει κ το πιανεις το θεμα μιλα της δεν ειναι ολοι καταληλοι για ολαQuote:
Originally Posted by Macgyver
Εν αντιθέσει με σένα που είσαι κατάλληλος για τα ΠΑΝΤΑ........Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Αυτο κανω Αλεξ , της μιλαω , γιατι εχω περασει τα ιδια , αλλα η ιδια μου φαινεται σοβαροτερα απο μενα .
Quote:
Originally Posted by Diana1982
Ελα βρε Ντιανα , ασε το παιδι .......
εντελως ειρωνικη απαντηση ειπαQuote:
Originally Posted by Diana1982
μη πεδευεσαι να αλαξεις τα λογια μου οσο κ αν νομιζεις οτι δε το καταλαβαινω οτι με ειρωνευεσαι ΠΑΝΤΑ το καταλαβαινω απλα κανω οτι δε το ξερωQuote:
δεν ειναι ολοι καταληλοι για ολα
Είσαι εσύ μια μαϊμού...........Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Από πού να σε πιάσει κανείς-αληθινό ΓΑΤΟΝΙ!
Άλλη μια δύσκολη εβδομάδα ξεκινάει, στρες - άγχος στο φουλ.... Όρεξη να έχουμε και δύναμη για να τα βγάλουμε πέρα.
νιώθω χάλια ψυχολογικά τον τελευταίο καιρό ειναι όλα μαύρα για μένα δεν εχω καμία παρέα για να βγω αλλά και να είχα πάλι βρίσκω δύσκολα άτομα να με καταλάβουν πάλι κατα καιρούς έψαχνα για παρέα ομως τα περισσότερα ατομα στην ηλικία μου δεν είναι ώριμα ουτε προβληματίζονται για οτι εγω και δεν τους ενδιαφέρει να ειναι δεμένα μεταξύ τους αλλά μόνο να καλοπερνάνε δυστυχώς οπότε υπάρχει μια απέραντη μοναξιά που πλέον δεν αντέχετε και αλλα τοσα προβλήματα μέσα σου που δεν μπορείς να τα αποκαλύψεις πουθενα γιατι πολυ απλα δεν σου βγαίνει ...
Τι ηλικία έχεις;Quote:
Originally Posted by πιανίστρια
ενα κενο.... εισαι καλος,σε παιρνουν με κακο ματι..εισαι κακος σε παιρνουν με κακο ματι.... που παμε ρε....
αισθανομαι οτι δεν μπορω αλλο εχω πιασει πατο, εχω κουραστει με τους παντες,νιωθω συνεχεια μελαγχολια,κλεινομαι στον εαυτο μου, νιωθω ενα κενο μεσα μου, νιωθω μονη μου ακομα κ με κοσμο,νιωθω οτι δεν αξιζω τπτ οτι δεν βρισκω αδιεξοδο,πικραμενη πολυ
ανεβασε θεμα κ αναλυσε το αλυπιτα
Ακόμα πονάω και φοβάμαι...και λες και δεν φοβάμαι αρκετά χωρίς αυτό, τώρα βροντάει τόσο δυνατά...και θα ρίξει γερή βροχή...χειρότερα δεν γίνεται...
εγω βρισκω ακομα πιο δυσκολα ατομα να με καταλαβουν κ οταν τα βρω ζοριζομαι παρα πολυ να βρω τροπο να τα προσεγγισω.. κ οχι τοσο στο να τους μιλησω το να τους μιλησω ειναι σχετικα ευκολο αλλα στο να ερθω σε επικοινωνια μαζι τους δυσκολευομαι πολυ να "συναντηθω" καπου με αυτους... ισως εχω κ το ελλατωμα οτι δεν ειμαι αρκετα πιστικος οσο θα επρεπε να ειμαι...Quote:
Originally Posted by πιανίστρια
Μετά από πολύ καιρό αισθάνομαι γαλήνη!Πλέον βλέπω και αντιμετωπίζω την ζωή ως ένα σύνολο εμπειρίων από τις οποίες μερικές είναι καλές και σε γεμίζουν με πολύ όμορφα συναισθήματα και άλλες σε γεμίζουν με πολλά "αρνητικά"!Κατά την γνώμη μου οι κακές εμπειρίες και καταστάσεις είναι και οι πιο ευλογημένες,γιατί χάρη σε αυτές μπορούμε και νιώθουμε την χαρά την ομορφιά κ.τ.λ.Επίσης τα λάθη είναι αυτά που μας βελτιώνουν και μας κάνουν καλύτερους.Ο συγκεκριμένος τρόπος σκέψης με έσωσε από την κατάθληψη... αλλά δεν ήταν κάτι που το ξεκήνησα εγώ συνειδητά,μου βγήκε εντελώς αυθόρμητα.Αρχικά ξεκίνησε να καταρέει αυτή η εικόνα που έχουμε οι περισσότεροι μέσα στο μυαλό μας για το πως κανονικά θα έπρεπε να είναι η ζωή μας.Πιστεύω πως αυτό είναι και το πιο σημαντικό σημείο στην όλη υπόθεση,γιατί οι ιδέες μας για την ζωή και για το πως θα έπρεπε να είναι αυτή είναι καθαρά υποκειμενικές και τις περισσότερες φορές για να μην πω σχεδών πάντα είναι κατασκευές του συστήματος όπου ζούμε.Αύτες είναι που μας ''εκγλωβίζουν''.Γενικά η ζώη δεν μπορεί να αυτοματοποιηθεί γιατί δεν είναι αυτή η φύση της,δεν είναι αυτή η δική μας φύση.Έχουμε εξιδανικεύσει τόσο πολύ την καθημερινότητά μας στις πλασματικές μας ανάγκες που αρχίζουμε να αποκοβόμαστε τελείως από την φυσιολογική ροή των πραγμάτων.Το ότι 100.000.000 άνθρωποι ζουν με κατάθληψη σίγουρα είναι σημάδι για το ότι κάτι δεν πάει καλά με εμάς...Έπειτα από αυτό δεν με ένοιαζε αν δεν είχα λεφτά αν δεν είχα το ότιδήποτε.Η κάθε στιγμή,το κάθε δευτερόλεπτο μου έμοιαζε ξαφνικά πολύτιμο.Ακόμα και την κάθε αναπνοή που έπερνα άρχησα να την εκτιμώ.Σταμάτησα να θεωρώ άτομα και καταστάσεις δεδομένα.
Πλέων εκτιμώ και ζω το παρόν και μαθαίνω από το παρελθόν μου.Όσο για το μέλλον?Ποιος ξέρει? ;)
εδω και καιρο παρατηρω τον εαυτο μου,οτι εχω γινει πολυ αμυντικος χαρακτηρας,σκληρος χαρακτηρας,κλειστος χαρακτηρας,και δεν μ'αρεσει καθολου,φοβαμαι την αποτυχια,φοβαμαι την αποριψη,φοβαμαι τα αρνητικα,ας πουμε μου αρεσει μια κοπελα,ετυχε να ξεκινησει να μου πιασει συζητηση και ημουν πολυ κρυος απεναντι της,ενω μ'αρεσει!δεν μπορω αλλο αυτο το πραγμα, θελω να τα αλλαξω!
υπαρχουν ανθρωποι που χριαζετε να ειναι κανεις ετσι γιατι απλα δεν αξιζει κανεις να τους διξει κατι αλλο πχ οταν για παραδειγμα καπιος ειναι πολυ καλος κ εμφανιζετε καπιος κ σε προκαλει χωρις καν να του εχεις δωσει δικαιομα κ αφορμη σημαινει οτι πολυ απλα οπου δεν περνα η καλοσυνη περνα η αναισθησια η αδιαλαξια κ απαθειαQuote:
γινει πολυ αμυντικος χαρακτηρας,σκληρος χαρακτηρας,κλειστος
μακαρι καποτε να γεμισει αυτο το νημα με τετοια ποστ, μας εχει φαει η μαυριλα! να σαι καλα MaryJane, συνεχισε ετσι!!Quote:
Originally Posted by MaryJane
δε ξερω αν εχει παει ποτε το μυαλο σου οτι η μαυριλα μπορει να δημιουργησει το δυνατο φως κ το δυνατο φως τη μαυριλα (λιγο δυσνοητο)
στεναχωρια,μεγαλη στεναχωρια..
εχω τα δικα μου εχω και τα αυξανομενα προβληματα της μητερας μου..
σηκωθηκα παλι απο το κρεββατι λιγο πριν με παρει ο υπνος
και η αιτια?
την ακουσα να φωναζει να βριζει απροσωπα μεσα στην νυχτα :(
όλο και πιο συχνα το κανει τελευταια
κατεβηκα στο διαμερισματ ης, την φωναξα μεσα,,της μιλησα αγρια επιθετικα,,βγηκα εκτος εαυτου
τωρα δεν ξερω πως να ηρεμησω εγω!και κυριως εχω παντελη αγνοια και αδυναμια να την βοηθησω
τι μπορω να κανω?
παλι ξενυχτι βλεπω αποψε.........παρεα με τις σκεψεις
ουφ!