Σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε καμιά φορά τι μας κάνει κακό και τι μας κάνει καλό...
Μα καλά, αυτό το ένστικτο της αυτοσυντήρησης κοιμάται;
Printable View
Σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε καμιά φορά τι μας κάνει κακό και τι μας κάνει καλό...
Μα καλά, αυτό το ένστικτο της αυτοσυντήρησης κοιμάται;
Τι λες βρε ΚΕΝΟ; Τι είναι αυτά που λες; Δεν είναι η μέρα σου ε; Θάλασσα ΚΕΝΟ! Μεγάλη παρηγοριά η θάλασσα! Αλλάζει την διάθεση!Quote:
Originally Posted by KENO
πως ειναι στιγμες που δεν θελω κανενα διπλα μου,οταν αισθανομαι διαφορετικη..
σκεφτομαι οτι οντως ηταν πολυ δυσκολη μερα σημερα. απ'το πρωι με αυτοκαταστροφικες τασεις, τελικα χτυπησα το γονατο μου αλλα ευτυχως δεν ειναι σοβαρο, γλυτωνω το νοσοκομειο. εψαχνα παλι να βρω καποιο site/forum για οσους ψαχνονται να φυγουν εξωτερικο, βρηκα κατι αλλα δε μου φανηκαν και τοσο ευχαριστα τα οσα διαβασα κι αγχωνομαι γιατι δε θελω να ρθει ο σεπτεμβριος και να ειμαι ακομα εδω...
Γιατί δεν πας στην γείτονα (Ιταλία) που έχει και ωραία κορίτσια;
δε μου αρεσει η Ιταλια, θυμιζει Ελλαδα. Γαλλια ηθελα λογο κουλτουρας και τεχνης, αλλα πρωτον δε μιλαω γαλλικα, και δευτερον καταντησε κι εκει σκατα. οποτε Ολλανδια ή Σουηδια σκεφτομαι...
Έχουν και ωραίο κλίμα εκεί. Θα στρώσεις ψυχολογία! Άσχετο, αυτή την εποχή είναι καλύτερη επιλογή η Σουηδία. Είναι τα πράγματα ακόμα πιο χαλαρά. Όσο περνάει ο καιρός, θα αλλάζουν και εκεί.Quote:
Originally Posted by KENO
Ωστόσο, σε έχουν χαλάσει οι Έλληνες… Η Ελλάδα… Η ζωή σου… Θες να φύγεις από όλα και να ρίξεις πίσω σου μαύρη πέτρα. Το καταλαβαίνω, αλλά ξέρεις τι είπε ο ποιητής ε; «…Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες….» Στο μυαλό και στην ψυχή τα κουβαλάμε όλα και αυτός είναι τόπος μας!
...σκέφτομαι πως πέρασα μια ΠΟΛΥ κουραστική μέρα.............:(
νομιζω πως οπουδηποτε κι αν παω θα στρωσω ψυχολογια. βεβαια σ'αυτο το φορουμ παλιοτερα μου γραψαν το αντιθετο, οτι τα προβληματα μου θα με κυνηγανε! οποτε τοτε δε βρισκω λογο να συνεχισω τη ζωη μου, αυτοκτονω να τελειωνω μια ωρα αρχυτερα...Quote:
Originally Posted by Λήθη
οταν εισαι μονος σου και δεν εχεις υποστηριξη απο ΠΟΥΘΕΝΑ, τα πραγματα παντου σου μοιαζουν δυσκολα κι οτι οι πιθανοτητες να βολευτεις ειναι εις βαρος σου. ειδικα οταν στις περισσοτερες χωρες δε ξερω ΚΑΝ τη γλωσσα και τι κωλοχαρτα χρειαζονται.
συγκεκριμενα για Σουηδια ομως πριν λιγο διαβαζα οτι κι εκει ενα σωρο χαρτια θελουν, μεχρι και δηλωση οτι μπορεις να εχεις 800-900 τουλαχιστον τον μηνα χωρις δουλεια (οταν οι μισθοι με δουλεια στην Ελλαδα πλεον ειναι 500 ή δε ξερω αν πεσαν κι αλλο). μιλαμε τραγικη κατασταση, απελπιζομαι!
Σκέφτομαι πως αν πάρω στα σοβαρά αυτά που γίνονται γύρω μου, θα πάρω τα βουνά!! Πραγματικά μοιάζει με ταινία όλο αυτό που ζω αυτές τις μέρες και όχι κωμωδία φυσικά.. Θα περάσει και αυτό το χάος.. Πάντα περνά και έρχεται κτ άλλο μετά.. ΥΠΟΜΟΝΗ!
Καλά είσαι εδώ ΚΕΝΟΥΛΗ... Που θα βρεις χειρότερα;Quote:
Originally Posted by KENO
δε με βοηθαει αυτο ομως (φορουμ ψυχολογικης υποστηριξης υποτιθεται). μενωντας εδω οδηγουμε στη τρελα και την αυτοκτονια. ηδη κανω κακο στον εαυτο μου...
Να μας γεμίσεις ενοχές βραδιάτικο το πας φιρί-φιρί; Τι να σου πούμε μάτια μου; Δεν βλέπεις τι γίνεται σε όλο τον κόσμο; Από πού να το σκάσουμε και που να πάμε; Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια και το θέμα δεν είναι να σου χρυσώσουμε το χάπι…Quote:
Originally Posted by KENO
Το θέμα είναι να βρεις τρόπους να φύγεις από την εσωτερική σου κατρακύλα, εδώ που βρίσκεσαι! Ανάμεσά μας! Αν το κερδίσεις εδώ, σ’ όλη τη γη το κέρδισες!
Σκέφτομαι ότι παντού το ίδιο είναι. Από την καλή η ζωή ένα ταξίδι που όταν φτάσει στο τέλος του δεν θέλεις να τελειώσει, από την ανάποδη μια λαμπερή γκλαμουράτη κοινωνία με σκοτεινές πτυχές, απο παιδάκια που απαγαγονται και πωλούνται τα όργανα τους εως τον φθόνο και τις κόντρες, με ανεργία και ανθρώπους ανήμπορους να αντιδράσουν και άλλους ανήμπορους να βοηθήσουν, πιθανώς επειδή η πραγματικότητα είναι πιο περίεργη και από το περίεργο, σαν το κλάμα που με το πάτημα ενός κουμπιού σταματάει.
Σκέφτομαι πως σήμερα τα νεύρα μου πήγαν στο διάστημα. Και οργή και θυμός και όλα τα σχετικά. Το παράδοξο είναι πως ρίχνοντάς το στο χαβαλέ(με άλλα άτομα εννοείται κ εκτός θέματος) ... φφφφφ ... εξαφανιζόλ!
Και αναρρωτιέμαι.Τι είναι το συναίσθημα? Ενέργεια απλά?
Όντως. Το'χω παρατηρήσει.πχ κ με τρέξιμο, με σωματική κούραση, με εκτόνωση ενέργειας γενικώς, σχεδόν όλα τα συναισθήματα αποδυναμώνονται, τα έντονα ιδιαίτερα... σαν να επέρχεται μια καθαρότητα.